Τζουζέπε Βέρντι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ εισαγωγή συνδέσμου
μ εισαγωγή συνδέσμου
Γραμμή 12:
 
==Τα τελευταία έργα και το τέλος==
Μετά από ένα μεγάλο διάστημα σιωπής, η γνωριμία του με τον κατά πολύ νεότερό του ποιητή και συνθέτη [[ΑρίγκοΑρρίγκο Μπόιτο]] ανανέωσε το ενδιαφέρον του Βέρντι για την όπερα. Το 1887 παρουσιάστηκε ο ''[[Οθέλος (Βέρντι)|Οθέλλος]]'' και τέλος το 1893 ο ''[[Φάλσταφ]]'' και τα δύο σε λιμπρέτα του Μπόιτο βασισμένα σε έργα του [[Ουίλλιαμ Σαίξπηρ|Σαίξπηρ]]. Ο Βέρντι πέθανε στις 27 Ιανουαρίου του 1901 ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Στην κηδεία του προσήλθαν 200.000 άνθρωποι, τιμή που άρμοζε στον μεγάλο Ιταλό που τόσο αγαπήθηκε. Σε ηλικία 74 χρόνων συνέθεσε την τελευταία του όπερα, τον Φάλσταφ, που είναι βασισμένη σε ένα θέμα παρμένο από τον Σαίξπηρ. Η όπερα αυτή είναι η μόνη ''κωμική'' όπερα που έγραψε και θεωρείται ως ένα από τα πιο ώριμα έργα του. Στην όπερα Φάλσταφ η ορχήστρα χρησιμοποιείται με έναν ασυνήθιστο τρόπο, ο οποίος είναι πολύ απλός και θυμίζει μουσική δωματίου.
 
Εκτός από τις 26 [[όπερα|όπερες]] ο Βέρντι έγραψε και [[εκκλησιαστική μουσική]]. Κορυφαίο έργο του σε αυτό τον τομέα είναι το ''Ρέκβιεμ''<ref>http://el.wikisource.org/wiki/Ρέκβιεμ_(απόδοση_στα_ελληνικά)</ref> (1874), ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα ''Τέσσερα ιερά κομμάτια'' (1898). Επίσης έγραψε αρκετές ''ρομάνς'' και ένα κουαρτέτο για έγχορδα σε μι ελάσσονα (1873).