Ίνγκε Α΄ της Νορβηγίας
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ίνγκε Α΄ της Νορβηγίας ή Ίνγκε Χάραλντσον (Ingi Haraldsson, 1135 - 3 Φεβρουαρίου 1161) βασιλιάς της Νορβηγίας (1136 - 1161) ήταν ο μοναδικός νόμιμος γιος του Χάραλντ Γκίλλε και της συζύγου του Ίνγκριντ Ράγκνβαλντσντοτερ. Η βασιλεία του Ίνγκε Α΄ τερματίστηκε με την έκρηξη του Νορβηγικού εμφύλιου πολέμου, ο ίδιος δεν ήταν ποτέ μοναδικός κυβερνήτης του βασιλείου, ονομάστηκε και Ίνγκε ο Καμπούρης λόγω του σωματικού του ελαττώματος αλλά το προσωνύμιο αυτό δεν εμφανίστηκε ποτέ σε μεσαιωνικές πηγές.
| Ίνγκε Α΄ της Νορβηγίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1135[1][2][3] Νορβηγία |
| Θάνατος | 3 Φεβρουαρίου 1161[2] Όσλο |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Τόπος ταφής | St. Hallvard's Cathedral |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νορβηγία |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Γιόν Κούβλουνγκ |
| Γονείς | Χάραλντ Δ΄ Γκίλλε και Ίνγκριντ Ράγκνβαλντσντοτερ |
| Αδέλφια | Μπριγκίτα Χάραλντσντοτερ Margaret Haraldsdatter Μάγκνους Χάραλντσον της Νορβηγίας Άισταϊν Β΄ της Νορβηγίας Σίγκουρντ Β΄ της Νορβηγίας Μάγκνους Β΄ της Σουηδίας Ορμ Ίβαρσον Maria (?) |
| Οικογένεια | Οίκος του Χορφάγκρε |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μονάρχης της Νορβηγίας (1136–1161) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Κληρονόμος με τα αδέλφια του τού δολοφονημένου πατέρα τους Επεξεργασία
Οι Ίνγκε Α΄ είχε άλλους τρεις νόθους αδελφούς αλλά εκείνη την εποχή στη Νορβηγία οι γιοι του βασιλιά με τις ερωμένες είχαν ίσα δικαιώματα να κληρονομήσουν τον θρόνο με τα παιδιά του βασιλιά με τις νόμιμες συζύγους τους. Ο πατέρας του Χάραλντ Γκίλλε δολοφονήθηκε από τον διεκδικητή του θρόνου Σίγκουρντ Σλέμπ όταν ο ίδιος ο Ίνγκε ήταν μόλις ενός έτους (1136). Οι δυο ετεροθαλείς αδελφοί του Μάγκνους και Σίγκουρντ Β΄ της Νορβηγίας ονομάστηκαν επίσης βασιλείς της Νορβηγίας όπως και ο ίδιος, οι κηδεμόνες τους ένωσαν τις δυνάμεις τους εναντίον του δολοφόνου του πατέρα τους Σίγκουρντ Σλέμπ και του συμμάχου του πρώην βασιλιά Μάγκνους του τυφλού. Οι αντίπαλοι τους ηττήθηκαν και εκτελέστηκαν στη μάχη του Ολμενγκρά, σύμφωνα με τα Σάγκα η συγκεκριμένη μάχη ήταν η αιτία της αναπηρίας του Ίνγκε όταν τραυματίστηκε με χτύπημα στην πλάτη κατά τη μεταφορά του από έναν φρουρό. Ο Σάξων ο Γραμματικός λέει αντίθετα ότι τραυματίστηκε σε βρεφική ηλικία όταν έπεσε στο πάτωμα από μια παραμάνα του. Την περίοδο που τα αδέλφια ήταν ακόμα ανήλικα την εξουσία στη Νορβηγία ασκούσαν οι κηδεμόνες τους ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και η μητέρα του Ίνγκε Α΄ Ίνγκριντ Ράγκνβαλσνταττερ. Ο Μάγκνους πέθανε πρόωρα (1150), το 1142 ένας τέταρτος αδελφός ο Άιιστεϊν ήρθε στη Νορβηγία από τη Δανία αναζητώντας ένα μερίδιο από το βασίλειο του πατέρα του. Η διαίρεση του βασιλείου δεν ήταν εδαφική, τα αδέλφια είχαν ίσες εξουσίες σε ολόκληρο το βασίλειο χωρίς να το τεμαχίσουν, την εποχή που ζούσαν οι κηδεμόνες τους οι σχέσεις τους ήταν ειρηνικές, όταν πέθαναν οι κηδεμόνες τους ξέσπασε η εμφύλια σύγκρουση. Την περίοδο αυτή ιδρύθηκε και η αρχιεπισκοπή στο Νιδάρος το οποίο ταυτίζεται με το Τρόντχαϊμ (1152).
