Έτος δίχως καλοκαίρι, επίσης χρονιά δίχως καλοκαίρι, χαρακτηρίστηκε η χρονιά 1816, που ακολούθησε την έκρηξη του όρους Ταμπόρα που σημειώθηκε το 1815, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον ηφαιστειακό χειμώνα μέσα στο καλοκαίρι του 1816. Είχε ως συνέπεια η μέση παγκόσμια θερμοκρασία να μειωθεί κατά 0,4 - 0,7 °C.[1] Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρχει έλλειψη τροφής σε όλο το βόρειο ημισφαίριο.[2][3] Έχει υπολογιστεί ότι ο δείκτης μεγέθους της ηφαιστειακής έκρηξης (VEI - Volcanic Explosivity Index) ήταν ίσος με 7 (με μέγιστο της κλίμακας το 8) και ο όγκος των υλικών που εκτοξεύτηκαν έφτασε τα 100 κυβικά χιλιόμετρα. Τα δεδομένα αυτά κατατάσσουν την τότε έκρηξη του ηφαιστείου ως την μεγαλύτερη και πιο θανατηφόρα έκρηξη στην καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία.
Έτος δίχως καλοκαίρι |
---|
|
Ηφαίστειο | Ταμπόρα |
---|
Τοποθεσία | Σουμπάουα, Ολλανδικές ανατολικές Ινδίες (Ινδονησία) |
---|
Ημερομηνία | 10 Απριλίου 1815 |
---|
Είδος | Ultra-Πλινιακή |
---|
Κλίμακα VEI | 7 |
---|