Νικίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Mrlna (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Mrlna (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 37:
Ενώ η ειρήνη συζητιόταν,ο [[Αλκιβιάδης]] επιδρούσε περισσότερο την Αθήνα.Ο Αλκιβιάδης αντιτάχθηκε στην Ειρήνη και διαφώνησε έντονα για την Αθήνα για να συνεχίσει αυτό που ήταν ενάντια στη Σπάρτη και τους συμμάχους της. Η πρώτη κίνησή του ήταν πειστική στο [[Άργος]] για να διαμορφώσουν μια συμμαχία.
 
Ο Αλκιβιάδης πρώτος ανήλθε στην μάχη όταν άρχισε την επιθετική Αθηναϊκή δράση μετά από την υπογραφή της [[ειρήνης του Νικία]].Ο Νικίας αντιτάχθηκε στα μεγαλεπίβολα σχέδια του Αλκιβιάδη για την αποστολή εκστρατευτικού σώματος στη Σικελία και παρά τις αντιρρήσεις του, εκλέχτηκε μαζί με τον Αλκιβιάδη και το Λάμαχο στρατηγός της εκστρατείας.Η μετριοπαθής και ελάχιστα αποφασιστική στρατιωτική τακτική του συνέβαλε σε σημαντικό βαθμό στην αποτυχημένη έκβαση της εκστρατείας μετά την ανάκληση του Αλκιβιάδη στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει κατηγορίες για ιεροσυλία, το θάνατο του Λάμαχου και την άφιξη στη Σικελία του σπαρτιάτη Γύλιππου (415-3 π.Χ.).Ο αναποτελεσματικός όμως Νικίας έχασε την ευκαιρία να εκπλήξει τις Συρακούσες και μετά από δύο χρόνια παραμονής οι δυνάμεις του εκδιώχθηκαν το 413 π.Χ Ο Θουκυδίδης, μολονότι σε ορισμένα σημεία υποστηρίζει την πολιτική του Νικία και εξαίρει την αφοσίωσή του στην πόλη, αποδίδει ωστόσο σε μεγάλο βαθμό την αθηναϊκή καταστροφή στην ανεπάρκεια της στρατιωτικής του ηγεσίας.
 
Ο Αλκιβιάδης πρώτος ανήλθε στην μάχη όταν άρχισε την επιθετική Αθηναϊκή δράση μετά από την υπογραφή της [[ειρήνης του Νικία]].Ο Νικίας αντιτάχθηκε στα μεγαλεπίβολα σχέδια του Αλκιβιάδη για την αποστολή εκστρατευτικού σώματος στη Σικελία και παρά τις αντιρρήσεις του, εκλέχτηκε μαζί με τον Αλκιβιάδη και το Λάμαχο στρατηγός της εκστρατείας.Η μετριοπαθής και ελάχιστα αποφασιστική στρατιωτική τακτική του συνέβαλε σε σημαντικό βαθμό στην αποτυχημένη έκβαση της εκστρατείας μετά την ανάκληση του Αλκιβιάδη στην Αθήνα, το θάνατο του Λάμαχου και την άφιξη στη Σικελία του σπαρτιάτη Γύλιππου (415-3 π.Χ.). Ο Θουκυδίδης, μολονότι σε ορισμένα σημεία υποστηρίζει την πολιτική του Νικία και εξαίρει την αφοσίωσή του στην πόλη, αποδίδει ωστόσο σε μεγάλο βαθμό την αθηναϊκή καταστροφή στην ανεπάρκεια της στρατιωτικής του ηγεσίας.
 
Οιιστορικοί Arnold W. Gomme και Raphael Sealey θεωρoούν, και από τις αναφορές του [[Θουκιδίδης|Θουκιδίδη]],"Η ιστορία των Πελοποννησιακών Πολέμων",ότι ο Αλκιβιάδης προσβλήθηκε από το γεγονός ότι οι Σπαρτιάτες είχαν διαπραγματευτεί εκείνη την συνθήκη μέσω του Νικία και του [[Λάχης|Λάχη]],αγνοώντας αυτόν εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του.
 
 
== Πηγές ==
*[http://tovima.dolnet.gr/print.php?e=B&f=13888&m=Y02&aa=1 Το ΒΗΜΑ, 15/06/2003 , Σελ.: Y02 Κωδικός άρθρου: B13888Y021 ID: 255908]
*[http://www2.fhw.gr/chronos/05/gr/politics/440nicias.html ΝΙΚΙΑΣ]
*[http://www.athensinfoguide.com/gr/history/t2-4peloponnesian.htm ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ-Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος]
{{μετάφραση EN|Nicias}}
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Νικίας"