Λαοδίκεια η Φρυγική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Ιστορία: προσθήκη εσωτερικών συνδέσμων |
μ →Ιστορία: προσθήκη παραπομπής |
||
Γραμμή 1:
{{πόλη}}{{πηγές|20|08|2016}}
Η '''Λαοδίκεια η εν Φρυγία''' (στη [[Φρυγία]]), γνωστή επίσης ως '''Λαοδίκεια προς του Λύκου''' (''Λαοδίκεια ἐπὶ τῷ Λύκῳ''), ήταν αρχαία πόλη της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], κτισμένη στο σημείο, που ο ποταμός Λύκος συμβάλλει με τον ποταμό [[Μαίανδρος ποταμός|Μαίανδρο]]. Βρίσκεται σε απόσταση 15 χιλιομέτρων μακριά από την [[Ιεράπολη Φρυγίας|Ιεράπολη]].<ref name=":0">{{Cite web|url=http://asiaminor.ehw.gr/forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaID=5050|title=Μεγάλη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια της Μικράς Ασίας|website=asiaminor.ehw.gr|accessdate=2022-09-20}}</ref> Είναι το σημερινό [[Εσκί Χισάρ]]. Παλαιότερα ονομαζόταν '''Διόσπολις''' και μετά '''Ροαί'''. Λαοδίκεια ονομάσθηκε από τον [[Αντίοχος Β΄ Θεός|Αντίοχο Β΄]] προς τιμή της συζύγου του. Η πόλη καταστράφηκε από σεισμό το [[66 π.Χ.]] και την ανοικοδόμησε ο [[Μάρκος Αυρήλιος]].
Η Λαοδίκεια της Φρυγίας υπήρξε μία από τις πρώτες πόλεις, που [[Χριστιανισμός|εκχριστιανίσθηκαν]]. Προς τους χριστιανούς κατοίκους της έγραψε μία επιστολή ο [[Απόστολος Παύλος]]. Ήταν επίσης μία από τις επτά πρώτες χριστιανικές κοινότητες στη Μικρά Ασία στις οποίες στάλθηκε από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη το έργο του «Αποκάλυψη»<ref>[http://www.ehw.gr/asiaminor/forms/filePage.aspx?lemmaId=4288 Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού: ''Η Αποκάλυψη και οι εκκλησίες της Μικράς Ασίας'']</ref>. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ήταν έδρα επισκόπου<ref>[https://drive.google.com/file/d/0B0cPPGU7IctEUDlvbzVzMHVyMzg/view Vangelis D. Pantazis (Nikaea): "Wilusa: Reconsidering the Evidence", KLIO, τόμ. 91 (2009), σελ. 305]</ref>.
Γραμμή 12:
== Ιστορία ==
Η πόλη ονομαζόταν αρχικά «'''Διόσπολις'''», «Πόλη του Διός», και στη συνέχεια «'''Ροάς'''».<ref>[[Pliny the Elder|Pliny]]. v. 29.</ref> Οι ανασκαφές στη βόρεια νεκρόπολη έδειξαν ότι ο οικισμός υπήρχε πριν από την ελληνιστική ίδρυση και κατοικούνταν από γηγενή πληθυσμό.
Η Λαοδίκεια ιδρύθηκε στη θέση της παλαιότερης πόλης από τον [[Αντίοχος Β΄ Θεός|Αντίοχο Β']], βασιλιά της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, το 261-253 π.Χ. προς τιμήν της συζύγου του Λαοδίκης, μαζί με πολλές άλλες ομώνυμες πόλεις. Η Λαοδίκεια σύντομα έγινε αρκετά πλούσια. Το 220 π.Χ., ο Αχαιός αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς της περιοχής αλλά ηττήθηκε από τον Αντίοχο τον Μέγα το 213 π.Χ. Ο Αντίοχος μετέφερε από τη Βαβυλωνία 2.000 εβραϊκές οικογένειες στη Φρυγία.<ref>[[Josephus]], ''[[Antiquities of the Jews|Ant. Jud.]]'', xii.3.4.</ref> Πολλοί από τους κατοίκους της Λαοδίκειας ήταν Εβραίοι εκείνης της εποχής και ο Κικέρων καταγράφει ότι ο Φλάκκος αργότερα κατάσχεσε το σημαντικό ποσό των 9 κιλών χρυσού, που έστελναν ετησίως στην Ιερουσαλήμ για τον Ναό.<ref>Cicero [[Pro Flacco]] 28-68</ref><ref>{{cite web| url = http://www.jewishvirtuallibrary.org/laodicea| title = Laodicea}} </ref>
Γραμμή 18:
Μετά τη Μάχη της Μαγνησίας το 188 π.Χ. όταν οι Ρωμαίοι νίκησαν τους Σελευκίδες, υπογράφηκε η Συνθήκη της Απάμειας, που έδωσε τον έλεγχο ολόκληρης της δυτικής Μικράς Ασίας στο Βασίλειο της Περγάμου. Με το θάνατο του τελευταίου βασιλιά της, η επικράτειά της κληροδοτήθηκε στη Ρώμη το 133 π.Χ. Έλαβε από τη Ρώμη τον τίτλο της ελεύθερης πόλης. Υπέφερε πολύ κατά τους Μιθριδατικούς Πολέμους<ref>[[Appian]], ''Bell. Mithr.'' 20; Strabo xii. p. 578.</ref> αλλά γρήγορα ανέκαμψε υπό την κυριαρχία της Ρώμης. Προς το τέλος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και υπό τους πρώτους αυτοκράτορες, η Λαοδίκεια επωφελήθηκε από την πλεονεκτική θέση της σε έναν εμπορικό δρόμο και έγινε μια από τις πιο σημαντικές και ακμάζουσες εμπορικές πόλεις της Μικράς Ασίας, στην οποία πραγματοποιήθηκαν μεγάλες εμπορικές συναλλαγές και εκτεταμένο εμπόριο μαύρου μαλλιού.<ref>[[Cicero]] ''[[Epistulae ad Familiares]]'' ii. 1. 7, iii. 5</ref><ref> Strab. xii.8.16</ref><ref> [[Vitruvius]] viii. 3.</ref> Ο περίφημος πλούτος της αναφέρεται στη Βίβλο.<ref>Revelation 3, 14-18 </ref>
Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, η Λαοδίκεια ήταν η κύρια πόλη ενός ρωμαϊκού conventus, το οποίο περιλάμβανε 24 πόλεις εκτός από αυτήν. Ο [[Μάρκος Τύλλιος Κικέρων|Κικέρωνας]] έχει αρχεία, που κρατούσαν εκεί περίπου το 50 π.Χ.<ref>Cicero ''ad Fam.'' iii. 7, ix. 25, xiii. 54, 67, xv. 4, ''[[Epistulae ad Atticum|ad Att.]]'' v. 15, 16, 20, 21, vi. 1, 2, 3, 7, ''[[In Verrem]]'' i. 30.</ref>Ο Κικέρωνας διέμεινε στην πόλη για δέκα εβδομάδες το 50 π.Χ. εκδικάζοντας υποθέσεις.<ref name=":0" />
Ο Στράβων (64 π.Χ. - 24 μ.Χ.) αποδίδει τη διασημότητα της πόλης στη γονιμότητα του εδάφους και στον πλούτο ορισμένων κατοίκων της, μεταξύ των οποίων μπορεί να ήταν και ο Ιέρων της Λαοδίκειας, ο οποίος στόλισε την πόλη με πολλά όμορφα κτήρια και την κληροδότησε με περισσότερα από 2000 τάλαντα, όταν πέθανε.<ref>Comp. Fellows, Journal written in Asia Minor, p. 280, foll.</ref><ref> [[William Martin Leake]], Asia Minor, p. 251, foll.</ref>
Ο πλούτος των κατοίκων της έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη των τεχνών των Ελλήνων, όπως φαίνεται από τα ερείπιά της, και το ότι συνέβαλε στην πρόοδο της επιστήμης και της λογοτεχνίας μαρτυρείται από τα ονόματα των σκεπτικιστών Αντίοχου και Θεόδα, των διαδόχων του Αινεσίμου ( 1ος αιώνας π.Χ.),<ref>[[Diogenes Laërtius]] ix. 11. § 106, 12. § 116.</ref> και από την ύπαρξη μεγάλης ιατρικής σχολής.<ref>Strabo xii. p. 580.</ref> Οι πλούσιοι πολίτες της κοσμούσαν τη Λαοδίκεια με όμορφα μνημεία. Ένας από τους αρχηγούς αυτών των πολιτών, ο Πολέμων (37 π.Χ. - 8 μ.Χ.), έγινε βασιλιάς του Αρμενικού Πόντου (αποκαλούμενος από αυτόν "Πολεμόνικος") και των ακτών γύρω από την Τραπεζούντα.<ref>Strabo, Geography, 12.8.16</ref> Η πόλη έκοψε τα δικά της νομίσματα, οι επιγραφές των οποίων
Η περιοχή υπέφερε συχνά από σεισμούς, ιδιαίτερα από το μεγάλο σοκ, που συνέβη κατά τη βασιλεία του Νέρωνα (60 μ.Χ.), όταν η πόλη καταστράφηκε ολοσχερώς.<ref name=":1">{{Cite web|url=https://prevezaposto.gr/το-αρχαίο-ελληνικό-αμφιθέατρο-στη-λαο/|title=Το αρχαίο ελληνικό αμφιθέατρο στη Λαοδίκεια έχει αποκατασταθεί στην παλιά του αίγλη|last=Basil|first=Jason|ημερομηνία=2021-10-08|website=Prevezaposto|language=el|accessdate=2022-09-21}}</ref> Όμως οι κάτοικοι αρνήθηκαν την αυτοκρατορική βοήθεια για την ανοικοδόμηση της πόλης και την αποκατέστησαν με δικά τους μέσα.<ref>[[Tacitus]], ''[[Annals (Tacitus)|Annals]]''. [https://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin///ptext?lookup=Tac.+Ann.+14.27 xiv. 27].</ref>
Εδώ πιστεύεται ότι συνέβη το μαρτύριο του [[Λουλιανός και Πάφος|Λουλιανού και του Πάφου]].<ref name=":1" /><ref>{{Cite web|url=https://greekreporter.com/2022/04/28/ancient-greek-amphitheater-laodicea/|title=Ancient Greek Amphitheater at Laodicea Restored to Former Glory|last=Claus|first=Patricia|ημερομηνία=2022-04-28|website=GreekReporter.com|language=en-US|accessdate=2022-09-21}}</ref>
Οι βυζαντινοί συγγραφείς αναφέρουν συχνά τη Λαοδίκεια, ιδιαίτερα την εποχή των Κομνηνών αυτοκρατόρων. Το 1119, ο αυτοκράτορας [[Ιωάννης Β΄ Κομνηνός]] και ο επικεφαλής στρατιωτικός του διοικητής, [[Ιωάννης Αξούχος]], κατέλαβαν τη Λαοδίκεια από τους Σελτζούκους Τούρκους στην πρώτη μεγάλη στρατιωτική νίκη της βασιλείας του.
| |||