Εμφύλια σύγκρουση ανάμεσα στα αδέλφια Επεξεργασία
Το 1155 σε μια συνάντηση ανάμεσα στα αδέλφια στο Μπέργκεν ξέσπασε εμφύλια σύγκρουση μεταξύ τους με αποτέλεσμα ο Σίγκουρντ να σκοτωθεί από τον Ίνγκε, ο Άιστεϊν έφτασε στη Νορβηγία μετά τη δολοφονία του Σίγκουρντ και ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με τον Ίνγκε. Οι λόγοι για τους οποίους ξέσπασε τόσο απότομα η σύγκρουση στο Μπέργκεν παραμένουν άγνωστοι, ακούγεται ότι υπήρχαν φήμες για συνωμοσία ανάμεσα στον Σίγκουρντ και τον Άιστεϊν να ανατρέψουν τον Ίνγκε και να μοιράσουν μεταξύ τους το βασίλειο. Οι περισσότεροι ιστορικοί αμφιβάλουν γι'αυτές τις φήμες, ισχυρίζονται ότι δημιουργήθηκαν για να δικαιολογήσουν τη μεγάλη επιθετικότητα του Ίνγκε, σε κάθε περίπτωση οι σχέσεις του Ίνγκε με τον Άιστεϊν μετά το 1155 ήταν τεταμένες. Τα δυο αδέλφια συγκέντρωσαν τις δυνάμεις τους για την τελική αναμέτρηση (1157), στη σύγκρουση ο Ίνγκε συνέτριψε τον αδελφό του στο Μόστερ, ο Άιστεϊν συνελήφθη και εκτελέστηκε την ίδια χρονιά στο Μπόχουσλαν. Ο Ίνγκε Α΄ παρέμεινε μοναδικός βασιλιάς της Νορβηγίας σαν ο μοναδικός από τους αδελφούς που επέζησαν, οι οπαδοί του Σίγκουρντ και του Άιστεϊν ενώθηκαν πίσω από κάποιον γιο του Σίγκουρνττον Χάακον με τους φαρδείς ώμους και ξεκίνησαν νέα επίθεση εναντίον του Ίνγκε. Ο Ίνγκε με τη σειρά του είχε την υποστήριξη των δανειστών στους οποίους είχε επιτρέψει να αποκτήσουν μεγάλη εξουσία στο βασίλειο, ανάμεσα τους ήταν ο Γρηγόριος Ντάγκσον και ο Έρλινγκ Σκάκκε. Η μητέρα του βασιλιά που επέζησε του γιου της είχε σημαντική επιρροή πάνω του σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του. Στις 7 Ιανουαρίου 1161 ο Γρηγόριος σκοτώθηκε σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του Χάακον, στις 3 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς σκοτώθηκε στο ίδιο το Όσλο σε μάχη και ο βασιλιάς Ίνγκε Α΄ με πολλούς από τους άντρες του από τον Γκούρουρ Όλαφσον εξόριστο βασιλιά των νησιών. Ο Ίνγκε Α΄ τάφηκε στην εκκλησία του Αγίου Χάλβαρντ στο Όσλο, τον διαδέχθηκε ο Χάακον Β΄ της Νορβηγίας.
Αναφορές Επεξεργασία
Η περίοδος ειρήνης που κράτησε την εποχή την οποία ο Ίνγκε και τα αδέλφια του ήταν ακόμα ανήλικοι (1129 - 1155) ήταν η μακροβιότερη περίοδος ειρήνης που κράτησε μέχρι το 1240 αφού το διάστημα αυτό ξέσπασαν σκληρές εμφύλιες συγκρούσεις. Τα Σάγκα τα οποία είχαν συγγραφεί από τον ιστορικό Σνόρρι Στούρλουσον περιγράφουν τον Ίνγκε σαν τον πιο όμορφο από όλα τα αδέλφια του λεπτά χρυσά και καμπυλωτά μαλλιά, κοντό και σωματικά ελαττωματικό λόγω της αναπηρίας του. Ο Ίνγκε ήταν καλομίλητος, άκουγε τη γνώμη των υπόλοιπων και του λαού γι'αυτό πάντοτε ήταν αγαπητός με ευρύτατη υποστήριξη. Μετά τον θάνατο του την αρχηγία των οπαδών του ανέλαβε ο Έρλινγκ Σκάκκε και ο γιος του Μάγκνους Ε΄ της Νορβηγίας, ο Τζον Κουβλούνγκ (πέθανε το 1188) ισχυρίστηκε ότι ήταν γιος του.
Οικογένεια Επεξεργασία
ΜΕτά το τέλος του αξίωσε τον θρόνο, λέγοντας ότι ήταν γιος του, ο:
- Γιόν Κούβλουνγκ απεβ. 1188, διεκδικητής.
Πηγές Επεξεργασία
- Matthew James Driscoll (ed.); (1995). Agrip Af Noregskonungasogum. Viking Society for Northern Research.
- Kari Ellen Gade & Theodore Murdock Andersson (eds.); (2000) [Morkinskinna: The Earliest Icelandic Chronicle of the Norwegian Kings (1030–1157)]. Cornell University Press.
- Alison Finlay; editor and translator (2004). Fagrskinna, a Catalogue of the Kings of Norway. Brill Academic Publishers.
- Snorri Sturluson; translator Lee M. Hollander (repr. 1991). Heimskringla : History of the Kings of Norway. University of Texas Press.
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Inge-I-Haraldsson. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 83292539. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11300.htm#i112991. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Inge I of Norway της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |