Η Έντβιτζε Φένεκ (24 Δεκεμβρίου 1948) είναι Ιταλίδα ηθοποιός, γνωστή για τη συμμετοχή της σε δεκάδες ερωτικές κωμωδίες και μερικά από τα κορυφαία τζιάλι. Μετά από μια επιτυχημένη καριέρα στο σινεμά και ύστερα από την παρακμή του εμπορικού Ιταλικού κινηματογράφου στη δεκαετία του '80 πέρασε στο χώρο της τηλεόρασης συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές σειρές και παρουσιάζοντας τηλεοπτικές εκπομπές. Από τη δεκαετία του '90 διατηρεί επίσης δική της εταιρία παραγωγής.

Έντβιτζε Φένεκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Δεκεμβρίου 1948
Ανάμπα
ΚατοικίαΝίκαια
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[1][2][3]
Ιταλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπαραγωγός ταινιών
τηλεπαρουσιάστρια
ηθοποιός ταινιών
μοντέλο[4]
μοντέλο αισθησιακών εικόνων
Περίοδος ακμής1967
Οικογένεια
ΣύντροφοςLuca Cordero di Montezemolo[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην πόλη Ανάμπα της, τότε υπό Γαλλική κυριαρχία, Αλγερίας από πατέρα Μαλτέζο και Σικελή μητέρα. Φοιτήτρια ιατρικής παρακολουθεί παράλληλα μαθήματα χορού και υποκριτικής και ξεκινά την επαγγελματική της σταδιοδρομία σαν μοντέλο. Η καριέρα στο σινεμά ξεκινά με τη συμμετοχή της σε χαμηλού προϋπολογισμού ταινίες για να περάσει γρήγορα σε πιο αξιόλογες παραγωγές. Από τα τέλη της δεκαετίας του '60 και για το πρώτο μισό της δεκαετίας του '70 πρωταγωνιστεί σε μερικά από τα κορυφαία τζιάλι, είδος που μεσουρανούσε τότε στην Ιταλία, ξεκινώντας παράλληλα μια μακροχρόνια και ιδιαίτερα παραγωγική συνεργασία με το σκηνοθέτη Σέρτζιο Μαρτίνο. Ανάμεσά τους τα φιλμ Lo strano vizio della signora Wardh (1971) και Il tuo vizio è una stanza chiusa e solo io ne ho la chiave (1972) που τη χρίζουν βασίλισσα του είδους. Το 1972 δοκιμάζει το ταλέντο της στο καλτ πλέον φιλμ Quel gran pezzo dell'Ubalda tutta nuda e tutta calda του Μαριάνο Λαουρέντι, ταινία του ονομαζόμενου είδους "ντεκαμερότικο" (ερωτικές-κωμικές ιστορίες βασισμένες σε μεσαιωνικούς θρύλους). Η κωμωδία και το ερωτικό στοιχείο είναι για την επόμενη δεκαετία οι βασικοί άξονες των ταινιών της. Συμμετέχει σε δεκάδες ερωτικές κωμωδίες παίζοντας την σέξι καθηγήτρια, αστυνομικίνα, στρατιωτικό ή νοσοκόμα.

Η πρώτη πλήρως γυμνή εμφάνιση της στη μεγάλη οθόνη γίνεται το 1976 στην ταινία La pretora του μεγάλου Λούτσιο Φούλτσι. Η σαγηνευτική και προκλητική συμπεριφορά της αναμειγμένη με μικρές δόσεις αφέλειας και οι πλούσιες καμπύλες της που κατέγραφαν και τόνιζαν με κάθε ευκαιρία όλοι οι σκηνοθέτες, την κάνουν σύμβολο του σεξ, αγαπημένη των ανδρών και την εμπορικότερη ίσως γυναίκα ηθοποιό της εποχής της. Η δημοφιλία της παραμένει ακόμα και σήμερα, δύο και πλέον δεκαετίες μετά τον τελευταίο πρωταγωνιστικό της ρόλο, σε υψηλότατα επίπεδα χάρη στην αδιάλειπτη προβολή των ταινιών της αλλά και την αναγνώριση από διάσημες φιγούρες του κινηματογράφου όπως ο Κουέντιν Ταραντίνο (έχει μιλήσει κολακευτικά για την ηθοποιό πολλές φορές σε συνεντεύξεις, της απεύθυνε δημόσια πρόσκληση -που αποδέχτηκε- για μια γκεστ εμφάνιση στο φιλμ Hostel : Part II και απέτισε φόρο τιμής ονομάζοντας έναν από τους ήρωες της ταινίας Άδωξοι Μπάσταρδη Εντ Φένεκ).

Εργογραφία Επεξεργασία

Κινηματογράφος Επεξεργασία

Τηλεόραση Επεξεργασία

Παραγωγή Επεξεργασία

  • Il coraggio di Anna (1992)
  • Delitti privati (1993)
  • Il segno della scimmia (1997)
  • Le madri (1999)
  • Ferdinando e Carolina (1999)
  • Commesse (1999)
  • Aleph (2000)
  • Il fratello minore (2000)
  • À ma sœur ! (2001)
  • L'attentatuni (2001)
  • Le ragioni del cuore (2002)
  • Commesse (2002)
  • La notte di Pasquino (2003)
  • Ore 11:14 - Destino fatale (2003)
  • Part time (2004)
  • Vite a perdere (2004)
  • The Merchant of Venice (2004)
  • La omicidi (2004)
  • Angela (2005)
  • Matilde (2005)
  • Lucia (2005)
  • Il regista di matrimoni (2006)
  • La stella dei re (2007)
  • Per una notte d'amore (2008)
  • Un amore di strega (2009)
  • Le segretarie del sesto (2009)
  • Una sera d'ottobre (2009)

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Gordiano Lupi, Le dive nude - vol. 1 - il cinema di Gloria Guida e di Edwige Fenech, 2005
  • Andrea Pergolari, Il sistema Fenech, 2007.
  • Stefano Loparco, Il corpo dei Settanta. Il corpo, l'immagine e la maschera di Edwige Fenech, 2009.

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία