Ναβαταίοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Ναβαταίοι''': (Μπενή νάμπατ) αρχαίος [[Άραβες|αραβικός]] λαός με σημαντικές [[Αραμαίοι|αραμαϊκές]] επιρροές. Τους αναφέρει ο [[Στράβων]] (παραγρ.67) ως "''Αράβιο έθνος''". Κατοικούσαν στη "''Πετραία Αραβία''" (ορεινή), την σημερινή περιοχή από τον [[Κόλπος της Άκαμπα|Κόλπο της Άκαμπα]] στην [[Ερυθρά Θάλασσα|Ερυθρά]] μέχρι την [[Νεκρά Θάλασσα]] και σε μία περίοδο επικράτησαν σε όλη τη βόρεια [[Αραβία]]. Γενάρχης του βασιλείου τους φέρεται κατά τη [[Παλαιά Διαθήκη]] ([[s:Γένεσις#25|Γεν. 25,13]]) ο Ναβαϊώθ, πρωτότοκος του Ισμαήλ, γιού του [[Αβραάμ]] και της Άγαρ εξ ου και οι [[Άραβες]] καλούνται γενικευμένα στη βυζαντινή περίοδο [[Αγαρηνοί]]. Στις σφηνοειδείς επιγραφές του Σαρδανάπαλου [[Ασουρμπανιπάλ]] καλούνται Ναμπαιταίοι (Ναμπαιτάϊ). Φαίνεται νααπό σχετίζονταιαυτούς μενα τουςκατάγονται οι [[Ιδουμαίοι|Ιδουμαίους]], ένας αραβικός λαός που είχανμετανάστευσε στη νότια [[Ιουδαία]] μετά τη [[Βαβυλώνια Αιχμαλωσία]] των [[Ιουδαίοι|Εβραίων]] και ο οποίος είχε υποταχθεί στο Βασίλειο των [[Μακκαβαίοι|Μακκαβαίων]] μέχρι τον πρώτο αιώνα π. Χ.

Οι [[Ναβαταίοι]] πολέμησαν κατά καιρούς με τους [[Σελευκίδες]], τους [[Ιουδαίοι|Ιουδαίους]] και τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]]. Επί αιώνες ασκούσαν το διαμετακομιστικό εμπόριο μεταξύ Αιγύπτου και Μεσοποταμίας και, ακολούθως, μεταξύ Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Αραβίας. Πρωτεύουσα είχαν την [[Πέτρα]] (με ελάχιστα ερείπια σήμερα), στηνοικοδομημένη οποίακατά διαφαίνονταιτον ισχυρέςπρώτο ελληνικέςαιώνα π. Χ., αιγυπτιακέςστην καιοποία διαφαίνονται ισχυρές αραβικέςελληνιστικές επιρροές.

Οι Ναβαταίοι κυβερνούντανδιοικούνταν από ένα μονάρχη αλλά οι θεσμοί τους επαινούντο από τους συγχρόνους τους. Στο πλευρό του Βασιλιά υπήρχε δεύτερος αιρετός Βασιλεύς, (σαν επίτροπος), καλούμενος "αδελφός". Ο [[Στράβων]] τους αποκαλεί "σώφρονες" και οικονόμους. Δούλους είχαν ελάχιστους, όντας αλληλοεξυπηρετούμενοι και αυτοδιάκονοι. Περίεργο ήταν το εγχώριο έθιμόέθιμο των γευμάτων με 13 διαιτυμόνες και 2 μουσουργούς. Έπιναν, κατά το Στράβωνα, "ουδείς πλέον των ένδεκα ποτηρίων". Ο Βασιλεύς έδινε ευθύνες στο δήμο ενώ οι πόλεις τους ήταν ατείχιστες σε καιρό ειρήνης. Η γλώσσα τους ήταν αραμαϊκή αλλά με ισχυρές αραβικές επιρροές. Η θρησκεία τους ήταν τυπικά αραβική και λιθολατρική. Ίδρυαν βωμούς στα δώματα των οικιών τους "σπεύδοντες καθ' εκάστη λιβανωτίζοντες". Τους νεκρούς, τους περιφρονούσαν "ίσα κοπρίαις" διότι "νέκυες κοπρίων εκβλητότεροι" κατά Ηράκλειτο.

Οι Ναβαταίοι οργανώθηκαν σε συγκεντρωτικό κράτος μετά την παρακμή των Πτολεμαίων και των Σελευκιδών και κατά τον πρώτο αιώνα π. Χ. ενεπλάκησαν σε διαμάχες για τη διαδοχή του εβραϊκού θρόνου. Ο Βασιλιάς Αρέτας Γ' Φιλέλληνας (κυβ. 87-62 π. Χ.), ο ιδρυτής της Πέτρας, όρισε μία πολιτική φιλίας με την ανερχόμενη [[Ρώμη]] μετά τις στρατιωτικές επιτυχίες του [[Πομπήιος|Πομπήιου]] στη Μέση Ανατολή. Στην εποχή της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] η επικράτεια των Ναβαταίων έφθανε ανατολικά της [[Δαμασκός|Δαμασκού]] όπου φαίνεται υπήρχε αντιπρόσωπος του Βασιλιά τους [[Αρέτα]] ([[s:Προς Κορινθίους Β'#11|Β' Κορινθ. 11,32]]), ο [[Απόστολος Παύλος]] φέρεται να έμεινε στη περιοχή των Ναβαταίων κατά την επιστροφή του ([[s:Προς Γαλατάς#1|Γαλάτες 1,17]]).