Αντέκταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
||
Γραμμή 8:
Ως μία από τις θεμελιώδεις αιτίες ισχύος τού νόμου έχει προσδιοριστεί η ίδια η φύση τού μουσικού τονισμού τής Αρχαίας Ελληνικής. Συγκεκριμένα, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο ρυθμός που υπαγορευόταν από τον μουσικό τονισμό προϋπέθετε την εναλλαγή ελαφρών και βαριών συλλαβών, δηλαδή κλειστών συλλαβών (με ένα σύμφωνο και βραχύ ή μακρό φωνήεν) και ανοιχτών συλλαβών (μόνο με μακρό φωνήεν ή δίφθογγο). Η αντέκταση συνέβαλε στον σχηματισμό τέτοιων μετρικών ακολουθιών<ref>G. Horrocks 2006: 75.</ref>.
Τα προϊόντα τής αντεκτάσεως στην Ιωνική-Αττική διάλεκτο και στις Αιολικές και ΒΔ. διαλέκτους είναι πάντοτε μακρά φωνήεντα, τα εξής<ref>Ι. Σταματάκος
* /ă/ > /ā/, που γράφεται <α>
Γραμμή 16:
* /ŭ/ > /ū/, που γράφεται <υ>
Στην Αρκαδοκυπριακή διάλεκτο και σε τμήματα της Δωρικής διαλέκτου τα προϊόντα είναι τα ίδια με δύο αξιοσημείωτες εξαιρέσεις: τον σχηματισμό μακρών ανοικτών φωνηέντων ως εξής<ref>Γ. Μπαμπινιώτης 1985: 120.</ref>
* /ĕ/ > /ē/, που γράφεται <η> (π.χ. ''ἠμί'' αντί ''εἰμί'')
* /ŏ/ > /ō/, που γράφεται <ω> (π.χ. ''βώλομαι'' αντί ''βούλομαι'')
Στην ιστορική διαδρομή τής Αρχαίας Ελληνικής διακρίνουμε δύο φάσεις λειτουργίας τού εν λόγω νόμου: α) παλαιές (άσιγμες) αντεκτάσεις, β) νεότερες (ένσιγμες) αντεκτάσεις. Αυτές επηρέασαν τις τάξεις των αντεκτάσεων, οι οποίες είναι οι εξής (σε όλες τις ακολουθίες εννοείται ότι προηγείται βραχύ φωνήεν)<ref>Γ. Χατζιδάκις 1924: 326 κ.εξ.</ref>:
| |||