Το Ώκιμον το λεπτανθές (Ocimum tenuiflorum), επίσης γνωστό ως Ocimum sanctum, ιερός βασιλικός (holy basil) ή τουλσί και τουλασί (Ινδικά: tulsi ή tulasi (επίσης μερικές φορές γράφεται thulasi), είναι ένα αρωματικό φυτό της οικογένειας των Χειλανθών ή Λαμιίδων (Lamiaceae), το οποίο είναι εγγενές στην Ινδική υποήπειρο και διαδεδομένο ως καλλιεργούμενο φυτό σε όλες τις τροπικές περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας.[2][3]

Ώκιμον το λεπτανθές,
(Ocimum tenuiflorum)
Ώκιμον το λεπτανθές.
Ώκιμον το λεπτανθές.
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Angiosperms)
Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Eudicots)
Υφομοταξία: Αστερίδες (Asterids)
Τάξη: Λαμιώδη (Lamiales)
Οικογένεια: Χειλανθή ή Λαμιίδες (Lamiaceae)
Γένος: Ώκιμον (Ocimum)
Είδος: Ώ. το λεπτανθές
(O. tenuiflorum)

Διώνυμο
Ώκιμον το λεπτανθές
(Ocimum tenuiflorum)

L.
Συνώνυμα[1]
  • Geniosporum tenuiflorum (L.) Merr.
  • Lumnitzera tenuiflora (L.) Spreng.
  • Moschosma tenuiflorum (L.) Heynh.
  • Ocimum anisodorum F.Muell.
  • Ocimum caryophyllinum F.Muell.
  • Ocimum hirsutum Benth.
  • Ocimum inodorum Burm.f.
  • Ocimum monachorum L.
  • Ocimum sanctum L.
  • Ocimum scutellarioides Willd. ex Benth.
  • Ocimum subserratum B.Heyne ex Hook.f.
  • Ocimum tomentosum Lam.
  • Ocimum villosum Roxb. nom. illeg.
  • Plectranthus monachorum (L.) Spreng.

Είναι ένας όρθιος, διακλαδισμένος ημίθαμνος ύψους 30-60 cm (12-24 in), με τριχωτούς βλαστούς και απλά φυλλοτακτικά (phyllotactic)[Σημ. 1] πράσινα ή μoβ φύλλα, τα οποία είναι έντονα αρωματικά.

Τα φύλλα έχουν μίσχους (petioles),[Σημ. 2] και είναι ωοειδή, μήκους έως 5 cm (2,0 in), συνήθως ελαφρώς οδοντωτά. Τα άνθη του είναι μοβ σε επιμήκεις βότρεις σε κοντινές σπείρες.[3] Οι δύο κύριοι μορφότυποι (morphotypes)[Σημ. 3] που καλλιεργούνται στην Ινδία και το Νεπάλ είναι πράσινοι πλατύφυλλοι (Σρι [Sri] ή Λακσμί τουλασί [Lakshmi tulasi]) και μoβ-πλατύφυλλοι (Κρίσνα τουλασί [tulasi]).[4]

Το τουλασί (tulasi), καλλιεργείται για θρησκευτικούς και θεραπευτικούς σκοπούς και για το αιθέριο έλαιό του. Είναι ευρέως γνωστό σε όλη την Ινδική υποήπειρο ως φαρμακευτικό φυτό και ως ένα βοτανικό τσάι, που συνήθως χρησιμοποιείται στην Αγιουρβέδα και έχει ένα σημαντικό ρόλο μέσα στη Βάισναβα (Vaishnava) παράδοση του Ινδουισμού, στην οποία οι αφοσιωμένοι εκτελούν την λατρεία τους, η οποία συμπεριλαμβάνει φυτά ή φύλλα ιερού βασιλικού. Το φυτό αυτό είναι σεβαστό ως ένα ελιξίριο της ζωής.

Η ποικιλία του Ocimum tenuiflorum που χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης αναφέρεται ως ιερός βασιλικός Ταϊλάνδης (Ταϊλανδικά: กะเพรา kaphrao[2] δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον Ταϊλανδέζικο βασιλικό, ο οποίος είναι μια ποικιλία του βασιλικού (Ώκιμον το βασιλικόν -Ocimum basilicum).

Γενετική Επεξεργασία

 
Φυτό τουλσί (tulsi).

