Άρθουρ Γουέλσλι, δούκας του Ουέλλινγκτον
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Άρθουρ Ουέλλσλυ (αγγλ. Arthur Wellesley, 1 Μαΐου 1769 - 14 Σεπτεμβρίου 1852) ήταν Αγγλο-Ιρλανδός στρατιωτικός και πολιτικός των Τόρυ. Έγινε μία από τις ηγετικές στρατιωτικές και πολιτικές μορφές της Βρετανίας του 19ου αιώνα και υπηρέτησε δύο φορές ως πρωθυπουργός. Κέρδισε την περίφημη νίκη εναντίον του Ναπολέοντα Βοναπάρτη στη μάχη του Βατερλώ το 1815.
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, επί Προτεσταντικής Διοίκησης (Protestant Ascendancy). Έγινε σημαιοφόρος του Βρετανικού Ναυτικού το 1787 και υπηρέτησε στην Ιρλανδία ως βοηθός στρατοπέδου δύο διαδοχικών πρωθυπουργών (lord Lieutenant) της Ιρλανδίας. Επίσης εκλέχθηκε μέλος του Κοινοβουλίου στην Κάτω Βουλή της Ιρλανδίας. Έγινε συνταγματάρχης το 1796 και συμμετείχε σε πόλεμο στις Κάτω Χώρες και στην Ινδία, όπου πολέμησε στον Δ΄ Πόλεμο της Βρετανικής Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών με το βασίλειο της Μυσόρης και στη μάχη του Σερινγκάπαταμ. Διορίστηκε κυβερνήτης του Σερινγκάπαταμ και της Μυσόρης το 1799. Μόλις προβιβάστηκε σε υποστράτηγο, κέρδισε αποφασιστική νίκη επί της Αυτοκρατορίας (Συνομοσπονδίας) των Μαράτα στη μάχη του Άσσαϋ το 1803.
Ο Ουέλλσλυ ανήλθε και έγινε εξέχων στρατηγός κατά τον Πόλεμο της Ιβηρικής Χερσονήσου, μέρος των Ναπολεοντείων Πολέμων και προήχθη στον βαθμό του στρατάρχη, όταν οδήγησε τις συμμαχικές δυνάμεις σε νίκη εναντίον της Γαλλικής Αυτοκρατορίας στη μάχη της Βιτόρια στην Ισπανία το 1813. Έπειτα από την εξορία του Ναπολέοντα Α΄ το 1814, υπηρέτησε ως πρεσβευτής στη Γαλλία και του χορηγήθηκε ένα δουκάτο. Κατά τις Εκατό Ημέρες του 1815, διοίκησε τον συμμαχικό στρατό τού Έβδομου Συνασπισμού, που μαζί με τον Πρωσικό Στρατό υπό τον Μπλύχερ, νίκησε τον Ναπολέοντα στο Βατερλώ. Ο κατάλογος των μαχών που συμμετείχε ο Δούκας του Ουέλλινγκτον κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας περιέχει περίπου 60 μάχες.
Είναι διάσημος για την αναπροσαρμοζόμενη αμυντική μέθοδο πολέμου, με αποτέλεσμα να έχει πολλές νίκες έναντι αριθμητικά υπέρτερων δυνάμεων, ενώ ελαχιστοποιούσε τις απώλειές του. Θεωρείται ένας από τους πιο μεγάλους αμυντικούς διοικητές όλων των εποχών και πολλές τακτικές του και σχέδια μάχης μελετώνται ακόμη σε στρατιωτικές ακαδημίες σε όλο τον κόσμο. Έπειτα από το τέλος της ενεργού στρατιωτικής σταδιοδρομίας του,επέστρεψε στην πολιτική. Έγινε δύο φορές πρωθυπουργός της Βρετανίας ως μέλος του κόμματος των Τόρυ: το 1828-1830 και για λιγότερο από έναν μήνα το 1834. Επέβλεψε το πέρασμα του Καθολικού Ανακουφιστικού Νόμου του 1829, αλλά αντιτέθηκε στη Μεταρρυθμιστική Πράξη του 1832. Συνέχισε ως μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της Βουλής των Λόρδων ως τη συνταξιοδότησή του και παρέμεινε Αρχηγός του Βρετανικού Στρατού ως το τέλος του.
Κοπεγχάγη Επεξεργασία
Το άλογο του Ουέλλσλυ ονομαζόταν Κοπεγχάγη. Συνόδευσε τον Ουέλλσλυ σε μια σειρά από μάχες με σημαντικότερη αυτή του Βατερλώ.[16]
Διακρίσεις Επεξεργασία
- Τάγμα της Περικνημίδος
- Τάγμα του Μπαθ
- Βασιλικό Γουελφικό Τάγμα
- Μυστικό Συμβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου
- Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11887871r. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6ks6q2w. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Max Hastings: Soldiers: Great Stories of War and Peace. HarperCollins. 2021. ISBN-13 97800085555566.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11887871r. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ www
.historyofparliamentonline .org /volume /1790-1820 /member /wellesley-sir-arthur-1769-1852. - ↑ (Αγγλικά) Hansard 1803–2005. mr-of-wellington. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ (Αγγλικά) Hansard 1803–2005. sir-arthur-wellesley. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ 11,0 11,1 Κατάλογος Βρετανών Διπλωματών (1820-2005). Υπουργείο Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασίλειου.
- ↑ 12,00 12,01 12,02 12,03 12,04 12,05 12,06 12,07 12,08 12,09 12,10 «Kindred Britain»
- ↑ p10256.htm#i102559. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ www
.defensie .nl /onderwerpen /onderscheidingen /dapperheidsonderscheidingen /databank-dapperheidsonderscheidingen /1815 /07 /08 /wellesly-1st-duke-of-wellington-kg-gcb-arthur. - ↑ Stocqueler, Joachim Hayward (1853). The Life of Field Marshal the Duke of Wellington, Volume 2. Ingram. σελ. London: Ingram, Cook and Co. p. 35.
Πηγές Επεξεργασία
- Wellesley, Arthur; Gurwood, John (1838). The dispatches of Field Marshal the Duke of Wellington: During his various campaigns in India, Denmark, Portugal, Spain, the Low Countries, and France, from 1799 to 1818 Vol. X.. London: John Murray.