Πολιτική της Μιανμάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Απο το [[1988]] η χώρα βρίσκεται σε στρατιωτικό νόμο ενώ ισχύει και ειδική νομοθεσία που απαγορεύει τις συγκεντρώσεις ανω των πέντε ατόμων. Τον Φεβρουάριο του [[2007]] το στρατιωτικό καθεστώς ανακοίνωσε την διενέργεια δημοψηφίσματος για το νέο σύνταγμα καθώς και εκλογών για το [[2010]]. Η αντιπολίτευση όμως χαρακτήρισε όλα αυτά ως ανάξια λόγου απο την στιγμή που δεν ελευθέρωσαν την [[Σαν Σου Κι]], βραβευμένη με Νόμπελ ειρήνης και ηγέτιδα της αντιπολίτευσης, η οποία κρατείται για πάνω απο μια δεκαετία σε κατ'οίκον περιορισμό. Ο στρατηγός Κιάου Χσαν, υπουργός πληροφοριών, τον Μάρτιο του [[2008]] κατηγόρησε τον Γκαμάρι, τον ειδικό απεσταλμένο του [[ΟΗΕ]], για μεροληψία ενώ φαίνεται να του είπε οτι ''έχει ξεφύγει από το ρόλο του μεσολαβητή''. <ref>[http://www.e-tipos.com/newsitem?id=28448 http://www.e-tipos.com/newsitem?id=28448]</ref> Επίσης η Μιανμάρ είναι μια απο τις 14 χώρες παγκοσμίως που περιορίζουν την πρόσβαση των πολιτών στο διαδίκτυο σε ότι έχει σχέση με πληροφορίες και ειδήσεις που αφορούν την Μιανμάρ.