Έκθεση στη μορφολογία της μουσικής ονομάζεται το τμήμα εκείνο ενός έργου ή ενός μέρους έργου, στο οποίο ο συνθέτης παρουσιάζει ατόφιο το θέμα ή τα θέματα του έργου. Αν υπάρχουν δύο θέματα, το πρώτο παρουσιάζεται στη βασική τονικότητα του έργου και το δεύτερο στην τονικότητα της δεσπόζουσας (V βαθμίδα), αν η βασική τονικότητα είναι μείζονα, ή στην τονικότητα της σχετικής μείζονας, αν η βασική τονικότητα είναι ελάσσονα. Χαρακτηριστικό της έκθεσης είναι η τονική σαφήνεια και σταθερότητα, που εξασφαλίζεται με το άκουσμα των κλιμάκων που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Η έκθεση γίνεται στην αρχή του έργου, ενώ μετά την έκθεση ακολουθεί συνήθως η ανάπτυξη, στην οποία ο συνθέτης επεξεργάζεται με ποικίλους τρόπους το θεματικό υλικό που παρουσιάστηκε στην έκθεση.

Έκθεση Σονάτας σε Σολ Ματζόρε του Χάυντν