Οι γραμμωτοί κώδικες του DNA των διαφόρων βιογεωγραφικών χημικών προϊόντων απομόνωσης των τουλσί (tulsi) από την Ινδική υποήπειρο είναι τώρα διαθέσιμοι. Σε μια μεγάλης κλίμακας φυλλογεωγραφική (phylogeographical) μελέτη αυτού του είδους, που διεξήχθη με τη χρήση ακολουθιών χλωροπλαστών γονιδιωμάτων, μια ομάδα ερευνητών από το Κεντρικό Πανεπιστήμιο του Πουντζάμπ, στη Bathinda, βρήκε ότι το φυτό αυτό προέρχεται από τη Βόρεια Κεντρική Ινδία.[5][6] Η ανακάλυψη θα μπορούσε να υποδηλώσει ότι η εξέλιξη του τουλσί (tulsi), σχετίζεται με τα πολιτιστικά μεταναστευτικά μοτίβα στην Ινδική υποήπειρο.

Χρήσεις Επεξεργασία

Στον Ινδουισμό Επεξεργασία

 
Κοντινή λήψη των φύλλων τουλασί (tulasi).
 
Άνθη τουλασί (tulasi).

Τα φύλλα τουλσί (tulsi) είναι ένα ουσιαστικό μέρος στη λατρεία του Βισνού και των αβατάρων, συμπεριλαμβανομένων των Κρίσνα και Ράμα και άλλων αρσενικών θεοτήτων Βάισναβα (Vaishnava) όπως των Hanuman, Balarama, Garuda και πολλών άλλων. Το τουλσί (tulsi) είναι ιερό φυτό για τους Ινδουιστές και λατρεύεται ως αβατάρα της Λακσμί (Lakshmi).[7] Πιστεύεται ότι το νερό αναμειγνυόμενο με τα πέταλα που δόθηκαν προς τους θανόντες, ανυψώνει τις ψυχές που αναχωρούν στον ουρανό.[8] Το τουλσί (tulsi), το οποίο στα Σανσκριτικά σημαίνει «τον/την ασύγκριτο», πιο συχνά θεωρείται ως η σύζυγος του Κρίσνα με τη μορφή της Λακσμί (Lakshmi).[9][10] Σύμφωνα με το Brahma Vaivarta Purana, το τουλσί (tulsi) είναι μια έκφραση της Σίτα.[11] Υπάρχουν δύο τύποι τουλσί (tulsi) που λατρεύονται στον Ινδουισμό: το «Ράμα τουλσί (tulsi)» έχει ανοιχτοπράσινα φύλλα και είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος· το «Σιάμα τουλσί (tulsi)» έχει σκουροπράσινα φύλλα και είναι σημαντικό για τη λατρεία του Χανουμάν (Hanuman).[12] Πολλοί Ινδουιστές έχουν φυτά τουλασί (tulasi) που αναπτύσσονται μπροστά ή κοντά στο σπίτι τους, συχνά σε ειδικά δοχεία. Παραδοσιακά, τα τουλσί (tulsi) φυτεύονται στο κέντρο της κεντρικής αυλής των Ινδουιστικών οικιών. Επίσης, συχνά καλλιεργούνται παραπλεύρως των ναών Χανουμάν (Hanuman), ειδικότερα στο Βαρανάσι.[13]

