Αμμάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:King Abdullah Mosque at Night.jpg|thumb|155px|right|Τζαμί του Βασιλιά Αμπτουλλάχ Β΄, Αμμάν]]

Μετά την άνοδο του [[Ισλάμ]], το Αμμάν καταλήφθηκε από τον [[Άραβες|Άραβα]] στρατηγό Γιαζίντ ιμπν Αμπί Σουφιάν το 635 μ.Χ. Η πόλη άνθισε υπό τα [[Χαλιφάτο|Χαλιφάτα]] των Ουμμεϋάδων (στη [[Δαμασκός|Δαμασκό]]) και των [[Αββασίδες|Αββασίδων]] (στη [[Βαγδάτη]]). Γύρω στο 1300 η πόλη επλήγη από έναν καταστροφικό σεισμό με αποτέλεσμα να σβήσει από τον χάρτη και να παραμείνει για αιώνες μια συλλογή από ερείπια. Στα τέλη του 19ου αιώνα ο [[Οθωμανοί|Οθωμανός]] Σουλτάνος αποφάσισε να χτίσει ένα σιδηρόδρομο που θα συνέδεε τη Δαμασκό με την ιερή πόλη [[Μεδίνα]], γεγονός που ευνόησε το Αμμάν καθιστώντας το έτσι μια στάση για τους προσκηνητές και ένα σημαντικό εμπορικό σταθμό.

Ύστερα από την ήττα των Οθωμανών στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] η [[Υπεριορδανία]] αποτέλεσε τμήμα της [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανικής]] εντολής της [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνης]], αλλά η βρετανική κυβέρνηση την απέσπασε από τη δυτική Παλαιστίνη το 1921 και δημιούργησε το [[προτεκτοράτο]] του εμιράτου της Υπεριορδανίας υπό την ηγεσία του [[Αμπντουλάχ Α΄]]. Το Αμμάν έγινε σύντομα πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους. Εφόσον δεν υπήρχε εκ των προτέρων παλάτι, ο βασιλιάς ανέλαβε την κυβέρνηση στο σταθμό μέσα σ'ένα βαγόνι ενός τρένου. Το Αμμάν παρέμεινε μια μικρή πόλη μέχρι το 1948, όταν στην αστική περιοχή της εγκαταστάθηκε μεγάλος αριθμός Παλαιστινίων Αράβων προσφύγων μετά τον Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1948-1949. Στη μεταπολεμική περίοδο άρχισε να επιταχύνεται η σύγχρονη ανάπτυξη της πόλης και ειδικότερα από το 1952, υπό την ηγεσία των Χουσεΐν και [[Αμπντάλα Β΄]].