Όλαφ Β΄ της Δανίας
Ο Όλαφ Β΄ της Δανίας ή Όλαφ Χάακορσον (Oluf 2., 1370 - 3 Αυγούστου 1387) ως βασιλιάς της Δανίας αναφέρεται ως Όλαφ Β΄ (1375 - 1387) και ως βασιλιάς της Νορβηγίας αναφέρεται ως Όλαφ Δ΄ (1380 - 1387) ήταν γιος του Χάακον ΣΤ' της Νορβηγίας και της Μαργαρίτας της Δανίας, εγγονός από πατέρα του βασιλιά Μάγκνους Δ΄ της Σουηδίας και εγγονός από μητέρα του βασιλιά Βάλντεμαρ Δ΄ της Δανίας κάτι που του έδωσε δικαιώματα στους θρόνους της Δανίας και της Σουηδίας.
| Όλαφ Β΄ της Δανίας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Óláfr Hákonsson (Δανικά) |
| Γέννηση | 1370[1][2][3] Φρούριο Ακερσούς |
| Θάνατος | 3 Αυγούστου 1387 Falsterbo |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Sorø Abbey |
| Χώρα πολιτογράφησης | Νορβηγία Δανία |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[4] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Χάακον ΣΤ' της Νορβηγίας και Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Μπγιέλμπο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Μονάρχης της Δανίας (1376–1386) Μονάρχης της Νορβηγίας (1380–1386) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Διάδοχος του θρόνου της Δανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας Επεξεργασία
Όταν πέθανε ο από μητέρα παππούς του Βάλντεμαρ Δ΄ της Δανίας (1375) ο 5χρονος Όλαφ ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Δανίας με τη μητέρα του Μαργαρίτα κηδεμόνα την περίοδο που ήταν ανήλικος, παράλληλα κλήθηκε μνηστήρας του θρόνου της Σουηδίας από τον Αλβέρτο του Μεκλεμβούργου ο οποίος είχε ανατρέψει τον από πατέρα παππού του Μάγκνους Δ΄. [5] Στο βασίλειο του στη Δανία περιλαμβάνονταν και οι πόλεις της Σκανίας που ήταν υπό τον έλεγχο της Χανσεατικής Ένωσης με τη Συνθήκη του Στράλσουντ (1370), η Μαργαρίτα υπέγραψε ένα καταστατικό κηδεμονίας του μέχρι την εποχή που ο Όλαφ γίνει 15 ετών και αναγκάστηκε να επιστρέψει περιοχές που είχε κατάσχει ο πατέρας της Βάλντεμαρ Δ΄. [6]
Πρόωρος θάνατος του Όλαφ Επεξεργασία
Με τον θάνατο του πατέρα του (1380) τον διαδέχθηκε σε ηλικία 10ετων στη Νορβηγία, από τότε η Δανία και η Νορβηγία ήταν το ίδιο στέμμα με τον βασιλιά να εδρεύει στη Δανία μέχρι το 1814 που η Νορβηγία ανεξαρτητοποιήθηκε. Οι λαοί της Δανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας είχαν στηρίξει πολλές ελπίδες στον μικρό Όλαφ που πέθανε πολύ πρόωρα και αιφνίδια σε ηλικία 17 χρονών, τάφηκε στο αβαείο του Σόρο μαζί με τον παππού του Μάγκνους και αργότερα τη μητέρα του, ο τρόπος θανάτου του έδωσε τροφή σε φήμες ότι δηλητηριάστηκε από τη μητέρα του για να κρατήσει μόνη της την εξουσία, οι φήμες αυτές στάθηκαν αιτία να δημιουργηθεί αργότερα ο μύθος του πλαστού Όλαφ. Μετά τον πρόωρο θάνατο του η μητέρα του Μαργαρίτα ανακηρύχθηκε βασίλισσα της Δανίας, στη συνέχεια βασίλισσα της Νορβηγίας ενώ μετά την ανατροπή του σφετεριστή Αλβέρτου ανακηρύχθηκε και βασίλισσα της Σουηδίας (1389), στις 13 Ιουνίου 1397 η μητέρα του κατάφερε να ενώσει όλα τα Σκανδιναβικά βασίλεια στην Ένωση του Κάλμαρ ορίζοντας διάδοχο της τον Ερρίκος της Πομερανίας. [7] Η Δανία και η Νορβηγία παρέμειναν ενωμένες για 550 χρόνια μετά τον Όλαφ ο πρώτος Νορβηγός βασιλιάς που γεννήθηκε στη Νορβηγία αντί για τη Δανία ήταν ο Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας (1937), με τον πρόωρο θάνατο του Όλαφ τερματίστηκε και η δυναστεία των Μπζέλμπο της Σουηδίας.