Σύμφωνα με το Βάισναβα (Vaishnava),[Σημ. 4] πιστεύεται στις Πουράνες ότι κατά τη διάρκεια της Σαμούντρα Μανθάνα, όταν οι θεοί κέρδισαν την ανατάραξη του ωκεανού εναντίον των asuras,[Σημ. 5] Ο Ντάβανταρι (Dhanvantari)[Σημ. 6] έρχεται από τον ωκεανό κρατώντας στα χέρια την Amrit[Σημ. 7] για τους θεούς. Ο Ντάβανταρι (Dhanvantari), ο θεϊκός θεραπευτής, χύνει δάκρυα χαράς και όταν η πρώτη σταγόνα πέφτει στο Amrit, σχηματίζει τουλασί (tulasi). Στην τελετή των Tulsi Vivaha, το τουλσί (tulsi) τελετουργικά παντρεύεται ετησίως με τον Κρίσνα, την ενδέκατη μέρα του κηρωμένου φεγγαριού[Σημ. 8] ή τη δωδέκατη του μήνα Κάρτικ (Kartik) στο σεληνιακό ημερολόγιο. Αυτή η μέρα σηματοδοτεί επίσης το τέλος των τεσσάρων μηνών Τσατουρμάς (Chaturmas), που θεωρούνται δυσοίωνα για γάμους και άλλες τελετές, έτσι η ημέρα εγκαινιάζει την ετήσια εποχή γάμου στην Ινδία. Η τελετή φωτισμού των λαμπτήρων κάθε βράδυ κατά τη διάρκεια του Κάρτικ (Kartik) περιλαμβάνει τη λατρεία του φυτού τουλσί (tulsi), το οποίο θεωρείται ότι είναι ευοίωνο για το σπίτι. Οι Βάισναβα (Vaishnava) ειδικά, ακολουθούν την καθημερινή λατρεία του τουλσί (tulsi), κατά τη διάρκεια του Κάρτικ (Kartik).[14] Σε άλλο μύθο, το τουλσί (tulsi) ήταν μια ευσεβής γυναίκα, που ζήτησε την ευλογία να παντρευτεί τον Βισνού. Η Λακσμί (Lakshmi), η σύζυγος του Βισνού, την καταράστηκε να γίνει ένα φυτό στη γη. Ωστόσο, ο Βισνού την κατεύνασε δίνοντάς της ένα θείο δώρο που θα τον κοσμήσει όταν εμφανιστεί στους ναούς, με τη μορφή των Shaligrama.[Σημ. 9][15]

Οι Βάισναβα (Vaishnava), παραδοσιακά χρησιμοποιούν κομπολόγια Χίντου (Hindu), φτιαγμένα από κλαδιά ή ρίζες τουλσί (tulsi), τα οποία είναι ένα σημαντικό σύμβολο για την έναρξη της διαδικασίας. Τα ροζάρια από τουλσί (tulsi), θεωρούνται ευοίωνα στον φέροντα αυτά και πιστεύεται ότι τίθενται υπό την προστασία του Χανουμάν (Hanuman). Έχουν τόσο ισχυρή σχέση με τους Βάισναβα (Vaishnava), ώστε οι οπαδοί του Χανουμάν (Hanuman) είναι γνωστοί ως «αυτοί που φέρουν το τουλσί (tulsi) γύρω από το λαιμό».[10]

Εικόνες Επεξεργασία

Αγιουρβέδα Επεξεργασία

Το τουλασί (tulasi) (Σανσκριτικά: Surasa) έχει χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια στην Αγιουρβέδα για τις ποικίλες θεραπευτικές του ιδιότητες. Αναφέρεται στο Charaka Samhita,[16] ένα αρχαίο Αγιουρβεδικό κείμενο. Το τουλσί (tulsi) θεωρείται ως προσαρμογόνο,[17] εξισορροπώντας διαφορετικές διεργασίες στο σώμα και χρήσιμο για την προσαρμογή στο στρες.[18] Χαρακτηρίζεται από το έντονο άρωμα και τη στυφή του γεύση, θεωρείται στην Αγιουρβέδα ως ένα είδος "ελιξίριο της ζωής" και πιστεύεται ότι προάγει τη μακροζωία.[19]

Εκχυλίσματα tulasi χρησιμοποιούνται σε Αγιουρβεδικές θεραπείες για μια ποικιλία παθήσεων. Παραδοσιακά, το τουλασί (tulasi) λαμβάνεται σε πολλές μορφές: σαν τσάι από βότανα αποξηραμένο σε σκόνη, φρέσκο φύλλο ή αναμεμιγμένο με το γκι (ghee).[Σημ. 11] Το αιθέριο έλαιο που εξάγεται από το Karpoora tulasi χρησιμοποιείται κυρίως για ιατρικούς σκοπούς και στα φυτικά καλλυντικά.

Ταϊλανδέζικη κουζίνα Επεξεργασία

 
Phat kaphrao mu – ιερός βασιλικός με χοιρινό.

Τα φύλλα του ιερού βασιλικού (holy basil), που είναι γνωστός ως kaphrao στη γλώσσα της Ταϊλάνδης (Ταϊλανδικά: กะเพรา), χρησιμοποιούνται ευρέως στην Ταϊλανδέζικη κουζίνα.[20] Το kaphrao δεν θα πρέπει να συγχέεται με το horapha (Ταϊλανδικά: โหระพา), το οποίο είναι συνήθως γνωστό ως Ταϊλανδικός βασιλικός (Thai basil) [20] ή με τον Ταϊλανδικό λεμονοβασιλικό (Thai lemon basil) (maenglak· Ταϊλανδικά: แมงลัก).

