Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.9.2 |
||
Γραμμή 3:
'''''Η Ζωή του Γαργαντούα και του Πανταγκρυέλ''''' ([[γαλλικά]]: ''La vie de Gargantua et de Pantagruel'') είναι μία πενταλογία μυθιστορημάτων που γράφηκαν τον 16ο αιώνα (το πρώτο το 1532) από τον [[Φρανσουά Ραμπελαί]], τα οποία περιγράφουν τη ζωή δύο γιγάντων, του Γαργαντούα και του γιου του [[Πανταγκρυέλ|Πανταγκρυέλ.]] Το κείμενο είναι γραμμένο σε ενθουσιώδες, υπερβολικό και σατιρικό ύφος και περιλαμβάνει πολλή χοντροκοπιά, σκατολογικό χιούμορ και βία. Ολόκληρα κεφάλαια είναι αφιερωμένα στο να απαριθμούν προσβολές.
Οι λογοκριτές του Πανεπιστημίου της [[Σορβόννη|Σορβόνης]] στιγμάτισαν το έργο ως ανήθικο<ref>{{cite book | publisher = Encyclopædia Britannica, Inc. | location = Chicago | title = Rabelais | date = 1952 | first1 = François | last1 = Rabelais | series = Great Books of the Western World | volume = 24 | others = Robert Maynard Hutchins (editor-in-chief), Mortimer J. Adler (associate editor), Sir Thomas Urquhart (translator), Peter Motteux (translator) | chapter = Biographical Note }}</ref> και σε κοινωνικό κλίμα αυξανόμενης θρησκευτικής καταπίεσης η οποία οδήγησε στους [[Θρησκευτικοί Πόλεμοι (Γαλλία)|Θρησκευτικούς Πολέμους]] στη Γαλλία, τα μυθιστορήματα αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία και απέφευγαν να το αναφέρουν.<ref name="LeCadet09">Le Cadet, Nicolas (2009) ''[http://crm.revues.org/index11852.html Marcel De Grève, La réception de Rabelais en Europe du XVIe au XVIIIe siècle]{{Dead link|date=Ιανουαρίου 2023 }}'', Cahiers de recherches médiévales et humanistes, Comptes rendus (par année de publication des ouvrages), 2009, [En ligne], mis en ligne le 20 avril 2010. Consulté le 22 novembre 2010.</ref> Σύμφωνα με τον Ραμπελαί, η φιλοσοφία του γίγαντα Πανταγκρυέλ είναι ριζωμένη σε «μία νοητική ευθυμία εμποτισμένη στην περιφρόνηση τυχαίων γεγονότων» (une certaine gaîté d'esprit confite dans le mépris des choses fortuites).
Ο Ραμπελαί είχε μελετήσει αρχαία ελληνικά και τα χρησιμοποίησε ώστε να δημιουργήσει εκατοντάδες νέες λέξεις στο κείμενο, κάποιες από τις οποίες ενσωματώθηκαν στο λεξιλόγιο των Γάλλων.<ref>Bakhtin, Mikhail. ''Rabelais and his World''. Bloomington: Indiana UP, 1984. p. 110.</ref> Επίσης, τα λογοπαίγνια είναι το ακατάλληλο χιούμορ βρίσκονται σε αφθονία στα κείμενα.
| |||