Ο πλαστός Όλαφ Επεξεργασία
Ο Πρώσος ιστορικός Γιόχαν βον Ποσίγκλ αναφέρει ότι ένας φτωχός άρρωστος άντρας εμφανίστηκε κοντά στο χωριό Γκρουτζιάτζ, μια ομάδα εμπόρων τον ρώτησε άν γνωρίζει τον βασιλιά Όλαφ επειδή του έμοιαζε εκπληκτικά, οι έμποροι επέστρεψαν με έναν άντρα που τον γνώριζε προσωπικά και όταν τον είδε φώναξε δυνατά "Κύριε μου, βασιλιά μου!" Στον λαό κυκλοφορούσε έντονα η φήμη ότι ο νεαρός Όλαφ δηλητηριάστηκε από τη μητέρα του Μαργαρίτα για να μπορέσει να κρατήσει μόνη της την εξουσία αλλά κάποιες φήμες έλεγαν ότι ο Όλαφ κατάφερε να δραπετεύσει, ο μεγαλέμπορος Τίμε βον ντερ Νέλοου καλωσόρισε τον ξένο σαν βασιλιά, του έδωσε βασιλικά ενδύματα, βασιλική σφραγίδα και προειδοποίησε τη Μαργαρίτα να εγκαταλείψει τον θρόνο επειδή ο γιος της επέστρεψε. Η Μαργαρίτα απάντησε ότι αν ο ξένος είναι πραγματικά ο γιος της Όλαφ αποδέχεται να του παραδώσει όλα τα στέμματα και η ίδια να παραιτηθεί. Ο μεγάλος δάσκαλος των Τευτόνων συνόδευσε τον ξένο να συναντηθεί με τη Μαργαρίτα, αποδείχθηκε ότι ήταν ένας κοινός απατεώνας γιος Πρώσων αγροτών που δεν ήξερε να μιλήσει ούτε λέξη από Δανικά, ο απατεώνας κάηκε στη φωτιά αφού πρώτα του τοποθέτησαν στο κεφάλι του ψεύτικο στέμμα και κρέμασαν στον λαιμό του τα γράμματα που έστειλε στη Μαργαρίτα. Το Εθνικό Συμβούλιο της Δανίας εξέδωσε λεπτομερή ανακοίνωση στην οποία εξήγηση ότι ο πραγματικός βασιλιάς Όλαφ πέθανε το 1387 και ότι η οποιαδήποτε προσπάθεια αγνώστων να παραστήσουν ότι είναι ο ίδιος είναι απάτη. [8] [9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Olaf-IV-Haakonsson. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11290.htm#i112899. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0046989.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1057765058. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
- ↑ https://nbl.snl.no/Olav_4_H%C3%A5konsson
- ↑ Danmarks Historie IIwww.perbenny.dk
- ↑ Huitfeldt, Arild. Danmarks riges Kronike
- ↑ Rosborn+ Nar hande vad i nordens historia 1996. p.69.
- ↑ Williams, Gareth.Sagas,Saints,and Settlements.
Πηγές Επεξεργασία
- Albrectsen, Esben Danmark-Norge 1380–1814. B. 1 F?llesskabet bliver til : 1380–1536 (Danske historiske forening. 1981)
- Huitfeldt, Arild. Danmarks riges Kronike
- Rosborn+ Nar hande vad i nordens historia 1996. p.69.ISBN 91-7643-350-1
- Williams, Gareth.Sagas,Saints,and Settlements.
