Άνω Βιάννος Ηρακλείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
}}
[[Εικόνα:DSC07824.jpg|thumb|Άποψη της Άνω Βιάννου]].
Η '''Άνω Βιάννος''' είναι χωριό στην [[επαρχία Βιάννου|ομώνυμη επαρχία]] του [[Νομός Ηρακλείου|Νομού Ηρακλείου Κρήτης]], έδρα του [[Δήμος Βιάννου|Δήμου Βιάννου]]. Κατά την απογραφή του 2001 βρέθηκε να έχει 878 κατοίκους. Είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στην πλαγιά που σχηματίζουν οι πρόποδες της Δίκτης, σε υψόμετρο 560 μ., με θέα προς τον ελαιώνα της επαρχίας Βιάννου.
 
Είναι χτισμένη στα ερείπια της αρχαίας πόλης Βιάννου που ήταν ανεξάρτητη και αυτόνομη, και έκοβε δικά της νομίσματα που απεικόνιζαν κεφάλι γυναίκας από τη μία όψη και από την άλλη λουλούδι.<ref>[http://www.creta-info.gr/location.php?locid=65 Creta Info.gr]</ref>.
 
Η απόστασή της από την [[Ιεράπετρα]] είναι 38 χιλιόμετρα. Συχνά η Άνω Βιάννος αναφέρεται μόνο με το όνομα Βιάννος, όπως π.χ. στις πληροφοριακές πινακίδες της Τροχαίας.
Γραμμή 30:
Τα σημαντικότερα προϊόντα είναι το [[λάδι]], τα [[χαρούπια]] και τα γαλακτοκομικά.
 
Το χωριό ανάμεσα στα άλλα έχει Κέντρο Υγείας, τράπεζες, ΚΕΠ, ΚΑΠΗ, ΟΤΕ, ΔΕΗ, νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο, ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Ενεργός είναι και ο πολιτιστικός σύλλογος, με το όνομα "Ο Πατούχας", ο οποίος ιδρύθηκε το [[1957]]. Το ίδιο όνομα έχει και η τοπική <ref>[http://www.epsirakliou.gr/teams/b_topiko/patouxas.html ΕΠΣ Ηρακλείου]</ref> ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία αγωνίζεται στη Β΄ κατηγορία του Τοπικού Πρωταθλήματος.
 
== Δημοτικό Διαμέρισμα ==
Γραμμή 42:
 
== Ιστορικά στοιχεία ==
 
Η Βιάννος βρίσκεται περίπου στη θέση της αρχαίας πόλης ''Βίαννος'', η οποία βρισκόταν λίγο δυτικότερα. Οι κάτοικοί της ονομάζονταν Βιάννιοι ή Βιέννιοι. Σύμφωνα με το Στέφανο Βυζάντιο, η Βιέννος ήταν "πόλις Κρήτης, οι μεν από Βιέννου του των Κουρήτων ενός, οι δε από της περί τον Άρην γενομένης βίας, ην ενταύθα φασίν από Ώτου και Εφιάλτου των παίδων Ποσειδώνος, και μέχρι και νυν τα καλούμενα εκατομφόνια θύεται τω Άρει". Ο Pashley αναφέρει ότι κοντά στη Βιάννο βρέθηκε τάφος γίγαντα, ο οποίος πιστεύεται ότι ήταν του Ώτου. Η Βίαννος ήταν αυτόνομη, όπως πιστοποιούν τα νομίσματά της, τα οποία έφεραν στη μία όψη την κεφαλή της Αρτέμιδος ή Βιάννης και στην άλλη ένα λουλούδι με τη λέξη ΒΙΑΝΙ<ref name=>"Σβορώνος Ι., Numismatique de la Crete ancienne" p. 42</ref> . Η Βίαννος υφίστατο μέχρι τα τέλη του 9ου αιώνα μ. Χ. , καθώς αναφέρεται στο 9ο Τακτικό από τον επίσκοπο Βιέννης<ref name=>"Κονιδάρη Γερ., Αι επισκοπαί Κρήτης μέχρι Ι΄ αιώνος, Κρ. Χρονικά Ζ΄, πιν. Β΄ "</ref> . Φαίνεται ότι υπέκυψε έπειτα στην ισχυρή γείτονά της, την [[Ιεράπετρα]]. Ελάχιστα ίχνη της αρχαίας πόλης διασώζονται. Εντός κεντρικού δρόμου του χωριού ανακαλύφθηκε χριστιανικός τάφος, του οποίου ο πυθμένας ήταν στρωμένος με πλίνθους, με οπές για να τρέχουν τα υγρά του νεκρού στον κάτω κενό χώρο. Σε μαρμάρινη πλάκα ήταν η επιγραφή "ενθάδε κείται Αναστάσιος...".
 
Κατά την Ενετοκρατία η Βιάννος ήταν το μεγαλύτερο χωριό της ''Castellania Belveder''. Ο τόπος ήταν πλούσιος και μεγάλος την περίοδο εκείνη. Αναφέρεται στον Καστροφύλακα (Κ97) με 1.006 κατοίκους το 1583. Το 1834 είχε 103 χριστιανικές και 90 τουρκικές οικογένειες. Το 1881 είχε 335 Τούρκους και 918 Χριστιανούς κατοίκους.
 
Το 1822 και το 1866 καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους. Είναι γενέτειρα του λογοτέχνη [[Ιωάννης Κονδυλάκης|Ιωάννη Κονδυλάκη]], που είναι γνωστός για τα έργα του "Ο Πατούχας" και "Όταν ήμουν Δάσκαλος". Μάλιστα, η προτομή του δημοσιογράφου και συγγραφέα, έργο του Γιάννη Κανακάκη, βρίσκεται σε σημείο του χωριού.
Γραμμή 67 ⟶ 66 :
 
== Αξιοθέατα ==
ΗΟ κωμόποληοικισμός αποτελείται από τις συνοικίες Σωρός, Πετρούνι και Παναγία η Λαουταριανή.
 
Η κωμόπολη αποτελείται από τις συνοικίες Σωρός, Πετρούνι και Παναγία η Λαουταριανή.
 
Στη Βιάννο υπάρχουν αξιόλογοι ναοί. Ο ναός της Αγίας Πελαγίας έχει τοιχογραφίες και χρονολογείται από τα μέσα του 14ου αιώνα (1360), όπως φαίνεται και από την επιγραφή στην είσοδό του. Εξίσου αξιόλογος είναι και ο ναός του Αγίου Γεωργίου, με τοιχογραφίες του ζωγράφου Ιωάννη Μουσούρου (1401). Ο εν λόγω ναός οικοδομήθηκε με δαπάνες του Γεωργίου του Νταμορώ. Στα βορειοδυτικά του χωριού βρίσκεται ύψωμα με το όνομα ''Νταμορό''.