Αραβική επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Μετά τη [[Συμφωνία Σάικς–Πικό|συμφωνία Σάικς-Πικό]], η Μέση Ανατολή διαιρέθηκε αργότερα από τους Βρετανούς και τους Γάλλους σε [[Εντολή της Κοινωνίας των Εθνών|«εδάφη με εντολή»]], δεδομένοι ότι οι Βρετανοί υπαναχώρησαν από την υπόσχεσή τους να υποστηρίξουν ένα ενοποιημένο ανεξάρτητο αραβικό κράτος.

[[Αρχείο:Arab_fighters_akaba.png|μικρογραφία| Άραβες μαχητές στην Άκαμπα στις 28 Φεβρουαρίου 1918. Έγχρωμη φωτογραφία autochrone.]]

 

== Υπόβαθρο ==

Η άνοδος του εθνικισμού στην Οθωμανική Αυτοκρατορία χρονολογείται τουλάχιστον από το 1821. Ο αραβικός εθνικισμός έχει τις ρίζες του στο [[Μασρίκ]] (τα αραβικά εδάφη ανατολικά της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]]), ιδιαίτερα σε χώρες του [[Λεβάντες|Λεβάντε]]. Ο πολιτικός προσανατολισμός των Αράβων εθνικιστών πριν από [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]] ήταν γενικά μέτριος. Τα αιτήματά τους ήταν μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα και γενικά περιορίζονταν στην πολιτική αυτονομία, σε μεγαλύτερη χρήση της [[Αραβική γλώσσα|αραβικής γλώσσας]] στην εκπαίδευση και αλλαγές στη στράτευση εν καιρώ ειρήνης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για να επιτραπεί στους Άραβες στρατεύσιμους να υπηρετούν τοπικά στον οθωμανικό στρατό. <ref>Zeine N. Zeine (1973) ''The Emergence of Arab Nationalism'' (3rd ed.</ref>