| όνομα = Διεθνής ΟργανισμόςΝαυτιλιακός ΝαυτιλίαςΟργανισμός
| εικόνα = [[Αρχείο:Flag of the International Maritime Organization.svg|220px]]
| λεζάντα =
Γραμμή 17:
| σημειώσεις =
}}
Ο '''Διεθνής ΟργανισμόςΝαυτιλιακός ΝαυσιπλοΐαςΟργανισμός''' (International Maritime Organization) ('''ΙΜΟ''', προφέρεται Άι-Εμ-Όου), είναι ένας πολυεθνικός, διακυβερνητικός [[Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός]], ο οποίος επιβλέπει τη σωστή και ασφαλή επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ των χωρών-μελών του στον τομέα της [[ναυσιπλοΐα]]ς. Αποτελεί οργανισμό του [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|ΟΗΕ]], διακρατικού χαρακτήρα, και ιδρύθηκε στη [[Γενεύη]] στις 17 Μαρτίου [[1948]] ως IMCO (Intergovernmental Maritime Consultative Organization). Μετέπειτα το 1982, μετονομάστηκε σε ΙΜΟ και έχει με έδρα το [[Λονδίνο]].
== Δραστηριότητες ==
Ο Διεθνής ΟργανισμόςΝαυτιλιακός ΝαυσιπλοϊαςΟργανισμός (για συντομία ''ΙΜΟ'' ), καλύπτει τους τομείς της ασφάλειας στα [[Πλοίο|πλοία]] και της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τη [[ρύπανση]] που προκαλεί ο ανθρώπινος παράγοντας, κατά τη διάρκεια των ναυτιλιακών δραστηριοτήτων του. Την πρώτη δραστηριότητα ανέλαβε από παλαιότερους οργανισμούς όπως τον IMCO, ο οποίος με τη σειρά του είχε δημιουργηθεί για τη ενοποίηση των κανόνων ναυσιπλοΐας και ασφάλειας. Η δεύτερη δραστηριότητά του δημιουργήθηκε λίγο μετά τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], όταν τα επίπεδα ρύπανσης της θάλασσας έγιναν ιδιαίτερα επικίνδυνα (λόγω της ανυπαρξίας σχετικής νομοθεσίας). Οι πρώτες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός τέτοιου οργάνου ξεκίνησαν μετά τη βύθιση του [[Τιτανικός|Τιτανικού]] το 1912. Καθώς τότε κάθε χώρα είχε τους δικούς της κανόνες ασφάλειας πολλά πλοία βρίσκονταν ιδιαίτερα ευάλωτα στον τομέα αυτόν - όπως και ο Τιτανικός. Καθώς πολλές χώρες δεν είχαν ασχοληθεί ιδιαίτερα με τις νομοθεσίες τέτοιου είδους και καθώς άλλες δεν ήταν πρόθυμες να μοιραστούν την εμπειρία τους, ήταν προφανές ότι οποιαδήποτε αδράνεια θα οδηγούσε σε ακόμα μεγαλύτερα [[ναυτικό ατύχημα|ναυτικά ατυχήματα]]. Οι πρώτοι οργανισμοί, αν και εν μέρει πέτυχαν τον σκοπό τους, αποτελούσαν πρωτοβουλίες μεμονομένων κρατών που όμως οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι σταμάτησαν την όποια δραστηριότητά τους.
Αντίθετα, ο ΙΜΟ τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ με ανεπτυγμένες και ιδιαίτερα αυστηρές προδιαγραφές και δεσμευτικές δυνάμεις τουλάχιστον για τις Χώρες-μέλη. Οι εκδόσεις του, SOLAS (Safety Of Life At Sea) και MARPOL, που αφορούν η πρώτη την ασφάλεια στη ναυσιπλοΐα και η δεύτερη στη προστασία από τη ρύπανση στη Θάλασσα, παρέχουν δεσμευτικούς κανόνες για όλες τις νέες κατασκευές πλοίων που ισχύουν παγκοσμίως. Οι κανόνες αυτοί αναβαθμίζονται τακτικά ανάλογα με την ανάπτυξη της [[ναυπηγική]]ς και λαμβάνοντας υπ'όψην τις παρατηρήσεις και υποδείξεις των [[Νηογνώμονες|νηογνομώνων]]. Όλοι οι ναυπηγοί και τα ναυπηγικά γραφεία υποχρεούνται να ναυπηγούν τα πλοία σύμφωνα με τις προδιαγραφές αυτές.