Το πιο γνωστό πιάτο με αυτό το βότανο είναι το phat kaphrao (Ταϊλανδικά: ผัดกะเพรา) — ένα stir-fry (γρήγορο τηγάνισμα σε δυνατή φωτιά ακολουθούμενο από έντονο ανακάτεμα) Ταϊλανδικό ιερό βασιλικό με κρέατα, θαλασσινά ή όπως στο khao phat kraphao, με ρύζι.[21][22][23]

Εντομοαπωθητικό Επεξεργασία

 
Φυτό.

Για αιώνες, τα αποξηραμένα φύλλα αναμειγνύονται με τα αποθηκευμένα σιτηρά για την απόκρουση των εντόμων.[24] Στη Σρι Λάνκα το φυτό αυτό χρησιμοποιείται ως κουνουποαπωθητικό (Σινχάλα: Maduruthalaa).

Φαρμακολογική μελέτη Επεξεργασία

Μερικά από τα κύρια χημικά συστατικά του τουλσί (tulsi) είναι: ολεανολικό οξύ, ουρσολικό οξύ, το ροσμαρινικό οξύ,[25] ευγενόλη, καρβακρόλη, λιναλοόλη, β-καρυοφυλλένιο (περίπου 8%),[17] β-elemene (γ.11,0%) και germacrene D (περίπου 2%).[26]

Τα απομονωμένα εκχυλίσματα του O. sanctum έχουν κάποια αντιβακτηριακή δράση έναντι των E. coli, S. aureus και P. aeruginosa.[27]

