Φάλσταφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ενότητες: Αξιοσημείωτα κομμάτια, Παραστάσεις
Επεξεργασία ενότητας Παραστάσεις και Ηχογραφήσεις
Γραμμή 112:
 
==Ορχήστρα==
* 3 [[Φλάουτο|Φλάουτα]] (καιτο ένα [[Πίκολο]]), 2 [[όμποε]], 1 [[Αγγλικό κόρνο]], 2 [[Κλαρινέτο|κλαρινέτα]], 1 μπάσο [[κλαρινέτο]], 2 [[φαγκότο]]
* 4 [[Γαλλικό κόρνο|Γαλλικά κόρνα]], 3 [[τρομπέτα|τρομπέτες]], 3 [[τρομπόνι|τρομπόνια]], 1 μπάσο τρομπόνι
* [[Τυμπάνια]], [[Τρίγωνο (μουσικό όργανο)|τρίγωνο]], [[πιατίνια]], [[μπάσο τύμπανο]]
Γραμμή 134:
*''Tutto nel mondo è burla'', τελική φούγκα
==Παραστάσεις και ηχογραφήσεις==
Η παγκόσμια πρεμιέρα του Φάλσταφ δόθηκε Σκάλα του Μιλάνου στις 9 Φεβρουαρίου 1893, ως μέρος της οπερατικής σεζόν του Καρναβαλιού και της Σαρακοστής, με διευθυντή ορχήστρας τον Εντοάρντο Μασκερόνι. Στην παράσταση αυτή ήταν παρόντες ο [[Τζοζουέ Καρντούτσι]], ο [[Τζάκομο Πουτσίνι]], ο [[Πιέτρο Μασκάνι]], ο [[Τζουζέππε Τζακόζα]], η δούκισσα [[Μαρία Λετίτσια Βοναπάρτη, δούκισσα της Αόστης|Μαρία Λετίτσια Βοναπάρτη]], ο Υπουργός Παιδείας Φερντινάντο Μαρτίνι κ.ά. Οι επευφημίες του κοινού οδήγησαν τον Βέρντι να βγει για να υποκλιθεί 3 φορές στο τέλος της Α' Πράξης, 6 φορές στο τέλος της Β' Πράξης και 7 φορές μετά το φινάλε, με τα χειροκροτήματα για τον συνθέτη και το καστ να διαρκέσουν μία ώρα. Τους επόμενους δύο μήνες δόθηκαν είκοσι δύο παραστάσεις στη Σκάλα και στη συνέχεια το έργο μεταφέρθηκε εντός Ιταλίας στη [[Γένοβα]], τη [[Ρώμη]], τη [[Βενετία]] και την [[Τεργέστη]]. Στην παράσταση της Ρώμης στις 14 Απριλίου 1893, μαζί με τον Βέρντι ήταν παρόντες ο λιμπρετίστας Μπόιτο και ο εκδότης Τζούλιο Ρικόρντι, όπως και πολλές μεγάλες αριστοκρατικές και πολιτικές προσωπικότητες της εποχής. Ο βασιλιάς [[Ουμβέρτος Α΄ της Ιταλίας|Ουμβέρτος Α΄]] κάλεσε τον Βέρντι στο βασιλικό θεωρείο, ήταν μια εθνική αναγνώριση και αποθέωση του Βέρντι που δεν του είχε προσφερθεί ποτέ ως τότε.
 
Η πρώτη παράσταση στο εξωτερικό δόθηκε στη [[Βιέννη]] στις 21 Μαΐου 1893. Την επόμενη χρονιά, στις 2 Ιανουαρίου 1894 ανέβηκε στο [[Αμβούργο]] με μαέστρο τον [[Γκούσταβ Μάλερ]] και στις 18 Απριλίου 1894 ανέβηκε στην Οπερά-Κομίκ του [[Παρίσι|Παρισιού]], με γαλλικό λιμπρέτο του Μπόιτο και του Πολ Σολάνζ. Στο [[Βασιλική Όπερα του Λονδίνου|Κόβεντ Γκάρντεν]] του Λονδίνου δόθηκε η πρώτη βρετανική παράσταση, στις 19 Μαΐου 1894, με μαέστρο τον Λουίτζι Μαντσινέλι και με τον ίδιο μαέστρο δόθηκε η πρώτη αμερικανική παράσταση, στις 4 Φεβρουαρίου 1895 στη [[Μητροπολιτική Όπερα (εταιρεία)|Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης]].<ref name="Diz"/>
 
Στη Σκάλα του Μιλάνου, όπου πρωτοπαρουσιάστηκε, έχουν δοθεί συνολικά 209 παραστάσεις του Φάλσταφ. Έχει ανέβη σε 34 σεζόν και άνοιξε το πρόγραμμα στις σεζόν του 1921, 1936 και 1980. Έτσι, ο Φάλσταφ κρατάει τα σκήπτρα της όπερας που έχει παρουσιαστεί τις περισσότερες φορές στη Σκάλα.
 
Ο Φάλσταφ ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1932 από τη δισκογραφική εταιρεία Naxos Records, με τον βαρύτονο Τζιάκομο Ρίμινι στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ακολούθησαν περισσότερες από 90 ζωντανές και μη ηχογραφήσεις.<ref>
{{cite web
|author =
|title = There are 90 recordings of Falstaff by Giuseppe Verdi on file
|url = https://www.operadis-opera-discography.org.uk/CLVEFALS.HTM#6
|publisher = Operadis
|date =
|accessdate = 5 Οκτωβρίου 2022
}}</ref> Πολλοί βαρύτονοι διέπρεψαν στον ρόλο του Φάλσταφ, όπως ο [[Γαλλία|Γάλλος]] Βίκτωρ Μορέλ (ο πρώτος Φάλσταφ), οι [[Ιταλία|ιταλοί]] Μαριάνο Στάμπιλε, Τζιουζέπε Βαλντένγκο, [[Τίτο Γκόμπι]] και πιο πρόσφατα ο Αμπρότζιο Μαέστρι, οι [[Ουαλία|Ουαλοί]] σερ Τζέρεντ Έβανς και σερ Μπρυν Τέρφελ .
 
 
 
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Φάλσταφ"