Κωνσταντίνος ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κωνσταντίνος ΣΤ΄''' (14 Ιανουαρίου 771-πριν από το 805<ref name="ODB">Cutler & Hollingsworth (1991), σελ. 501–502</ref>) ήταν [[Κατάλογος Βυζαντινών Αυτοκρατόρων|Βυζαντινός αυτοκράτορας]] από το 780 έως το 797. Ήταν μοναδικό παιδί του αυτοκράτορα [[Λέων Δ΄|Λέοντος Δ΄]]. Ονομάστηκε συναυτοκράτορας με τον πατέρα του σε ηλικία μόλις πέντε ετών το 776 και τον διαδέχθηκε ως μοναδικός αυτοκράτορας το 780, όταν ήταν 9 ετών. Η μητέρα του, [[Ειρήνη η Αθηναία]], επικουρούσε την αυτοκρατορική θητεία του ως [[αντιβασιλέας]] μέχρι το 790, επικουρούμενη από τον πρωθυπουργό [[Σταυράκιος (ευνούχος)|Σταυράκιο]]. Η αντιβασιλεία τελείωσε όταν ο Κωνσταντίνος ενηλικιώθηκε, αλλά η Ειρήνη προσπάθησε να συνεχίσει τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση του Βυζαντίου. Μετά από μερικά χρόνια αποκλειστικής κυριαρχίας, ο Κωνσταντίνος ονόμασε τη μητέρα του Αυτοκράτειρα το 792, καθιστώντας την επίσημη συνάδελφό του.