Ουσάροι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 41:
Όντας πολύ πιο ευέλικτοι από τους βαριά θωρακισμένο λογχοφόρο ιππικό που μέχρι τότε χρησιμοποιούσαν, οι Ουσάροι αποδείχθηκαν βασικός παράγοντας στις Πολωνικές και Λιθουανικές νίκες στην [[Μάχη της Όρσας|Όρσα]] (1514) και [[Μάχη του Όμπερτυν|Όμπερντυν]] (1531).
Κατά την βασιλεία του βασιλιά [[István Báthory]] οι Ουσάροι αντικατέστησαν το ιππικό του μεσαιωνικού ύφους στον Πολωνικό-Λιθουανικό στρατό, σχηματίζοντας το κύριο μέρος του πολωνικού ιππικού.
Στις αρχές του 16ου αιώνα (1500 και μετά) ο οπλισμός των Ουσάρων στην Ουγγαρία άρχισε να γίνεται όλο και πιο βαρύς: αντί για ξύλινες ασπίδες είχαν σιδερένιες πανοπλίες.
Όταν ο Stefan Batory, ένας Τρανσυλβανο-Ουγγρικός πρίγκηπας, έγινε βασιλιάς της Πολωνίας το 1576 αναδιοργάνωσε τους Πολωνικό-Λιθουανούς Ουσάρους της βασιλικής φρουράς του προσαρμόζοντάς τους στις Ουγγρικές προδιαγραφές, κάνοντάς τους ένα σώμα βαρύ ιππικού, εξοπλισμένο με μια μακριά λόγχη ως κύριο όπλο.
Από το 1590s και μετά οι περισσότερες Πολωνικο-Λιθουανικές μονάδες Ουσάρων ήταν μεταρρυθμισμένες σύμφωνα με το Ουγγρικό πρότυπο. Οι "βαριοί" αυτοί Ουσάροι ήταν γνωστοί στην πατρίδα τους ως ''husaria''.
Με την μάχη του Lubieszów το 1577 άρχισε ο "χρυσός αιώνας" των Ουσάρων.
Από κει και μετά, και μέχρι και την μάχη της Βιέννης το 1683, οι Πολωνικο-Λιθουανοί Ουσάροι πήραν μέρος σε αμέτρητες μάχες εναντίων ποικίλων εχθρών, και σπάνια ητήθηκαν.
Στις μάχες της Byczyna (1588), Kokenhusen (1601), Kircholm (1605), Kłuszyn (1610), Trzciana (1629), Chocim (1673) και Lwów (1675), οι Πολωνικο-Λιθουανοί Ουσάροι αποδείχθηκαν ως ο αποφασιστικός παράγοντας, ακόμα και ενάντια σε στρατιές συντριπτικής υπεροχής.
Μέχρι το 18ο αιώνα θεωρούντο η ελίτ των οπλισμένων δυνάμεων.
Initially the first units of [[Polish Hussars|Polish hussars]] in the [[Kingdom of Poland (1385–1569)|Kingdom of Poland]] were formed by the [[Sejm]] (Polish parliament) in [[1503]], which hired three banners of Hungarian [[mercenaries]]. Quickly recruitment also began among Polish and [[Grand Duchy of Lithuania|Lithuanian]] citizens. Being far more maneuverable than the heavily armoured [[lancers]] previously employed, the hussars proved vital to the Polish and Lithuanian victories at [[Battle of Orsza|Orsza]] (1514) and [[Battle of Obertyn|Obertyn]] (1531). By the reign of King [[Stefan Batory]] the hussars had replaced medieval-style lancers in the Polish-Lithuanian army, and they now formed the bulk of the Polish [[cavalry]].
Over the course of the 1500s hussars in [[Hungary]] had become heavier in character: they had abandoned wooden shields and adopted plate metal body armour. When [[Stefan Batory]], a Transylvanian-Hungarian prince, became [[king of Poland]] in 1576 he reorganized the Polish-Lithuanian hussars of his Royal Guard along Hungarian lines, making them a heavy formation, equipped with a long lance as their main weapon. By the 1590s most Polish-Lithuanian hussar units had been reformed along the same 'heavy' Hungarian model. These Polish 'heavy' hussars were known in their homeland as ''husaria''.
With the [[Battle of Lubieszów]] in [[1577]] the 'Golden Age' of the husaria began. Down to and including the [[Battle of Vienna]] in [[1683]], the Polish-Lithuanian hussars fought countless actions against a variety of enemies, and rarely lost a battle. In the battles of [[Battle of Byczyna|Byczyna]] (1588), [[Battle of Kokenhausen|Kokenhusen]] (1601), [[Battle of Kircholm|Kircholm]] (1605), [[Battle of Kluszyn|Kłuszyn]] (1610), [[Battle of Trzciana|Trzciana]] (1629), [[Battle of Chocim (1673)|Chocim]] (1673) and [[Battle of Lwów (1675)|Lwów]] (1675), the Polish-Lithuanian hussars proved to be the decisive factor often against overwhelming odds.
Until the [[18th century]] they were considered the elite of Commonwealth armed forces.
{{σε χρήση}}
| |||