Πρώτος Πόλεμος των Μπόερς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αντικατάσταση της Image:Boers_1881.gif με την Image:Boers_1881.png (από τον CommonsDelinker επειδή: file renamed or replaced on Commons).
μ. επιμέλεια
 
Γραμμή 18:
}}
 
Οι '''Πόλεμοι των Μπόερς''' διεξήχθησαν στηνστη [[Νότια Αφρική]] μεταξύ των [[Άγγλοι|Άγγλων]] και των [[Ολλανδία|Ολλανδών]] αποίκων της περιοχής, γνωστών ως [[Μπόερς]].
 
== Ιστορία ==
 
Οι [[Ολλανδία|ολλανδικές]] (ή Μπόερ) δημοκρατίες του ελεύθερου κράτους της [[Ελεύθερο Κράτος της Οράγγης|Οράγγης]] και του [[Τράνσβααλ]], καθώς και οι [[Μεγάλη Βρετανία|βρετανικές]] αποικίες [[Νατάλ]] και Ακρωτηρίου, που ανήκαν στη βασίλισσα [[Βασίλισσα Βικτωρία|Βικτωρία]], αποτέλεσαν πεδίο μάχης για τους αποίκους, που αλληλοεξοντώνονταν σε απόσταση μεγαλύτερη των 10.000 χιλιομέτρων μακριά από την πατρίδα τους. Οι Μπόερς ήταν αγρότες<ref group="σημείωση">Η λέξη αγρότης στα ολλανδικά είναι «boer» το οποίο προφέρεται «μπουρ» με πληθυντικό «boeren» που προφέρεται «μπούρεν». Οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν τον αγγλικό τρόπο για τη δημιουργία του πληθυντικού και έκαναν το boer στον πληθυντικό boer'''s''' από όπου και πέρασε στην ελληνική βιβλιογραφία ως «μπόερς» ενώ θα έπρεπε να ήταν «μπουρς» ή σωστότερα «μπούρεν» από την ολλανδική λέξη στον πληθυντικό.</ref> οι οποίοι στο πρώτο ήμισυ του 18ου αιώνα μετανάστευσαν στηνστη [[Νότια Αφρική]] για να αναζητήσουν την τύχη τους. Είχαν αποικήσει ένα μεγάλο τμήμα αυτών των τεράστιων περιοχών, δημιουργώντας αγροκτήματα και εκτρέφοντας βοοειδή. Πάνω από όλα, όμως άρχισαν να εκμεταλλεύονται τα πλούσια κοιτάσματα χρυσού και διαμαντιών.
 