Αλληλουχία του γονιδιώματος Επεξεργασία

Το γονιδίωμα του φυτού τουλσί (tulsi) έχει γίνει η αλληλουχία και το σχέδιο του γονιδιώματος έχει δημοσιευτεί ανεξάρτητα από ερευνητικές ομάδες από το CSIR-Κεντρικό Ινστιτούτο Φαρμακευτικών και Αρωματικών Φυτών στο Lucknow και το Εθνικό Κέντρο Βιολογικών Επιστημών στην πόλη: Μπανγκαλόρ. Το μέγεθος του γονιδιώματος υπολογίστηκε σε 612 mega βάσεις και τα αποτελέσματα από τον προσδιορισμό της αλληλουχίας του έργου, δείχνουν ότι ορισμένα μεταβολιτά-βιοσύνθετα γονίδια όπως τα γονίδια για τη βιοσύνθεση της Ανθοκυανίνης στην ποικιλία Κρίσνα Τουλσί (Tulsi), Ουρσολικό οξύ και Ευγενόλη στην ποικιλία Ράμα Τουλσί (Tulsi), εκφράστηκαν σε μεγάλες ποσότητες. Αυτοί οι μεταβολίτες, έδειξαν να έχουν επίσης αντικαρκινικές ιδιότητες. Επιπλέον, σχολίασε ότι αυτοί οι μεταβολίτες δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως αντικαρκινικά φάρμακα.[28]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Φυλλόταξις (phyllotaxis) ή φυλλόταξη (phyllotaxy), καλείται η διάταξη των φύλλων επάνω στο μίσχο του φυτού. Ετυμολογικά, προέρχεται από τις λέξεις phýllon (φύλλον) και táxis (διάταξη). Τα φυλλοτακτικά (phyllotactic) σπιράλ, σχηματίζουν μια διακριτική κατηγορία μοτίβων στη φύση.[Παρ. Σημ. 1]
  2. Ένας μίσχος (στη βοτανική) (petiole), είναι ένα στέλεχος που αποδίδει ενιαία λουλούδια στην ταξιανθία. Είναι τα κλαδιά ή τα στελέχη που συνδέουν το κάθε λουλούδι σε μια ταξιανθία, που περιέχει περισσότερα από ένα λουλούδι.[Παρ. Σημ. 2]
  3. Πολυμορφικό (polymorphic) (στη βιολογία), εννοείται το αρκετών διαφορετικών ειδών (αναφορικά με το σχήμα και/ή μέγεθος), εξ' ου και ο «πολυμορφισμός».
  4. Το Vaishnavism (Vaishnava dharma), είναι μία από τις σημαντικότερες παραδόσεις εντός του Ινδουισμού μαζί με το Shaivism, Shaktism και το Smartism. Λέγεται επίσης Vishnuism, οι οπαδοί του ονομάζονται Βάισναβα (Vaishnava) και θεωρούν τον Βισνού ως τον Ανώτατο Άρχοντα.[Παρ. Σημ. 3][Παρ. Σημ. 4]
  5. Οι asuras περιγράφονται στα Ινδικά κείμενα ως ισχυροί υπεράνθρωποι ημίθεοι και δαίμονες με καλές ή κακές ιδιότητες.
  6. Ο Ντάβανταρι (Dhanvantari) στον Ινδουισμό, είναι ένα avatar του Βισνού. Εμφανίζεται στις Βέδες και τις Πουράνες, ως ο γιατρός των θεών (ντέβα) και ο θεός της Αγιουρβέδα.
  7. Η Amrit ή Amrith (Αραβικά: عمريت), επίσης γνωστή ως Μάραθος ή Μάραθους (Αρχαία Ελληνικά: Μάραθος), ήταν μια αρχαία Φοινικική πόλη η οποία βρίσκεται πλησίον στην Ταρτούς στη Συρία. Ιδρύθηκε στην τρίτη χιλιετία π.Χ. και εγκαταλείφθηκε κατά τη διάρκεια του δεύτερου αιώνα π.Χ., Τα ερείπια της Φοινικικής πόλης σώζονται στο σύνολό τους, χωρίς εκτεταμένη ανάπλαση από τις επόμενες γενεές.[Παρ. Σημ. 5]
  8. Πραμπόντινι Εκάντασι (Prabodhini Ekadashi) επίσης γνωστό ως Devotthan Ekadashi, είναι η 11η ημέρα Σελήνης (ekadashi) στο φωτεινό δεκαπενθήμερο (Shukla Paksha) του Ινδουιστικού μήνα Κάρτικ (Kartik). Σηματοδοτεί το τέλος της περιόδου των τεσσάρων μηνών Τσατουρμάς (Chaturmas), όταν ο Θεός Βισνού πιστεύεται ότι κοιμήθηκε. Πιστεύεται ότι ο Βισνού κοιμάται στο Shayani Ekadashi και ξυπνάει την Πραμπόντινι Εκάντασι Prabodhini Ekadashi, δίνοντας έτσι στην ημέρα αυτή και το όνομα «Πραμπόντινι Εκάντασι» («Prabodhini Ekadashi») («ενδέκατο ξύπνημα»), Vishnu-prabodhini («ξύπνημα του Βισνού») και Dev-Prabodhini Ekadashi, Deothan, Dev uthav ekadashi ή Dev Oothi ekadashi («αφύπνιση του Θεού»). Το τέλος Τσατουρμάς (Chaturmas), όταν απαγορεύονται οι γάμοι, σηματοδοτεί την αρχή της εποχής γάμου των Hindu.[Παρ. Σημ. 6]
  9. Σίλα (Shila), (शिला σε Devanagari, Σίλα (Shila) στο IAST) ή Shaligram, αναφέρεται σε ένα απολιθωμένο κοχύλι που χρησιμοποιείται στη Νότια Ασία ως ένα εικονικό σύμβολο και υπενθύμιση του θεού Βισνού ως η Καθολική Αρχή από μερικούς Ινδουιστές. Τα shaligrams, συνήθως συλλέγονται από τον βυθό των ποταμών ή στις όχθες τους, όπως ο ποταμός Gandaki στο Νεπάλ.[Παρ. Σημ. 7][Παρ. Σημ. 8]
  10. Η Πούτζα (Pūjā) ή Πούτζαχ (Poojah), είναι μια τελετουργική προσευχή, η οποία εκτελείται από τους Ινδουιστές για να τιμήσει και να λατρέψει μία ή περισσότερες θεότητες ή για να εορταστεί πνευματικά ένα γεγονός.[Παρ. Σημ. 9][Παρ. Σημ. 10]
  11. Το γκι (ghee), είναι ένα ημί-υγρο βούτυρο, το οποίο προηγουμένως έχει λιώσει, προκειμένου να διαχωριστούν και να αφαιρεθούν οι ακαθαρσίες του και η διαφορά του από το συνηθισμένο βούτυρο είναι ότι δεν περιέχει καθόλου νερό το οποίο εξατμίζεται κατά την διαδικασία παρασκευής του. Το βούτυρο θερμαίνεται σε χαμηλή θερμοκρασία για να εξατμιστεί το νερό που περιέχει και ταυτόχρονα να διαχωριστούν τα λευκώματα και η λακτόζη που περιέχει, χωρίς όμως να υπερθερμανθούν και να καούν. Στο τέλος της διαδικασίας οι πρωτεΐνες και τα σάκχαρα αφαιρούνται με φιλτράρισμα. Όταν το γκι αποκτήσει θερμοκρασία δωματίου γίνεται παχύρρευστο ως πηχτό με χρυσαφί χρώμα, αδιαφανές, και με πολύ έντονη μυρωδιά βουτύρου. Διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου πολύ περισσότερο από ό,τι το συνηθισμένο βούτυρο και ενδείκνυται για τηγάνισμα σε υψηλές θερμοκρασίες χωρίς να αλλοιώνεται χάρη στο ψηλό σημείο καπνού 205 °C.[Παρ. Σημ. 11][Παρ. Σημ. 12]
Παραπομπές σημειώσεων
  1. φύλλον, τάξις. Liddell, Henry George· Scott, Robert· A Greek–English Lexicon στο Perseus Project
  2. Hickey, M.· King, C. (2001). The Cambridge Illustrated Glossary of Botanical Terms. Cambridge University Press. 
  3. Pratapaditya Pal (1986). Indian Sculpture: Circa 500 B.C.-A.D. 700. University of California Press. σελίδες 24–25. ISBN 978-0-520-05991-7. 
  4. Stephan Schuhmacher (1994). The Encyclopedia of Eastern Philosophy and Religion: Buddhism, Hinduism, Taoism, Zen. Shambhala. σελ. 397. ISBN 978-0-87773-980-7. 
  5. Al Maqdissi, Michel; Benech, Christophe (2009). «The spatial organization of the Phoenician city of Amrith (Syria)». ArchéoSciences 33 (suppl.): 209–211. http://archeosciences.revues.org/1596. 
  6. Agrawal, Priti (November 5, 2010). «Divine Wedding». Times of India. http://timesofindia.indiatimes.com/life-style/Divine-wedding/articleshow/6930056.cms. 
  7. {{Jeanne Fowler, pp. 42, at Hinduism: Beliefs and Practices, by M. K. V. Narayan at pp. 84 at Flipside of Hindu Symbolism}}
  8. «Taking the Lo road in Mustang, Nepal, The National». www.thenational.ae. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2016. 
  9. James Lochtefeld, The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2, ISBN 0-8239-2287-1, pp. 529–530.
  10. Paul Courtright, in Gods of Flesh/Gods of Stone (Joanne Punzo Waghorne, Norman Cutler, and Vasudha Narayanan, eds), ISBN 978-0231107778, Columbia University Press, see Chapter 2.
  11. Shilpa (14 Μαΐου 2007). «How to make Ghee». Aayi's Recipes. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016. 
  12. Landis, Denise (2003). All About Ghee New York Times - Food Chain

