Άρμα Βοιωτίας
Συντεταγμένες: 38°21′5.8″N 23°29′11.0″E / 38.351611°N 23.486389°E
Το Άρμα (πρώην Δρίτσα και Δρίτσια[1]) είναι χωριό της ομώνυμης τοπικής κοινότητας του δήμου Τανάγρας της Βοιωτίας. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 230 μέτρων[1] και σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 1.093 κατοίκους.
| Άρμα | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Βοιωτίας |
| Δήμος | Τανάγρας, Δημοτική Κοινότητα Δηλεσίου Βοιωτίας |
| Δημοτική Ενότητα | Τανάγρας |
| Γεωγραφία | |
| Υψόμετρο | 252 μέτρα |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 32200 |
| Τηλ. κωδικός | 22620 |
Γενικά στοιχεία Επεξεργασία
Το χωριό βρίσκεται στην ευθεία μεταξύ Θήβας και Χαλκίδας, σε απόσταση 19 χλμ. από την πρώτη και 25 χλμ. από τη δεύτερη, ενώ απέχει 4 χλμ. από τις Εθνικές οδούς 1 (Αθήνα—Λαμία) και 44 (Θήβα—Χαλκίδα). Η οικονομία του χωριού στηρίζεται κυρίως στη γεωργία. Παράγονται κρασιά από λευκά σταφύλια (σαββατιανά, ασύρτικα) και κόκκινα (καμπερνέ, σιράκ). Σημαντικό μέρος των κατοίκων απασχολείται και στη βιομηχανική ζώνη της νοτιοανατολικής Βοιωτίας, μεταξύ Θήβας, Σχηματαρίου και Οινοφύτων.
Μυθολογία Επεξεργασία
Πήρε το όνομα του από το σημείο όπου πιστεύονταν ότι βούλιαξε το άρμα του Αργείου στρατηγού Αμφιάραου, ο οποίος πήρε μέρος στην εκστρατεία των Επτά επί θήβας, υπό τον Πολυνείκη, αδερφό του Ετεοκλή και γιο του Οιδίποδα. Κατά την υποχώρησή του από τη Θήβα, ο Αμφιάραος καταδιωκόταν από το Θηβαίο στρατηγό Πολυκλύμενο. Όμως ο Δίας έριξε κεραυνό που άνοιξε χάσμα στη γη και κατάπιε το άρμα του Αμφιάραου[2].
Ιστορία Επεξεργασία
Κοντά στο χωριό υπάρχει χαμηλός πέτρινος λόφος στην κορυφή του οποίου υπάρχει μεσαιωνικός πύργος και μεσαιωνικό τείχος. Σώζονται ακόμη λείψανα του αρχαίου οχυρωματικού περιβόλου που ανήκε στην αρχαία πόλη, την ονομαζόμενη από το Στράβωνα Ελέων και από τον Πλούταρχο Ελεών. Στα ριζά του πέτρινου αυτού λόφου είναι ακόμη και σήμερα, η πηγή Ακίδουσα όπως αναφέρεται από τον Πλούταρχο (Ελληνικών κεφαλαίων καταγραφή 41).
Ο L. Ross ερευνώντας και μελετώντας την περιοχή του Άρματος και τα αρχαία λείψανά του, διατύπωσε την άποψη ότι στο χωριό Δρίτσα (ή Ντρίτσα) βρισκόταν στη θέση του αρχαίου Άρματος. Μάλιστα η μετονομασία του χωριού από Δρίτσα σε Άρμα έγινε με βάση τη συγκεκριμένη άποψη.
Το Άρμα αναφέρεται ως κατοικημένη περιοχή ήδη από την περίοδο της ύστερης Φραγκοκρατίας όπως και σε οθωμανικό κατάστιχο του 1466 όπου είναι καταγεγραμμένη ως αρβανίτικός οικισμός υπό την ονομασία Andritsa[3]. Μετά την απελευθέρωση και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους ήταν γνωστή ως Δρίτσα. Το 1940 μετονομάστηκε σε Δρίτσια, ενώ το 1955 έλαβε με διάταγμα τη σημερινή του ονομασία[2].
Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού είναι στην πλειοψηφία τους Αρβανίτες, ενώ υπάρχουν και κάτοικοι με καταγωγή από την Ευρυτανία, απόγονοι εσωτερικών μεταναστών των μεταπολεμικών δεκαετιών.
Τοπικές γιορτές Επεξεργασία
- Στις 18 Ιανουαρίου, γιορτή του Αγίου Αθανασίου, πολιούχου του χωριού.
- Στις 15 Αυγούστου, Κοίμηση της Παναγίας.
- Στις 27 Αυγούστου, γιορτή του Αγίου Φανουρίου.
Απογραφές πληθυσμού Επεξεργασία
| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 696[1] | 648[1] | 756[1] | 747[1] | 713[1] | 870[1] | 1069[1] | 1081[4] | 1093 |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βαμβά Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 99.
- ↑ 2,0 2,1 Αρχείον Ευβοϊκών Μελετών, Εταιρεία Ευβοϊκών Σπουδών, 2002, τόμος 32, σελ. 217.
- ↑ Θεοφάνης Καλαϊτζάκης, Η Ανατολική Στερεά Ελλάδα από την ύστερη φραγκοκρατία στην πρώιμη τουρκοκρατία: η Βοιωτία ca 1400-1500: οι πολιτικές συνθήκες, η οικιστική και δημογραφική εξέλιξη, η οικονομική ζωή, το κοινωνικό αποτέλεσμα, Διδακτορική Διατριβή, ΕΚΠΑ, Αθήνα 2000, σελ. 88 - 90.
- ↑ Απογραφή Πληθυσμού Κατοίκων 18 Μαρτίου 2001 (Μόνιμος Πληθυσμός) (PDF). Πειραιάς: Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος. 2009. σελ. 71. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2017.