Ατόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η [[λατρεία]] του, της οποίας ο μόνος ιερέας ήταν ο [[Φαραώ]], εκτελείτο σε ναό ο οποίος έμοιαζε με τους αρχαίους ηλιακούς ναούς του [[Παλαιό Βασίλειο|Παλαιού Βασιλείου]] και ονομαζόταν όπως και το περίφημο ιερό του Ρα στην Ηλιούπολη, Χετ Μπεμπέν (''Het benben''-ο πύργος του οβελίσκου). Στο ναό και στο άκρο ευρύχωρης αυλής υψώνονταν ο [[οβελίσκος]] του Ηλίου. H λατρεία του περιλάμβανε την προσφορά καρπών και γλυκισμάτων και την απαγγελία ύμνων, που τους είχε συνθέσει ο ίδιος ο φαραώ προς τιμήν του θεού του, με τους οποίους υμνούσε τον ήλιο, όπως άλλοτε, ως δημιουργό της ανθρωπότητας και ευεργέτη του κόσμου.

 

 

Μέσω των ύμνων διακηρυσσόταν ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εξίσου παιδιά του Ατέν, γεγονός οδηγεί στην υπόθεση ότι η συγκεκριμένη απόπειρα ενοθεϊσμού προοριζόταν ως αυτοκρατορική θρησκεία, αν λάβουμε υπ' όψιν ότι την εποχή εκείνη η αιγυπτιακή ηγεμονία εκτείνονταν μέχρι την [[Ασία]], όπου λατρεύονταν ο συριακός Άδωνις των Συρίων και ο εβραϊκός Αντονάι<ref>Έχει σημειωθεί ότι ο Ακενατόν αναζητούσε ένα θεό που θα μπορούσε χάρη στην ανεκτικότητα του αιγυπτιακού θρησκευτικού συγκρητισμούνα λατρευτεί ως πανταχού παρούσα θεότητα σε όλο το εύρος της αυτοκρατορίας του. Βλ. επίσης Ions Veronica 1968, 99</ref>.