Άρνολντ του Χέλρε
Ο Άρνολντ ΙΙ, ολλανδ.: Arnold hertog van Gerle (Guelders), graaf van Zutphen (14 Ιουλίου 1410 - 23 Φεβρουαρίου 1473) από τον Οίκο του Έχμοντ ήταν δούκας του Χέλρε και κόμης του Ζούτφεν.
| Άρνολντ του Χέλρε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Ιουλίου 1410[1] Egmond-Binnen |
| Θάνατος | 23 Φεβρουαρίου 1473[1][2] Grave |
| Τόπος ταφής | Grave |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αικατερίνη της Κλέβης, δούκισσα του Χέλρε (από 1423)[3] |
| Τέκνα | Μαρία του Χέλρε Αδόλφος του Χέλρε Αικατερίνη του Χέλρε[4] Μαργαρίτα του Χέλρε, δούκισσα του Ζίμμερν |
| Γονείς | Ιωάννης Β΄ του Έχμοντ και Μαρία του Άρκελ |
| Αδέλφια | Γουλιέλμος Δ΄ του Έχμοντ |
| Οικογένεια | Οίκος του Έχμοντ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Παναγίου Τάφου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Έχμοντ-Μπίνεν στηβόρεια Ολλανδία, ως γιος του Ιωάννη Β΄ κυρίου του Έχμοντ και της Mαρίας του Άρκελ, κόρης του Ιωάννη Ε΄ κυρίου του Άρκελ.
Στις 11 Ιουλίου 1423 ο Άρνολντ, ακόμη αγόρι, διαδέχτηκε τον μεγάλο θείο του Ράιναλντ Δ΄ δούκα του Χέλρε & Γύλιχ. Ο Άρνολντ ήταν εγγονός της αδελφής του Ράιναλντ, Ιωάννας. Παρόλο που ο Σιγισμούνδος της Γερμανίας είχε περιβάλει τον δούκα του Μπεργκ με το δουκάτο του Γκλέντερς, ο Άρνολντ διατήρησε την εμπιστοσύνη της Συνέλευσης των ευγενών, διευρύνοντας τα προνόμιά τους και απολάμβανε την υποστήριξη του Φίλιππου δούκα της Βουργουνδίας. Ο Άρνολντ μνηστεύθηκε, και στη συνέχεια ενώθηκε σε γάμο, με την Αικατερίνη της Κλέβης, ανιψιά του Φιλίππου. Στη συνέχεια εντούτοις, ο Άρνολντ διαφώνησε με τον σύμμαχό του ως προς τη διαδοχή στην επισκοπή της Ουτρέχτης, όπου ο Φίλιππος είχε ενωθεί με τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις του Χέλρε [5], στην επιτυχή προσπάθεια του γιου του Άρνολντ, Αδόλφου, να αντικαταστήσει στην εξουσία τον πατέρα του. Ο Άρνολντ εγκατέλειψε τη διεκδίκησή του για το Γύλιχ μόνο μετά την ήττα του το 1444 από τον Γκέρχαρντ Ζ΄ δούκα του Γύλιχ-Μπεργκ. [6]
Το 1467 ο Κάρολος ο Τολμηρός έγινε δούκας της Βουργουνδίας και πρότεινε συμβιβασμό στον Αδόλφο. Όταν ο Αδόφλος τον απέρριψε, ρίχτηκε στη φυλακή. Ο Άρνολντ, εναντίον της θέλησης των πόλεων και των νόμων της χώρας, δέσμευσε τον δουκάτο του στον Κάρολο για 300.000 φλωρίνια του Ρήνου (1471). [6] Μετά το τέλος του Άρνολντ δύο χρόνια αργότερα στο Γκράβε, ο Κάρολος κατέλαβε το δουκάτο, ξεκινώντας μία σειρά από πολέμους, που θα διαρκούσαν περισσότερο από 70 χρόνια.
Οικογένεια και παιδιά Επεξεργασία
Ο Άρνολντ νυμφεύτηκε στην Κλέβη στις 26 Ιανουαρίου 1430 με την Αικατερίνη των Λα Μαρκ (1417-1479), [5] κόρη του Αδόλφου Δ΄ δούκα της Κλέβης. Τα παιδιά τους ήταν:
- Mαρία [7] (π. 1431 - 1463), παντρεύτηκε στις 3 Ιουλίου 1449 με τον Ιάκωβο Β΄ των Στιούαρτ βασιλιά της Σκωτίας.
- Γουλιέλμος (γενν. το 1434), απεβίωσε νέος.
- Μαργαρίτα (π. 1436 - 1486, Ζίμμερν), παντρεύτηκε στις 16 Αυγούστου 1454 με τον Φειδερίκο Α΄ των Βίττελσμαχ κόμη του Παλατινάτου-Ζίμερν.
- Aδόλφος (1438 - 1477) [5], δούκας του Χέλρε, κόμης του Ζούτφεν.
- Αικατερίνη (1439–1496), επίτροπος του Χέλρε το 1477-1481. Παντρεύτηκε κρυφά το 1464 με τον Λουδοβίκο των Βουρβόνων επίσκοπο της Λιέγης.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10247.htm#i102468. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00011404.
- ↑ p10247.htm#i102468. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Vaughan 2004, σελ. 292.
- ↑ 6,0 6,1 Künker 2007, σελ. 320.
- ↑ Jansen 2002, σελ. 262.
Πηγές Επεξεργασία
- Jansen, S. (2002). The Monstrous Regiment of Women: Female Rulers in Early Modern Europe. Palgrave Macmillan US. σελίδες 262–. ISBN 978-0-230-60211-3.
- Künker, Fritz Rudolf (2007). Künker Auktion 121 - The De Wit Collection of Medieval Coins. GmbH & Co. KG Numismatischer Verlag Künker. σελίδες 320–. GGKEY:XA7PPK6ZHF7.
- Vaughan, Richard (2004). Philip the Good: The Apogee of Burgundy. 3. The Boydell Press.