Η έχθρα ανάμεσα στις δυο κοινότητες χρονολογείται από την εποχή μιας πράξης του βρετανικού ιμπεριαλισμού. Το 1880, η [[Μεγάλη Βρετανία|Βρετανία]] είχε προσαρτήσει το Τράνσβααλ, αλλά στη συνέχεια υποχρεώθηκε να υπαναχωρήσει όταν έχασε τη μάχη του Μαζούμπα Χιλ (1881). Αμέσως μετά ανακαλύφθηκαν τεράστια κοιτάσματα χρυσού στο Τράνσβααλ, οπότε άρχισε ο πυρετός του χρυσού που έφερε στην περιοχή από το Ακρωτήριο και το Νατάλ. Χιλιάδες Βρετανοί ήλθαν να εγκατασταθούν στην περιοχή επιζητώντας, χωρίς αποτέλεσμα όμως, το δικαίωμα ψήφου και της φορολογικής εξομοίωσης. Αποτέλεσμα ήταν να ενταθεί η κατάσταση σε επικίνδυνο βαθμό.
Γραμμή 28:
Στην Πρετόρια, την πρωτεύουσα του [[Τράνσβααλ]], ο πρόεδρος των Μπόερς Κρούγκερ ήταν αδιάλλακτος. Στο Κέιπ Τάουν, πρωτεύουσα της αποικίας της Αποικίας του Ακρωτηριού, ο κυβερνήτης Σερ Άλφρεντ Μίλνερ (1ος Υποκόμης Μίλνερ) ανταπάντησε με μια σειρά από προκλήσεις και επιθέσεις. Στην ουσία, οι Άγγλοι δεν μπορούσαν να ανεχθούν τον εθνικισμό των Αφρικάνερ (των συντηρητικών Ολλανδών αποίκων). Πάνω απ' όλα τα άλλα, σκοπός των Βρετανών ήταν να αποκτήσουν τον έλεγχο στα χρυσωρυχεία. Η παρατεταμένη αντιπαράθεση κορυφώθηκε με ένα τελεσίγραφο που επέδωσε ο πρόεδρος Κρούγκερ στον Σερ Άλφρεντ Μίλνερ στις 9 Οκτωβρίου 1899. Ο Μίλνερ απέρριψε το τελεσίγραφο και στις 12 Οκτωβρίου ξέσπασαν οι μάχες. Στη διάρκεια της πρώτης φάσης του πολέμου (μέχρι τον Ιανουάριο του 1900) οι Μπόερς, που είχαν κινητοποιήσει ένα στρατό 40.000 ανδρών, βρίσκονταν στην επίθεση. Αφού νίκησαν τους Άγγλους, περικύκλωσαν τις αποικιακές πόλεις [[Λέιντισμιθ]], [[Κίμπερλι]] και [[Μέιφκινγκ]].
 
Η τελευταία εβδομάδα του 19ου αιώνα ήταν αποθαρρυντική για τους Βρετανούς: οι εφημερίδες του Λονδίνου την αποκάλεσαν ''μαύρη εβδομάδα'' και ο Ευρωπαϊκός Τύπος έκανε πρώτο θέμα την ήττα των Βρετανών στηνστη Νότια Αφρική. Η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος έπρεπε να αντιδράσει. Το απαιτούσε η Βασίλισσα Βικτωρία. Το Λονδίνο τοποθέτησε δύο σκληροτράχηλους αποικιοκράτες επικεφαλής της εκστρατευτικής δύναμης: τον Λόρδο Ρόμπερτς διοικητή και το Λόρδο Κίτσενερ αρχηγό του στρατεύματος. Εν τω μεταξύ, κατέφθασαν ενισχύσεις: 60.000 Βρετανοί στρατιώτες αποβιβάστηκαν στο Κέιπ Τάουν, στο Ελίζαμπεθ και το Ιστ Λόντον. Στις 28 Φεβρουαρίου ο στρατηγός Μπούλερ, επικεφαλής 26.000 ανδρών απελευθέρωσε το Λέιντισμιθ. Στις 31 Μαρτίου ήταν η σειρά του Κίμπερλι: το στρατιωτικό σώμα του Λόρδου Φρεντς προχώρησε προς την πόλη με 40.000 άνδρες, υποστηριζόμενο από το ιππικό μετά τηντη συντριπτική επίθεση στο Μπλούμφοντέιν. Η ελεύθερη επαρχία του Οράγγη προσαρτήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία και τελικώς η Πρετόρια έπεσε στις 5 Ιουνίου, με το Τρανσβάαλ να βρίσκεται κοντά. Η νίκη όμως ήταν επιφανειακή, καθώς άρχισε ο ανταρτοπόλεμος με δύο χρόνια άγριων σφαγών, καταπίεσης και ερήμωσης σε βάρος των πολιτών. Μετά την ήττα του στρατού των Μπόερ στο πεδίο της μάχης, ο Πρόεδρος Κρούγκερ, γέρος και αποκαρδιωμένος, αναχώρησε για την Ευρώπη. Αποτέλεσμα ήταν να μοιραστεί εξίσου η εξουσία μεταξύ του Αντιπροέδρου Μπέργκερ και του ''Αντιστράτηγου'' Μπόθα.
 
== Πηγές ==