Βιολογική καλλιέργεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Βιολογική Καλλιέργεια απορρίπτει τη χρήση συνθετικών χημικών ουσιών, όπως τα συνθετικά ζιζανιοκτόνα, λιπάσματα, [[φυτοφάρμακο|φυτοφάρμακα]] και [[Γενετικά Τροποποιημένοιτροποποιημένοι Οργανισμοίοργανισμοί|γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς]] (Γ.Τ.Ο.). Σε μερικές χώρες, κυρίως στην Ευρώπη, η βιολογική καλλιέργεια ορίζεται και από το νόμο, ώστε η εμπορική χρήση του όρου «Βιολογικό» να υπόκειται σε έλεγχο από την κυβέρνηση και το κράτος. Κάποιο είδος «διαπίστευσης» προσφέρεται στους αγρότες έναντι αμοιβής, καθιστώντας παράνομη την πώληση προϊόντων με τον τίτλο «Βιολογικό» χωρίς αυτή τη διαπίστευση.

Στη βιολογική καλλιέργεια, ανήκει και η [[βιοδυναμική καλλιέργεια]] που βασίζεται στις εσωτερικές διδασκαλίες του [[Ρούντολφ Στάινερ]] (''Rudolf Steiner''). Ο Ιάπωνας αγρότης [[Μασανόμπου Φουκουόκα]] εφηύρε ένα σύστημα το οποίο αποκάλεσε [[Φυσικήφυσική Καλλιέργειακαλλιέργεια]].

Η βιολογική καλλιέργεια απορρίπτει τους Γ.Τ.Ο. και στέκεται εχθρικά απέναντί τους καθώς και στις εταιρίες που τους κατασκευάζουν. Υποστηρίζει ότι το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας δεν έχει ενημερωθεί για τους κινδύνους που κρύβουν η [[Γενετική Μηχανικήμηχανική]] και τα [[Γενετικά Τροποποιημένοιτροποποιημένοι Οργανισμοίοργανισμοί|μεταλλαγμένα]] προϊόντα στην υγεία του ανθρώπου, των φυτών και των υπόλοιπων ζώων. Οι μεγάλες εταιρίες της Αγροβιομηχανίας πραγματοποιούν συνεχώς παρόμοιες μελέτες που, όμως, δείχνουν το αντίθετο. Οι υποστηρικτές της βιολογικής καλλιέργειας αμφισβητούν τις διαβεβαιώσεις των εταιριών, όπως με το ζήτημα της διασταύρωσης γενετικού υλικού, την οποία αρχικά δεν την αποδέχονταν οι εταιρίες.

Το ζήτημα προέκυψε αρχικά στον [[Καναδάς|Καναδά]], έπειτα από [[αγωγή]] αποζημίωσης για χρήση Γ.Τ. προϊόντων κατοχυρωμένων με [[δίπλωμα ευρεσιτεχνίας]] της εταιρίας [[Monsanto|Μονσάντο]] κατά του Καναδού αγρότη Percy Schmeiser, το 1997. Η εταιρία υποστήριξε ότι βρέθηκαν ίχνη Γ.Τ.Ο. στη σοδειά του και ότι είχε χρησιμοποιήσει τους Γ.Τ. σπόρους της χωρίς να έχει λάβει άδεια εκμετάλλευσης από την εταιρεία, που ήταν κάτοχος του διπλώματος ευρεσιτεχνίας στους συγκεκριμένους σπόρους. Ο αγρότης αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι κάτι τέτοιο συνέβη εν γνώσει του και υπέδειξε τα διπλανά χωράφια καλλιεργημένα με Γ.Τ. φυτά ή το δρόμο δίπλα στο χωράφι του όπου περνούσαν φορτηγά μεταφέροντας Γ.Τ. σοδειές ως τις δύο πιο πιθανές αιτίες της γενετικής διασταύρωσης. Η περίπτωση έφθασε μέχρι το ανώτατο δικαστήριο<ref>[http://scc.lexum.umontreal.ca/en/2004/2004scc34/2004scc34.html Η απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου του Καναδά] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070313153431/http://scc.lexum.umontreal.ca/en/2004/2004scc34/2004scc34.html |date=2007-03-13 }} για την υπόθεση Monsanto εναντίον Schmeiser.</ref>, το οποίο τελικά δέχθηκε ευθύνη του αγρότη. Η μαχητικότητα του Schmeiser ενάντια στην πολυεθνική εταιρία τον έκανε είδωλο του κινήματος της Βιολογικής Καλλιέργειας.