Φρίξος και Έλλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Από ζήλια για τα τέκνα της Νεφέλης η Ινώ κατέστρωσε ένα ασυνήθιστο σχέδιο: έπεισε τις γυναίκες της πόλης να ψήσουν τους σπόρους σιταριού που προορίζονταν για σπορά, ώστε να μην φυτρώσουν. Ο Αθάμας έστειλε απεσταλμένους στο [[μαντείο]] των [[Δελφοί|Δελφών]], για να αποκαλυφθεί η αιτία της σιτοδείας. Η Ινώ τους έπεισε κατά την επιστροφή τους με δωροδοκία να δώσουν διαφορετική απάντηση από του μαντείου στον Αθάμαντα και να πουν πως η σιτοδεία θα σταματήσει εάν ο Φρίξος θυσιαστεί στον βωμό του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]].
 
Έτσι ο Αθάμας αναγκάστηκε να διατάξει την τέλεση προετοιμασιών για τη θυσία και ο [[Φρίξος (μυθολογία)]] (μαζί με την αδελφή του, σύμφωνα με παραλλαγές του μύθου) οδηγήθηκε στον βωμό. Η Νεφέλη που από μακριά έμαθε τα συμβάντα, έστειλε το Χρυσόμαλλο Κριό, δώρο του [[Ερμής (μυθολογία)|Ερμή]], για να μεταφέρει τα παιδιά στην ράχη του, μακριά από την Βοιωτία.
 
Κατά την πορεία διαφυγής τους, καθώς πετούσαν επάνω από την θάλασσα, η Έλλη δεν μπόρεσε να κρατηθεί στην ράχη του Κριού κι έπεσε στο πέλαγος, που από τότε ονομάσθηκε [[Ελλήσποντος]]. Την Έλλη πήρε κοντά του ο [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνας]]. Ο Φρίξος συνέχισε την πορεία του και ο Κριός τον έφερε στην [[Κολχίδα]], όπου ο βασιλιάς [[Αιήτης]] τον δέχθηκε πρόθυμα και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του, Χαλκιόπη.