Γιάννης Χουβαρδάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:463A:1DD4:DC3D:AC5F:FA38:871C (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό ListeriaBot Ετικέτα: Επαναφορά |
εμπλουτισμός καλλιτεχνικού βιογραφικού |
||
Γραμμή 4:
| ημερομηνία θανάτου =
| τόπος θανάτου =
| ιδιότητα = Σκηνοθέτης θεάτρου
}}
Ο '''Γιάννης Χουβαρδάς''' είναι Έλληνας σκηνοθέτης του θεάτρου.
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε το 1950 στην [[Αθήνα]] και σπούδασε υποκριτική στη Βασιλική Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης του Λονδίνου (RADA) και στο Κρατικό Θέατρο της Βυρτεμβέργης.<ref>{{cite web | url=https://www.tovima.gr/2008/11/25/culture/tolmiros-dimioyrgikos-kai-organwtikos/ | title=Τολμηρός, δημιουργικός και οργανωτικός | accessdate=31 Ιουλίου 2019}}</ref>
Το 1977 ήταν ένας εκ των ιδρυτών της Θεατρικής Συντεχνίας
Το 1991 ίδρυσε το Θέατρο του Νότου, που στεγάστηκε στο θέατρο ΑΜΟΡΕ, και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του έως το 2008, οπότε σταμάτησε τη λειτουργία του. Επρόκειτο για έναν πρωτοποριακό οργανισμό, αφιερωμένο στην ανανεωτική δουλειά -σε επίπεδο τόσο οργάνωσης και λειτουργίας, όσο και ρεπερτορίου και σχέσης με το κοινό- και στη διεθνή συνεργασία με διακεκριμένα θεατρικά σχήματα. Ορισμένοι από τους σημαντικότερους Έλληνες δημιουργούς της θεατρικής τέχνης, καθιερώθηκαν ή ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους εκεί χαρίζοντας στο κοινό εμβληματικές παραστάσεις<ref>{{Cite web|url=https://www.lifo.gr/culture/theatro/theatro-amore-mia-istoria-agapis|title=Θέατρο Αμόρε: Μια ιστορία αγάπης {{!}} LiFO|ημερομηνία=2021-05-29|website=www.lifo.gr|language=el|accessdate=2022-07-06}}</ref>.
Ως σκηνοθέτης αφιερώθηκε αποκλειστικά στο Θέατρο του Νότου μέχρι το 1999, οπότε άρχισε να σκηνοθετεί και πάλι στο εξωτερικό παραστάσεις θεάτρου και όπερας, μεταξύ άλλων στα εξής θέατρα: Burgtheater της Βιέννης, Residenztheater του Μονάχου, Thalia Theater του Αμβούργου, Neumarkt της Ζυρίχης, Nationaltheatret της Νορβηγίας, Det Norske Teatret του Όσλο, Όπερα του Γκέτεμποργκ (Göteborgsoperan), Βασιλική Όπερα της Κοπεγχάγης (Den Kongelige Opera), Κρατική Όπερα της Στουτγάρδης (Staatsoper Stuttgart), κ.ά., με κάποια από τα οποία συνεργάζεται μέχρι σήμερα.
Επίσης από το 1999 μέχρι σήμερα έχει συνεργαστεί επανειλημμένα με το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Ελληνικό Φεστιβάλ, το Μέγαρο Μουσικής, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το Κέντρο Πολιτισμού Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, τον Ελληνικό Κόσμο, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο Πορεία, κ.ά.
Διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής του [[Εθνικό Θέατρο|Εθνικού Θεάτρου]] από το 2007 έως το 2013.<ref>{{cite web | url=https://www.unstage.gr/sintelestes/Giannis-Xoubardas/bio | title=Γιάννης Χουβαρδάς - Βιογραφία | accessdate=31 Ιουλίου 2019}}</ref> Κατά τη διάρκεια της θητείας του εισήγαγε το εναλλασσόμενο ρεπερτόριο για τη συγκρότηση του οποίου, πλάι στις συνεργασίες με σημαντικούς Έλληνες δημιουργούς, προχώρησε σε μια σειρά από διεθνείς συμπράξεις με οργανισμούς καλλιτέχνες της πρώτης γραμμής, όπως οι Bob Wilson, Dimiter Gotscheff, Jossi Wieler, Olivier Py, Laurent Chétouane, Marc von Henning, Barbara Weber, κ.ά.
Μερικές από τις εμβληματικότερες παραστάσεις του: ''Οι Δούλες'' (ΚΘΒΕ, 1978), ''Το καμπαρέ'' (Όσλο, 1983, παρουσιάστηκε σε σκηνή τσίρκου), ''Άλκηστις'' (ΚΘΒΕ, Επίδαυρος, 1984), ''Μήδεια'' (Όσλο, 1981), ''Ιφιγένεια στην Αυλίδα'' (Στοκχόλμη, 1982), ''Ιφιγένεια εν Ταύροις'' (LaMama, Νέα Υόρκη, 1992), ''Δωδέκατη νύχτα'' (Αμόρε, 1992), ''Ελένη'' (Αμόρε, Επίδαυρος, 1995), ''Τόσο όμορφα'' (Αμόρε, 2000), ''Σάρα'' (Αμόρε, 2005), ''Βερενίκη'' (Αμόρε, 2006), ''Το Βρακί'' (Αμόρε, 1998), ''Η γυναίκα χωρίς σκιά'' (Γκέτεμποργκ, 2004), ''Πάρσιφαλ'' (Γκέτεμποργκ, 2007), ''Ορέστης'' (Εθνικό Θέατρο, Επίδαυρος, 2010), ''Περικλής'' (Εθνικό Θέατρο & Globe, Αθήνα, Λονδίνο, 2011), ''Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα'' (Εθνικό Θέατρο, 2013), ''Άμλετ'' (Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, 2014), ''Ορέστεια'' (Ελληνικό Φεστιβάλ, Επίδαυρος, 2016), ''Γλάρος'' (ΔΗΘΕΠΕΙ, 2017), ''Ο Μισάνθρωπος'' (Εθνικό Θέατρο, 2019), ''Γιον Γκάμπριελ Μπρόρκμαν'' (Μέγαρο Μουσικής, 2020), ''Κάποιος θα έρθει'' (ΚΠΙΣΝ & Det Norske Teatret, Αθήνα & Όσλο, 2021), ''Η άλλη πλευρά της καταιγίδας'' (Ελληνικό Φεστιβάλ, 2022).
==Παραστασιογραφία==
| |||