Πολιτικό σύστημα της Ιταλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο θεμελιώδης νόμος της Ιταλικής Δημοκρατίας είναι το Σύνταγμα, δηλαδή ο κώδικας που υποδεικνύει τις θεμελιώδεις αρχές, τα [[δικαιώματα]] και τις [[Καθήκον|υποχρεώσεις]] των πολιτών και που ορίζει την τάξη. Σύμφωνα με το άρθρο 70 του Ιταλικού Συντάγματος, η νομοθετική εξουσία του κράτους ανήκει στο κοινοβούλιο, το οποίο διαιρείται σε δυο συνελεύσεις: τη [[Ιταλική Γερουσία της Δημοκρατίας (Ιταλία)|Γερουσία της Δημοκρατίας]] και τη [[Βουλή των Αντιπροσώπων (Ιταλία)|Βουλή των Αντιπροσώπων]]. Όλοι οι νόμοι πρέπει σε τελικό στάδιο να επικυρώνονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος μπορεί να αναπέμψει κάποιο νόμο στο κοινοβούλιο σε περίπτωση που θεωρεί ότι αντιτίθεται του Συντάγματος (το γνωστό ανασταλτικό βέτο), αλλά για μια μόνο φορά. Το [[Υπουργικό Συμβούλιο]] βασίζεται στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία προκύπτει έπειτα από ψηφοφορία ανάμεσα στα μέλη που διαθέτουν [[δικαίωμα ψήφου]].