Σιγισμούνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1428 ο Σιγισμούνδος ηγήθηκε νέας εκστρατείας κατά των Τούρκων, αλλά και πάλι με πενιχρά αποτελέσματα. Το 1431 πήγε στο [[Μιλάνο]], όπου στις 25 Νοεμβρίου έλαβε το Σιδερένιο Στέμμα ως Βασιλιάς της Ιταλίας, και στη συνέχεια παρέμεινε για κάποιο διάστημα στη Σιένα, διαπραγματευόμενος για τη στέψη του ως αυτοκράτορα και για την αναγνώριση της Συνλοδου της Βασιλείας από τον [[Πάπας Ευγένιος Δ΄|Πάπα Ευγένιο Δ']]. Στέφθηκε αυτοκράτορας στη Ρώμη στις 31 Μαΐου 1433 και αφού πήρε ότι ζήτησε από τον Πάπα επέστρεψε στη Βοημία, όπου αναγνωρίστηκε ως βασιλιάς το 1436, αν και η δύναμή του ήταν λίγο περισσότερο από ονομαστική. Λίγο μετά τη στέψη του ο Πάπας Ευγένιος άρχισε τις προσπάθειες δημιουργίας μιας νέας αντιοθωμανικής συμμαχίας.<ref name="Buda2">{{harvnb|Buda|2002|p=247}}</ref> Αυτό πυροδοτήθηκε από μια Αλβανική εξέγερση κατά των Οθωμανών, που είχε ξεκινήσει το 1432. Το 1435 ο Σιγισμούνδος έστειλε τον Φρουζίν Βούλγαρο ευγενή, να διαπραγματευτεί μια συμμαχία με τους Αλβανούς. Έστειλε επίσης τον Νταούντ, διεκδικητή του οθωμανικού θρόνου, στις αρχές του 1436. Ωστόσο μετά την ήττα των επαναστατών το 1436 τα σχέδιά του για μια αντιοθωμανική συμμαχία έληξαν.<ref name="Islami4">{{harvnb|Islami|Anamali|Korkuti|Prendi|2002|p=338}}</ref>

 

 

==Οικογένεια==