Η Άστριντ της Σουηδίας (Astrid av Sverige, 17 Νοεμβρίου 190529 Αυγούστου 1935) ήταν η πρώτη σύζυγος του Λεοπόλδου Γ΄ του Βελγίου.

Άστριντ
Πριγκίπισσα της Σουηδίας
Δούκισσα της Βραβάντης
Βασίλισσα του Βελγίου
Βασιλική σύζυγος των Βέλγων
Περίοδος17 Φεβρουαρίου 1934 – 29 Αυγούστου 1935
ΠροκάτοχοςΕλισάβετ της Βαυαρίας
ΔιάδοχοςΔόνια Φαμπιόλα δε Μόρα ι Αραγόν
Γέννηση17 Νοεμβρίου 1905
Παλάτι Διαδόχου, Στοκχόλμη, Σουηδία
Θάνατος29 Αυγούστου 1935 (29 ετών)
Κούσναχτ αμ Ριγκί, Σβιτς, Ελβετία
Τόπος ταφής3 Σεπτεμβρίου 1935
Εκκλησία της Παναγίας του Λάκεν
ΣύζυγοςΛεοπόλδος Γ΄ του Βελγίου
ΕπίγονοιΙωσηφίνα Καρλότα, Μεγάλη Δούκισσα του Λουξεμβούργου
Βαλδουίνος του Βελγίου
Αλβέρτος Β΄ του Βελγίου
Πλήρες όνομα
   Άστριντ Σοφία Λουίζα Θύρα
Σουηδικά: Astrid Sofia Lovisa Thyra
Γαλλικά: Astrid Sophie Louise Tyra
Γερμανικά: Astrid Sophie Luise Tyra
Ολλανδικά: Astrid Sophie Louise Tyra
ΟίκοςΜπερναντότ
(από την γέννηση)
Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα
(από τον γάμο)
ΠατέραςΚάρολος του Βέστεργκετλαντ
ΜητέραΊνγκεμποργκ της Δανίας
ΘρησκείαΚαθολικισμός
(πρώην Λουθηρανισμός)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία Επεξεργασία

Η Άστριντ Σοφία Λουίζα Τύρα γεννήθηκε στο Παλάτι του Διαδόχου της Σουηδίας στη Στοκχόλμη στις 17 Νοεμβρίου 1905 και ήταν το τρίτο παιδί και η νεότερη κόρη του Καρόλου του Βέστεργκετλαντ και της Ίνγκεμποργκ της Δανίας. Στην παιδική της ηλικία, η Άστριντ σπούδασε Γαλλική φιλολογία, πιάνο και μπαλέτο. Επίσης σπούδασε ραπτική και τη φροντίδα των παιδιών.

Ως επιλέξιμη πριγκίπισσα, η Άστριντ αναφέρθηκε ως πιθανή νύφη για πολλούς πρίγκιπες, συμπεριλαμβανομένου του μέλλοντος Εδουάρδου Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και του μέλλοντος Όλαφ Ε΄ της Νορβηγίας. Τελικώς ο μνηστήρας της Άστριντ ήταν ο Λεοπόλδος του Βελγίου, Δούκας της Βραβάντης.

Τον Σεπτέμβριο του 1926, ανακοινώθηκε ο αρραβώνας τους. Στις 4 Νοεμβρίου 1926 έγινε ο πολιτικός γάμος και στις 10 Νοεμβρίου τελέστηκε ο θρησκευτικός τους γάμος στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μιχαήλ και της Αγίας Γουδούλης. Το ζευγάρι ταξίδεψε ξεχωριστά στην Αμβέρσα μετά τον πολιτικό τους γάμο, για να επανασυνδεθεί στο Βέλγιο.

Η Άστριντ με ενθουσιασμό εγκρίθηκε από τους Βέλγους. Ήταν ευρέως αγαπημένη για την ομορφιά, τη γοητεία και την απλότητα της. Οι δημόσιες και επίσημες εμφανίσεις της ακτινοβολούσαν τον ενθουσιασμό. Ο Λεοπόλδος ήταν ο πιο ένθερμος θαυμαστής της. Η αγάπη που μοιραζόταν το νεαρό ζευγάρι ήταν εμφανής σε όλους.

Μεγαλωμένη ως Λουθηρανή, η Άστριντ μεταστράφηκε στον καθολικισμό μετά το γάμο της με τον Λεοπόλδο. Αρχικά είχε θεωρήσει τη μεταστροφή της στον καθολικισμό, επειδή ήταν η θρησκεία του Βελγίου, αλλά ο ιερέας που συμβουλεύτηκε, ο Πατέρας Γουλιέλμος Χέμικ, της είπε να μην το κάνει μέχρι να πιστεύει ότι ήταν η αληθινή πραγματική θρησκεία. Η Άστριντ έμαθε περισσότερα για τον καθολικισμό και, αρκετά χρόνια αργότερα, το 1930, μεταστράφηκε από γνήσια πεποίθηση.

