Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ. επιμέλεια
Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών κυβέρνησης
| κυβέρνηση_όνομα = Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885
| κυβέρνηση_αριθμός =
| κάτοχος = Βασιλευομένη Δημοκρατία
| εικόνα = [[File:Theodoros Diligiannis (1896).jpg|100px]]
| ημερομηνία_σχηματισμού = [[19 Απριλίου]] [[1885]]
| ημερομηνία_διάλυσης = [[30 Απριλίου]] [[1886]]
| σημαία = Royal Coat of Arms of Greece (1863-1936).svg
| σημαία_border =
Γραμμή 20:
| εκλογή = [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1885]]
| τελευταία_εκλογή =
| νομοθετικό_σώμα_θητεία = 9 Μαΐου 1885 - 5 Νοεμβρίου 1886 (''' Ι΄ κοινοβουλευτική περίοδος''')
| προϋπολογισμός =
| προηγούμενη = [[Κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη 1882]]
| διάδοχη = [[Κυβέρνηση Δημήτριου Βάλβη 1886]]
}}
 
Η '''Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1885''' ([[Απρίλιος]] [[1885]] - [[Απρίλιος]] [[1886]]) ανέλαβε την εξουσία μετά τηντη νίκη της στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1885|εκλογές του 1885]].
 
Ο Δηλιγιάννης, παίρνοντας και τις ψήφους των οπαδών του [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος|Κουμουνδούρου]] -(απεβίωσε 26 Φεβρουαρίου 1883)- κατάφερε να αποσπάσει μια άνετη εκλογική νίκη, που στο Κοινοβούλιο μετατράπηκε σε μεγάλη πλειοψηφία βουλευτικών εδρών. Συγκεκριμένα, στη νέα Βουλή, που άρχισε τις εργασίες της στις 9 Μαΐου του 1885 και σε σύνολο 245 εδρών οι οπαδοί του Δεληγιάννη έλαβαν 185 έδρες, του Τρικούπη 55 και οι Δημοκρατικοί (ομάδα με κέντρο τον [[Ρόκκος Χοϊδάς|Ρόκκο Χοϊδά]], που ζητούσε κατάλυση της μοναρχίας) 5.<ref>{{cite book|first1=Ηλίας |last1=Κυριακόπουλος |authorlink1=Ηλίας Κυριακόπουλος |title=Ο κοινοβουλευτισμός εν Ελλάδι, ως πολιτικός και νομικός κανών |publisher=Εκδόσεις «Προμηθεύς» |year=1929 |page=196}}</ref>
Γραμμή 32:
Η κυβέρνηση Δηλιγιάννη κατάργησε ή μείωσε κάποιους από τους φόρους που είχε επιβάλλει η προηγούμενη κυβέρνηση: κατάργησε τον νόμο για τον φόρο στα σπίρτα και μείωσε περίπου στο μισό, το φόρο στο τσιγαρόχαρτο και στο πετρέλαιο που διακινούσε το δημόσιο.
 
Οι κακοί χειρισμοί της κυβέρνησης Δηλιγιάννη <ref>{{cite book|quote=...Ο Δηλιγιάννης διείδε τη δυσκολία των περιστάσεων και δεν αποφάσιζε τον πόλεμο. Ωστόσο, για να μην τραβήξει προς το μέρος του ο Χαρίλαος Τρικούπης ως αρχηγός της αντιπολίτευσης τις λαϊκές μάζες με τις φιλοπόλεμες προτάσεις του, παρασύρθηκε από τον λαό και την αρθρογραφία του Τύπου και υποκρινόταν ότι είναι φιλοπόλεμος, με αποτέλεσμα να κρατήσει σε κατάσταση επιστράτευσης για οχτώ μήνες 60.000 επιστράτους και να επιβαρύνει ανεπανόρθωτα την ελληνική οικονομία...|first1=Βάγια |last1=Σερέτη |chapter=Ο απόηχος της προσάρτησης της Ανατολικής Ρωμυλίας από τη Βουλγαρία στον αθηναϊκό τύπο |title=Όψεις της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Θράκης |page=172 |url=https://docplayer.gr/30730296-Opseis-tis-istorias-kai-toy-politismoy-tis-thrakis.html}}</ref>απέναντι στην πραξικοπηματική προσάρτηση της [[Ανατολική Ρωμυλία|Ανατολικής Ρωμυλίας]] στηνστη [[Βουλγαρία]] που έγινε στις [[6 Σεπτεμβρίου]] του [[1885]], και που είχαν σαν αποτέλεσμα τον ναυτικό αποκλεισμό των Αθηνών από τα πολεμικά πλοία της Αγγλίας, Γερμανίας, Αυστρο-Ουγγαρίας και Ιταλίας, οδήγησαν τον Δηλιγιάννη σε παραίτηση.
 
==Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου==
<ref>ΦΕΚΑ Α 36 /1885</ref>
* ''«Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»'' (''«Πρωθυπουργός»''): [[Θεόδωρος Δηλιγιάννης]]
 
* ''«Επί των Εξωτερικών υπουργός»'': προσωρινά, Θεόδωρος Δηλιγιάννης
* ''«Επί των Εσωτερικών υπουργός»'': [[Νικόλαος Παπαμιχαλόπουλος]]
* ''«Επί των Οικονομικών υπουργός»'': Θεόδωρος Δηλιγιάννης