Πλαστικό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος '''πλαστικό''' είναι κοινή ονομασία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια ευρεία ποικιλία συνθετικών ή ημισυνθετικών [[Οργανικές ενώσεις|οργανικών]] [[Στερεό|στερεών]] υλικών. Τα πλαστικά είναι σχεδόν αποκλειστικά [[πολυμερές|πολυμερή]] μεγάλου [[Μοριακό βάρος|μοριακού βάρους]], εξ ου και η ονομασία πολλών εξ αυτών φέρει το πρόθεμα ''πολυ-'', και που μπορεί να περιέχουν πρόσθετα, οργανικά ή μη, για βελτίωση των ιδιοτήτων τους (μηχανική αντοχή, εμφάνιση, χρώμα κλπ). Κύριο συστατικό παρασκευής τους είναι οι [[συνθετικές ρητίνες]] που διακρίνονται σε "[[Εποξειδική ρητίνη|εποξειδικές]]" και "[[Ακρυλική ρητίνη|ακρυλικές]]".

Υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλο πλήθος εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους πλαστικών. Ωστόσο, ωστόσο μπορούμε να τα κατατάξουμε σε δύο κατηγορίες: στα ''θερμοπλαστικά'' και στα ''θερμοσκληρυνόμενα''. Τα ''θερμοπλαστικά'' είναι πολυμερή, που αποκτούν μεγαλύτερη πλαστικότητα, δηλαδή ευκολία στο να παραμορφωθούν και να αποκτήσουν το σχήμα που επιθυμούμε, κάθε φορά που θερμαίνονται. ΣταΤα ''θερμοσκληρυνόμενα,'' κατά την πρώτη θέρμανση και ανάμιξη των συστατικών τους, προκαλείται [[πολυμερισμός]] και σκλήρυνση κατά τρόπο ''μη αντιστρεπτό''. Δηλαδή, τα θερμοσκληρυνόμενα πλαστικά, μετά την [[πήξη]] τους, δενδε δύνανται να μορφοποιηθούν περαιτέρω<ref>Δ. Ι. Παντελής, Μη μεταλλικά τεχνικά υλικά, 1996, ISBN 960-7510-29-1</ref>.