'''Ναβαταίοι''': (Μπενή νάμπατ) αρχαίος [[Άραβες|αραβικός]] λαός με σημαντικές [[Αραμαίοι|αραμαϊκές]] επιρροές. Τους αναφέρει ο [[Στράβων]] (παραγρ.67) ως "''Αράβιοαράβιο έθνος''". Κατοικούσαν στηστην "''Πετραία Αραβία''" (ορεινή), την σημερινή περιοχή από τον [[Κόλπος της Άκαμπα|Κόλπο της Άκαμπα]] στην [[Ερυθρά Θάλασσα|Ερυθρά]] μέχρι τηντη [[Νεκρά Θάλασσα]] και σε μία περίοδο επικράτησαν σε όλη τη βόρεια [[Αραβία]]. Γενάρχης του βασιλείου τους φέρεται κατά τητην [[Παλαιά Διαθήκη]] ([[s:Γένεσις#25|Γεν. 25,13]]) ο Ναβαϊώθ, πρωτότοκος του Ισμαήλ, γιούγιου του [[Αβραάμ]] και της Άγαρ εξ ου και οι [[Άραβες]] καλούνται γενικευμένα στη βυζαντινή περίοδο [[Αγαρηνοί]]. Στις σφηνοειδείς επιγραφές του Σαρδανάπαλου [[Ασουρμπανιπάλ]] καλούνται Ναμπαιταίοι (Ναμπαιτάϊ). Φαίνεται από αυτούς να κατάγονται οι [[Ιδουμαίοι]], ένας αραβικός λαός που μετανάστευσε στη νότια [[Ιουδαία]] μετά τη [[Βαβυλώνια Αιχμαλωσία]] των [[Εβραίοι|Εβραίων]] και ο οποίος είχε υποταχθεί στο Βασίλειο των [[Μακκαβαίοι|Μακκαβαίων]] μέχρι τον πρώτο αιώνα π. Χ.
Οι Ναβαταίοι πολέμησαν κατά καιρούς με τους [[Σελευκίδες]], τους Ιουδαίους και τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]]. Επί αιώνες ασκούσαν το διαμετακομιστικό εμπόριο μεταξύ Αιγύπτου και Μεσοποταμίας και, ακολούθως, μεταξύ Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Αραβίας. Πρωτεύουσα είχαν την [[Πέτρα]] (με ελάχιστα ερείπια σήμερα), οικοδομημένη κατά τον πρώτο αιώνα π. Χ., στην οποία διαφαίνονται ισχυρές ελληνιστικές επιρροές.