Ως Βασίλισσα, η Άστριντ αφιέρωσε τον χρόνο της στην ανατροφή της οικογένειάς της και την προώθηση των κοινωνικών υποθέσεων. Εκφράζει μεγάλη ανησυχία για την κατάσταση των γυναικών, των παιδιών και των μειονεκτούντων. Κατά τη διάρκεια μιας οικονομικής κρίσης στο Βέλγιο το 1935, οργάνωσε μια συλλογή ειδών ένδυσης και φαγητού για τους φτωχούς. Η Βασίλισσα Άστριντ επισκέφθηκε επίσης πολλούς φτωχούς οικισμούς σε όλο το Βέλγιο.

Στις 29 Αυγούστου 1935, ο βασιλιάς και η βασίλισσα αποφάσισαν να πάνε για μια τελευταία πεζοπορία στα βουνά πριν επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Ο οδηγός τους καθόταν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, ο βασιλιάς οδηγούσε και η βασίλισσα κοιτούσε έναν χάρτη. Καθώς η Βασίλισσα επεσήμανε κάτι στο σύζυγό της, το αυτοκίνητο βγήκε από τον δρόμο, κάτω από μια απότομη πλαγιά, και χτύπησε σε ένα αχλαδιά. Η βασίλισσα Άστριντ είχε ανοίξει την πόρτα αυτοκινήτου του για να βγει έξω, αλλά πετάχτηκε από την πρόσκρουση. Το σώμα της συγκρούστηκε με τον κορμό του δέντρου, ενώ το αυτοκίνητο χτύπησε σε ένα δεύτερο δέντρο. Ο βασιλιάς Λεοπόλδος βγήκε από το αυτοκίνητο επίσης, αλλά τραυματίστηκε μόνο ελαφρά. Το αυτοκίνητο συνέχισε την πορεία του, μέχρι να σταματήσει σε μια λίμνη.

Η Βασίλισσα πέθανε στις 29 Αυγούστου 1935 από τα θανάσιμα τραύματα της στο Κούσναχτ αμ Ριγκί, κοντά στη λίμνη της Λουκέρνη στο Σβιτς της Ελβετίας σε ηλικία 29 ετών. Θάφτηκε στη Βασιλική Κρύπτη της Εκκλησίας της Παναγίας του Λάκεν.

Οικογένεια Επεξεργασία

Το 1926 η Άστριντ παντρεύτηκε τον Διάδοχο Πρίγκιπα Λεοπόλδο του Βελγίου. Ο γάμος έγινε πολιτικά στις 4 Νοεμβρίου 1926 στη Στοκχόλμη και θρησκευτικά στις 10 Νοεμβρίου του ίδιου έτους στις Βρυξέλλες.[1] Το ζευγάρι μαζί απέκτησε τρία παιδιά:[2][3][4]

Τίτλοι Επεξεργασία

  • 17 Νοεμβρίου 1905 – 4 Νοεμβρίου 1926: Η Βασιλική Υψηλότητα Πριγκίπισσα Άστριντ της Σουηδίας
  • 4 Νοεμβρίου 1926 – 17 Φεβρουαρίου 1934: Η Βασιλική Υψηλότητα Η Δούκισσα της Βραβάντης
  • 17 Φεβρουαρίου 1934 – 29 Αυγούστου 1935: Η Μεγαλειότητα Της Η Βασίλισσα των Βέλγων

Τιμητικές διακρίσεις Επεξεργασία

 
Οικόσημο του Βασιλιά Λεοπόλδου Γ΄
και της Βασίλισσας Άστριντ του Βελγίου
 
Μονόγραμμα της Βασίλισσας Άστριντ
του Βελγίου


Παραπομπές Επεξεργασία

  • Catherine Barjansky. "Portraits with Backgrounds."
  • Art Beeche. "The Snow Princess."
  • Robert Capelle. "Dix-huit ans auprès du Roi Léopold."
  • Charles d'Ydewalle. "Albert and the Belgians: Portrait of a King."
  • Evelyn Graham. "Albert King of the Belgians."
  • Luciano Regolo. "La Regina Incompresa."
  • Lars Rooth. "More Joy Than Pain."
  • Anna Sparre. "Astrid mon amie."
  1. McMahon, Emily. «Wedding of Leopold III and Astrid of Sweden». Unofficial Royalty. 
  2. «Chic Vintage Brides». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2018. 
  3. [1][νεκρός σύνδεσμος]
  4. «Crypt open on anniversary of death Queen Astrid - News Summary R O Y A L B L O G. N L». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2018. 
  5. https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/df/32/21/df322157135717c6c324c204c1264ae8.jpg

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Άστριντ της Σουηδίας
Γέννηση: 17 Νοεμβρίου 1905 Θάνατος: 29 Αυγούστου 1935
Βασιλικός Οίκος του Βελγίου
Προκάτοχος
Ελισάβετ της Βαυαρίας
Βασιλική σύζυγος των Βέλγων
1934–1935
Κενό
Τελευταίος που έφερε τον τίτλο ήταν
Δόνια Φαμπιόλα ντε Μόρα ι Αραγόν