Έρκολε Γ΄ της Μόντενα
O Έρκολε Γ΄/Ηρακλής Γ΄, ιταλ. Ercole III, (22 Νοεμβρίου 1727 - 14 Οκτωβρίου 1803) από τον Οίκο των Έστε, ήταν δούκας της Μόντενα και του Ρέτζο (1780-1796).
| Έρκολε Γ΄ | |
|---|---|
 | |
δούκας της Μόντενα και του Ρέτζο | |
| Περίοδος | 1780 - 1796 |
| Προκάτοχος | Φραγκίσκος Γ΄ |
| Διάδοχος | Φερδινάνδος (τιτουλάριος) |
| Γέννηση | 22 Νοεμβρίου 1727 δουκικό ανάκτορο, Μόντενα |
| Θάνατος | 14 Οκτωβρίου 1803 (75 ετών) Τρεβίζο, Βένετο |
| Σύζυγος | Μαρία Θηρεσία Τσύμπο-Μαλασπίνα Κιάρα Μαρίνι |
| Επίγονοι | Μαρία-Βεατρίκη |
| Οίκος | Έστε-Μόντενα |
| Πατέρας | Φραγκίσκος Γ΄ |
| Μητέρα | Σαρλότ-Αγκλαέ των Βουρβόνων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο δουκικό ανάκτορο της Μόντενα και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Φραγκίσκου Γ΄ δούκα της Μόντενα και του Ρέτζο και της Καρλόττας-Αγλαΐας των Βουρβόνων, κόρη του Φιλίππου Β΄ δούκα της Ορλεάνης και αντιβασιλιά ως την ενηλικίωση του Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας.
Όταν ήταν 10 ετών ο πατέρας του ανέλαβε δούκας τής Μόντενα. Το 1780 απεβίωσε ο Φραντσέσκο Γ΄ και ο Έρκολε Γ΄ τον διαδέχθηκε ως δούκας της Μόντενα και του Ρέτζο. Από τη σύζυγό του δούκισσα της Μάσα και της Καράρα ενσωμάτωσε τις δύο αυτές περιοχές στην επικράτειά του. Οι υπήκοοί του τον εκτιμούσαν, μάλιστα μερικές φορές μιλούσε στην τοπική διάλεκτο με αυτούς και συνέχισε τις μεταρρυθμίσεις που είχε ξεκινήσει ο πατέρας του. Έκτισε δύο γέφυρες στη Βία Εμίλια, μία στη Ρουμπιέρα και μία στον Σαν Αμπρότζο της Μόντενα. Έκανε νέους δρόμους που συνέδεαν τη Βία Εμίλια με τις γειτονικές επαρχίες.
Κατά τη διακυβέρνησή του άνθισαν οι τέχνες και ο πολιτισμός: ίδρυσε την Ακαδημία Καλών Τεχνών και ήταν προστάτης των Λάτσαρο Σπαλαντσάνι, Τζαμπατίστα Βεντούρι, Τζιρόλαμο Τιραμπόσκι, Λοντοβίκο Ρίτσι, κά. Το 1771 πάντρεψε τη μόνη κληρονόμο του με τον γιο του Φραγκίσκου Γ΄ δούκα της Λωρραίνης και της Μαρίας-Θηρεσίας των Αψβούργων.
Κατά τη Γαλλική εισβολή του 1796 αναγκάστηκε να διαφύγει στη Βενετία μεταφέροντας ένα αξιοσέβαστο ποσό χρημάτων. Όταν οι Γάλλοι προχώρησαν και κατέλαβαν τη Βενετία, Γάλλοι στρατιώτες τον συνέλαβαν και του απέσπασαν 200.000 τσεκίνι από την κατοικία του. Στη Συνθήκη ειρήνης το 1797 στο Καμποφόρμιο και στη Λουνεβίλ οι Αυστριακοί μερίμνησαν να του δοθεί το δουκάτο του Μπράισγκαου ως αντάλλαγμα για το κατειλημμένο δουκάτο του. Το 1814 με το Συνέδριο της Βιέννης ο εγγονός του Φραγκίσκος Ε΄ θα επιστρέψει ως δούκας της Μόντενα.
Οικογένεια Επεξεργασία
Το 1741 νυμφεύτηκε τη Μαρία Θηρεσία Τσύμπο-Μαλασπίνα, κόρη και διάδοχο του Αλντεράνο Α΄ δούκα της Μάσσα & Καράρα και είχε τέκνα:
- Μαρία-Βεατρίκη 1750-1829, δούκισσα της Μάσσα & Καράρα suo jure, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο των Αψβούργων-Λωρραίνης αρχιδούκα της Αυστρίας & δούκα του Μπράισγκαου. Γιος τους ήταν ο:
- Φραγκίσκος Δ΄ δούκας της Μόντενα & Ρέτζο.
To 1790 απεβίωσε η Μαρία-Τερέζα και νυμφεύτηκε μοργανατικά την από παλιά ερωμένη του Κιάρα Μαρίνι. Της απένειμε τον ψιλό τίτλο της μαρκησίας του Σκαντιάνο.[1] Από αυτήν είχε ένα γιο, που τον είχε αποκτήσει πριν την νυμφευτεί, τον:
- (νόθος) Έρκολε-Ρινάλντο 1770-1795, απεβίωσε 25 ετών.
Αναφορές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Descendants of Ercole I di Ferrara Αρχειοθετήθηκε 2020-09-19 στο Wayback Machine.