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «The Plant List: A Working List of All Plant Species». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2015. 
  2. 2,0 2,1 Staples, George· Michael S. Kristiansen (1999). Ethnic Culinary Herbs. University of Hawaii Press. σελ. 73. ISBN 978-0-8248-2094-7. 
  3. 3,0 3,1 Warrier, P K (1995). Indian Medicinal Plants. Orient Longman. σελ. 168. ISBN 0-86311-551-9. 
  4. Kothari, S. K.; Bhattacharya, A. K.; Ramesh, S.; Garg, S. N.; Khanuja, S.P.S. (November–December 2005). «Volatile Constituents in Oil from Different Plant Parts of Methyl Eugenol-Rich Ocimum tenuiflorum L.f. (syn. O. sanctum L.) Grown in South India». Journal of Essential Oil Research 17 (6): 656–658. doi:10.1080/10412905.2005.9699025. 
  5. Bast, Felix; Pooja Rani; Devendra Meena (2014). «Chloroplast DNA Phylogeography of Holy Basil (Ocimum tenuiflorum) in Indian Subcontinent». The Scientific World Journal 70 (3): 277–85. doi:10.1155/2014/847482. PMID 847482. 
  6. Lang, E. K.; Rani, Pooja; Meena, Devendra (Mar 1977). «Asymptomatic space-occupying lesions of the kidney: a programmed sequential approach and its impact on quality and cost of health care». South Med J 70 (3): 277–85. doi:10.1155/2014/847482. PMID 847482. https://archive.org/details/sim_southern-medical-journal_1977-03_70_3/page/277. 
  7. «Tulsi». Tamilnadu.com. 28 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2016. 
  8. «Hindu FAQ: Why do we consider Tulsi sacred?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2016. 
  9. Claus, Peter J.· Sarah Diamond· Margaret Ann Mills (2003). South Asian Folklore: An Encyclopedia. Taylor & Francis. σελ. 619. ISBN 978-0-415-93919-5. 
  10. 10,0 10,1 Simoons, Frederick J. (1998). Plants of life, plants of death. Univ of Wisconsin Press. σελίδες 7–40. ISBN 978-0-299-15904-7. 
  11. Brahma vaivarta Purana 4.67.65
  12. Chatterjee, Gautam (2001). Sacred Hindu Symbols. Abhinav Publications. σελ. 93. ISBN 978-81-7017-397-7. 
  13. Simoons 1998, σελίδες 17-18.
  14. Flood, Gavin D. (2001). The Blackwell companion to Hinduism. Wiley-Blackwell. σελ. 331. ISBN 978-0-631-21535-6. 
  15. Wilkins, W.J. (2003). Hindu Mythology. New Delhi: D.K. Printworld (P) Limited. σελ. 471. ISBN 81-246-0234-4. 
  16. NIIR Board, National Institute of Industrial Research (India) (2004). Compendium of Medicinal Plants. 2004. National Institute of Industrial Research. σελ. 320. ISBN 978-81-86623-80-0. 
  17. 17,0 17,1 Kuhn, Merrily· David Winston (2007). Winston & Kuhn's Herbal Therapy & Supplements: A Scientific and Traditional Approach. Lippincott Williams & Wilkins. σελ. 260. ISBN 978-1-58255-462-4. 
  18. Botanical Pathways article with clinical trials details Αρχειοθετήθηκε 2010-03-31 στο Wayback Machine.. botanicalpathways.com
  19. Puri, Harbans Singh (2002). Rasayana: Ayurvedic Herbs for Longevity and Rejuvenation. CRC Press. σελίδες 272–280. ISBN 978-0-415-28489-9. 
  20. 20,0 20,1 Gernot Katzer's Spice Pages
  21. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2016. 
  22. http://thaifoodandtravel.com/blog/basil-salmon/
  23. Punyaratabandhu, Leela (2014). Simple Thai Food. Ten Speed Press, Berkeley. σελ. 203. ISBN 978-1-60774-523-5. 
  24. Biswas, N. P.; Biswas, A. K. (2005). «Evaluation of some leaf dusts as grain protectant against rice weevil Sitophilus oryzae (Linn.)». Environment and Ecology 23 (3): 485–488. 
  25. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/10826076.2011.606583
  26. Padalia, Rajendra C.; Verma, Ram S. (2011). «Comparative volatile oil composition of four Ocimum species from northern India». Natural Product Research 25 (6): 569–575. doi:10.1080/14786419.2010.482936. PMID 21409717. 
  27. Golshahi H.; Ghasemi E.; Mehranzade E. (2011). «Antibacterial activity of Ocimum sanctum extract against E. coli, S. aureus and P. aeruginosa». Clinical Biochemistry. Conference: 12th Iranian Congress of Biochemistry, ICB and 4th International Congress of Biochemistry and Molecular Biology 44 (13 SUPPL. 1): S352. 
  28. Upadhyay, Atul K.; Chacko, Anita R.; Gandhimathi, A.; Ghosh, Pritha; Harini, K.; Joseph, Agnel P.; Joshi, Adwait G.; Karpe, Snehal D. και άλλοι. (28 August 2015). «Genome sequencing of herb Tulsi (Ocimum tenuiflorum) unravels key genes behind its strong medicinal properties». BMC Plant Biology 15 (1): 212. doi:10.1186/s12870-015-0562-x. PMID 26315624. 

Πρόσθετη ανάγνωση Επεξεργασία

 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Ocimum tenuiflorum (έκδοση 729450695) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).