Ύστερη περίοδος (αρχαία Αίγυπτος)


Η Ύστερη Περίοδος της αρχαίας Αιγύπτου αναφέρεται στην ακμή των τελευταίων γηγενών Αιγυπτίων ηγεμόνων μετά την Τρίτη μεταβατική περίοδο κατά την 26η Δυναστεία, που ιδρυσε ο Ψαμμήτιχος Α', ενώ περιλαμβάνει και την περίοδο της περσικής κυριαρχίας των Αχαιμενιδών μετά την κατάκτηση της περιοχής απο τον Καμβύση Β' το 525 π.Χ. Συγκεκριμένα καλύπτει την περίοδο απο το 664 π.Χ. μεχρι το 332 π.Χ. Ολοκληρώνεται δηλαδή με την κατάκτηση της Αιγύπτου από τον Μέγα Αλέξανδρο και την ίδρυση του βασιλείου των Πτολεμαίων. Με την ελληνική κατάκτηση κατά το δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ. αρχίζει η εποχή της Ελληνιστικής Αιγύπτου.

Ύστερη Περίοδος της αρχαίας Αιγύπτου

περ. 664 – 332 π.Χ.
 

Τοποθεσία {{{κοινό_όνομα}}}
Το Αιγυπτιακό Βασίλειο μέσα στη Νέο-Ασσυριακή Αυτοκρατορία το 671 π.Χ.
Πρωτεύουσα Σάις
Μένδης
Σεβέννυτος
Γλώσσες Αρχαία αιγυπτιακή
Θρησκεία Αρχαία αιγυπτιακή
Πολίτευμα Μοναρχία
Ιστορία
 -  Ίδρυση περ. 664 π.Χ.
 -  Κατάλυση περ. 332 π.Χ.
Σήμερα  Αίγυπτος

Δυναστείες της Αρχαίας Αιγύπτου

π  σ  ε

Ιστορία Επεξεργασία

Εικοστή έκτη Δυναστεία Επεξεργασία

Η 26η Δυναστεία γνωστή και ως Σαϊτική, όνομα που πήρε από την πρωτεύουσά της Σάις, ηγεμόνευσε από το 672–525 π.Χ., και αποτελούταν από έξι φαραώ. Σε αυτή την περίοδο άρχισε η κατασκευή καναλιών από το Νείλο στην Ερυθρά Θάλασσα.

Ένα σημαντικό εύρημα από την Ύστερη Περίοδο είναι ο Πάπυρος του Μπρούκλιν. Είναι ένας ιατρικός πάπυρος με συλλογή από ιατρικές και μαγικές θεραπείες για δαγκώματα φιδιών ανάλογα με το είδος του φιδιού ή τα συμπτώματα[1].

Σύμφωνα με τον Ιερεμία, σε αυτή την περίοδο ήρθαν πολλοί Εβραίοι στην Αίγυπτο, διαφεύγοντας από τον τόπο τους μετά την καταστροφή του Ναού στην Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους το 586 π.Χ. Ο Ιερεμίας και οι Εβραίοι πρόσφυγες κατέφυγαν στην Κάτω Αίγυπτο, και κυρίως στην Μιγδόλ (Μάγδωλον), Τάφνας και Μέμφιδα. Κάποιοι επίσης εγκαταστάθηκαν στην Ελεφαντίνη ενώ κάποιοι άλλοι άλλοι στην Άνω Αίγυπτο[2][3]. Ο Ιερεμίας επίσης αναφέρει το φαραώ Απρίη ως Ουαφρή[4], του οποίου η βασιλεία είχε βίαιο τέλος το 570 π.Χ. Οι ιστορικοί έχουν αμφισβητήσει την ακρίβεια αυτών των γεγονότων.

27η Δυναστεία Επεξεργασία

Κατά την Πρώτη Περίοδο των Αχαιμενιδών (525–404 π.Χ.) η Αίγυπτος κατακτήθηκε από την Αχαιμενιδική Αυτοκρατορία υπό τον Καμβύση Β'. Συνολικά οκτώ φαραώ αυτής της δυναστείας ηγεμόνευσαν στην Αίγυπτο.

Η αρχική περίοδος της κατοχής της Αιγύπτου από του Πέρσες όταν και έγινε σατραπεία είναι σήμερα γνωστή ως η 27η Δυναστεία.

28η-30η Δυναστεία Επεξεργασία

Η 28η Δυναστεία αποτελούταν μόνο από ένα βασιλιά, τον Αμυρταίο, πρίγκιπα της Σάιδος, που επαναστάτησε εναντίον των Περσών. Δεν άφησε μνημεία με το όνομά του. Βασίλευσε για έξι χρόνια, από το 404 ως το 398 π.Χ.

Η 29η Δυναστεία βασίλεψε από τον Μένδη, κατά την περίοδο 398-380 π.Χ.

Η 30η Δυναστεία δανείστηκε το στιλ της τέχνης από την 26η Δυναστεία. Βασίλεψαν τρεις φαραώ από το 380 ως την τελική τους ήττα το 343 π.Χ. και την ανακατάληψη από τους Πέρσες. Ο τελευταίος ηγεμόνας της δυναστείας αυτής και ο τελευταίος γηγενής ηγεμόνας της Αιγύπτου μέχρι περίπου για τα επόμενα 2.300 χρόνια[5] , ήταν ο Νεκτανεβώ Β΄.

31η Δυναστεία Επεξεργασία

Η Δεύτερη Περίοδος των Αχαιμενιδών αποτέλεσε τη Τριακοστή πρώτη Δυναστεία (343–332 π.Χ.), και αποτελούνταν τους Πέρσες ηγεμόνες που έφεραν (και) τον τίτλο του φαραώ: Αρταξέρξης Γ΄ (343–338 π.Χ.), Αρταξέρξης Δ΄ (338–336 π.Χ.), και Δαρείος Γ΄ (336–332 π.Χ.).

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Bleiberg, Barbash & Bruno 2013, σελ. 55.
  2. «Ιερεμίας 43». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2019. 
  3. «Ιερεμίας 44». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2019. 
  4. «Ιερεμίας 44;30». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2019. 
  5. Δεν θα ήταν παρά τον 20ο αιώνα που η Αίγυπτος θα αποκτούσε την ανεξαρτησία της μετά από μια σειρά κατακτητών.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία