Φίλιππος της Ορλεάνης (1674-1723): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1692 νυμφεύτηκε τηντη [[Φραγκίσκη Μαρία των Βουρβόνων]], μια πρώτη του ξαδέλφη και εξώγαμη κόρη του θείου του [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας]]. Του δόθηκε η αρχηγία των στρατευμάτων και είχε σημαντικές επιτυχίες στην [[Ιταλία]] το 1706 και στην [[Ισπανία]] το 1707 και 1708. Οι φιλόδοξες βλέψεις του όμως να ανατρέψει τον [[Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας|Φίλιππο Ε΄ της Ισπανίας]] και να πάρει τηντη θέση του, ενόχλησαν έντονα τον Γάλλο βασιλιά που τον ανακάλεσε, και έτσι ο Φίλιππος έχασε τηντη βασιλική εμπιστοσύνη. Παρόλα αυτά λόγω έλλειψης άλλων μελών της οικογενείας, ο Λουδοβίκος δέχτηκε να οριστεί ως αντιβασιλέας για λογαριασμό του μικρού δισεγγόνου του, Λουδοβίκου ΙΕ΄, το 1715.

Αρχικά μείωσε τηντη φορολογία απολύοντας 25.000 στρατιώτες, αλλά τα ανακριτικά μέτρα του κατά των οικονομολόγων προκάλεσαν μεγάλες δυσαρέσκειες. Στάθηκε και ανίκανος εκτός των άλλων απέναντι στον ισχυρό τραπεζίτη [[Τζων Λω (οικονομολόγος)|Τζον Λω]] που με τις αλλοπρόσαλλες ενέργειές του κατέστρεψε τα οικονομικά του κράτους. Συγκεκριμένα, ανάγκασε τον Αντιβασιλέα να δεχτεί να αγοράσει από τον Τόμας Πιτ, με το εξωφρενικό ποσό των 135.000 λιρών, το μεγαλύτερο σε [[Καράτι (μάζα)|καράτια]] κόσμημα στον κόσμο, 141 καρατίων, για τα γαλλικά βασιλικά κοσμήματα.

Μία ομάδα δυσαρεστημένων συνωμότησε να του αφαιρέσει την αντιβασιλεία και να την προσφέρει στον Φίλιππο Ε΄ της Ισπανίας. Δημιουργήθηκε κάτω από την έμπνευση του Καρδινάλιου Αλμπερόνι, πρωθυπουργού της Ισπανίας, και συμμετείχαν ο Ισπανός απεσταλμένος στηνστη Γαλλία, ο [[Λουδοβίκος Αύγουστος του Μαιν|Δούκας του Μαιν]] (νόθος γιος του Λουδοβίκου ΙΔ΄) και η [[Λουίζα Βενεδίκτη των Βουρβόνων|σύζυγός του]]. Η συνωμοσία αποκαλύφθηκε και ο αντιβασιλέας Φίλιππος κήρυξε τον πόλεμο στην Ισπανία και μετά από μερικές επιτυχίες του γαλλικού στρατού, ο Φίλιππος Ε΄ αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη το 1720.

Πέθανε στο [[Ανάκτορο των Βερσαλλιών|Παλάτι των Βερσαλιών]] και τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία της χώρας ο ξάδελφός του, [[Λουδοβίκος Ερρίκος Α΄ του Κοντέ]]. Είχε πολλά προτερήματα αλλά ταυτόχρονα ήταν άστατος και παρασυρόταν από κακόβουλα πρόσωπα. Υπήρξε [[αθεϊσμός|άθεος]], καυχώμενος ότι διαβάζει με ευχαρίστηση τα σατιρικά απέναντι στηνστη [[Βίβλος|Βίβλο]] κείμενα του [[Φρανσουά Ραμπελαί]].

Ευνόησε τον [[Μολιέρος|Μολιέρο]], την [[Τέχνες|τέχνη]] και τηντη [[ζωγραφική]], ενώ παρά την αθεΐα του προστάτευσε τους [[Γιανσενισμός|Γιανσενιστές]] από τις παπικές ορέξεις. Κατάργησε προηγούμενες τακτικές του θείου του, Λουδοβίκου ΙΔ΄, επιτρέποντας ελεύθερα την ανάγνωση όλων των απαγορευμένων βιβλίων. Άνοιξε τηντη Βασιλική Βιβλιοθήκη το 1720 ελεύθερα και δωρεάν για το κοινό.

Με τηντη σύζυγο του (από το 1692) [[Φραγκίσκη Μαρία των Βουρβόνων]] (1677 – 1749), νόθη κόρη του [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας]], παιδιά του ήταν:

Είχε μη νόμιμες σχέσεις και απέκτησε φυσικά τέκνα· από τηντη Λεονόρ Ν.: