Άντζελο Σέκι
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Πιέτρο Άντζελο Σέκι (Pietro Angelo Secchi, 28 Ιουνίου 1818 – 26 Φεβρουαρίου 1878) ήταν Ιταλός αστρονόμος, πρωτοπόρος της παρατηρησιακής Αστροφυσικής.
| Άντζελο Σέκι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Angelo Secchi (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 18 Ιουνίου 1818 Ρέτζο νελλ'Εμίλια |
| Θάνατος | 26 Φεβρουαρίου 1878 Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιταλίας (1861–1878) |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Θρησκευτικό τάγμα | Αδελφότητα του Ιησού |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
| Σπουδές | Stonyhurst College |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αστρονόμος φυσικός |
| Εργοδότης | Ακαδημία Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (20 Νοεμβρίου 1856) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σέκι γεννήθηκε στην επαρχία Ρέτζιο-Εμίλια και απεβίωσε στη Ρώμη.
Βιογραφία Επεξεργασία
Υπήρξε ο ένας από τους δύο πρωτοπόρους στην αστρονομική Φασματοσκοπία και την ταξινόμηση των αστρικών φασμάτων, μαζί με τον Γιόζεφ φον Φραουνχόφερ. Σε ηλικία 16 ετών εισήλθε στο Τάγμα των Ιησουιτών και αργότερα, σε ηλικία 32 ετών, έγινε διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Βατικανού, ενώ διετέλεσε και καθηγητής στο Κολέγιο της Ρώμης. Ο Σέκι ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με την ηλιακή Φασματοσκοπία, της οποίας θεωρείται και ο ιδρυτής. Παρατηρώντας τον Ήλιο ανακάλυψε μορφολογικά στοιχεία της επιφάνειάς του.
Ο Σέκι σχεδίασε το 1858 έναν από τους πρώτους χάρτες του πλανήτη Άρη, όπου ονομάζει τη σημερινή Μεγάλη Σύρτη «Ατλαντικό Κανάλι» Προηγήθηκε έτσι του Τζιοβάνι Σκιαπαρέλι στη χρήση του όρου canali για τον Άρη, παρότι οι «πορθμοί» του Σέκι δεν ήσαν οι μακριές και ευθύγραμμες διώρυγες των Σκιαπαρέλι και Πέρσιβαλ Λόουελ.
Ως προς την ταξινόμηση των αστρικών φασμάτων, ο Σέκι μελέτησε τα φάσματα 400 αστέρων και τα κατέταξε σε 4 διαφορετικούς τύπους στην πρώτη τέτοια εργασία (δημοσιεύθηκε το 1863). Περαιτέρω, ήταν ένας από τους πρώτους που χρησιμοποίησε τη Φωτογραφία στην Αστρονομία.
Το 1848-49 ο Σέκι και άλλοι Ιησουίτες κατέφυγαν στις ΗΠΑ, όπου ο Σέκι συνεργάσθηκε με τον επίσης πρωτοπόρο στη Μετεωρολογία, Υδρογραφία και Ωκεανογραφία αστρονόμο Matthew F. Maury, τον πρώτο διοικητή του μετέπειτα Ναυτικού Αστεροσκοπείου των ΗΠΑ στην Ουάσινγκτον.
Αργότερα, ο Σέκι έγραψε το σχετικό έργο Sui recenti progressi della Meteorologia (Ρώμη 1861). Μερικά άλλα έργα του είναι:
- «Κατάλογος των αστέρων των οποίων έχει προσδιορισθεί το φωτεινό φάσμα» (1867)
- «Περί των πρισματικών φασμάτων των απλανών αστέρων» (1868)
- «Ο Ήλιος» (1870)
Προς τιμή του Σέκι πήρε το όνομά του ο Κρατήρας Secchi κοντά στον ισημερινό της Σελήνης και ένας πολύ μεγαλύτερος κρατήρας στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη Άρη. Ο Σέκι επίσης κατασκεύασε ένα ωκεανογραφικό όργανο γνωστό ως δίσκος του Σέκι.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Angelo Secchi, S.J. Αρχειοθετήθηκε 2011-07-21 στο Wayback Machine.
- Angelo Secchi - από την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια