Αδόλφος Β΄ του Άνχαλτ-Κέτεν


Ο Αδόλφος Β΄, γερμ. Adolf II (16 Οκτωβρίου 1458 - 24 Μαρτίου 1526) από τον Οίκο των Ασκάνια ήταν πρίγκιπας του Άνχαλτ-Κέτεν (1475-1508) και πρίγκιπας-επίσκοπος του Μέρσεμπουργκ (1514-1526). Ήταν Καθολικός και σταθερός αντίπαλος του Μαρτίνου Λουθήρου.

Αδόλφος Β΄ του Άνχαλτ-Κέτεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Adolf II. von Anhalt-Köthen (Γερμανικά)
Γέννηση16  Οκτωβρίου 1458
Κέτεν
Θάνατος24  Μαρτίου 1526
Μέρζεμπουργκ
Χώρα πολιτογράφησηςΑγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας (από 1490)[2]
καθολικός επίσκοπος (από 1514)[3]
Οικογένεια
ΓονείςΑδόλφος Α΄ του Άνχαλτ-Κέτεν
Οικογένειαd:Q124062106
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπιχώριος επίσκοπος (από 1514)[3][4]
επίσκοπος[5]

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο τρίτος γιος του Αδόλφου Α΄ πρίγκιπα του Άνχαλτ-Κέτεν και της Κόρντουλα, κόρης του Αλβέρτου Γ΄ κόμη του Λίννταου-Ρουππίν.

Το 1471 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Λάιπτσιχ (Λειψίας) και το 1475 εκλέχθηκε κοσμήτορας του Συλλόγου του καθεδρικού. Είχε δύο μεγαλύτερους αδελφούς και τα τρία αδέλφια αποφάσισαν να γίνουν ιερείς, έτσι ο πατέρας τους έκανε συμβόλαιο διαδοχής με τον εξάδελφό του Γεώργιο Α΄ πρίγκιπα του Άνχαλτ-Ντεσάου, του πρεσβύτερου κλάδου. Εκεί καθοριζόταν ότι διάδοχος θα γινόταν ο Αλβέρτος ΣΤ΄, νεότερος αδελφός του Αδόλφου Α΄ και ο Βάλντεμαρ ΣΤ¨, γιος του Γεωργίου Α΄.

Το 1473 απεβίωσε ο Αδόλφος Α΄ και το επόμενο έτος ο Γεώργιος Α΄ και πρίγκιπες του Κέτεν έγιναν οι Αλβέρτος ΣΤ΄ και Βάλντεμαρ ΣΤ΄, όπως ορίστηκε. Το 1475 τον πρώτο διαδέχθηκε ο γιος του Φίλιππος. Ο δευτερότοκος γιος του Αδόλφου Α΄, ο Γουλιέλμος είχε γίνει ιερέας, έτσι ο πρωτότοκος Μάγκνους και ο Αδόλφος Β΄ έγιναν επίσης πρίγκιπες του Κέτεν. Δεν έδειχναν ενδιαφέρον για τη διακυβέρνηση και ήταν μόνο ονομαστικά πρίγκιπες. Ο Μάγκνους έγινε μέλος του Συλλόγου (canon) του καθεδρικού. Ο Αδόλφος Β΄ έγινε από το 1488 κοσμήτορας του Συλλόγου του καθεδρικού του Μαγδεβούργου· δύο έτη μετά χειροτονήθηκε ιερέας και το 1507 βοηθός επίσκοπος του Μέρσεμπουργκ. Το 1508 παραιτήθηκαν επίσημα από το πριγκιπάτο και ο Αδόλφος Β΄ έγινε το 1514 επίσκοπος του Μέρσεμπουργκ.

Ήταν συνετός και ευγενής. Εκτός από τα διοικητικά του καθήκοντα, προσευχόταν και δίδασκε. Αν και αποδέχθηκε το δόγμα του Λούθηρου για δικαίωση μέσω της πίστης, απέρριπτε οποιαδήποτε παρέμβαση στην υπάρχουσα τάξη της Εκκλησίας: το 1520 διέταξε την πυρά των βιβλίων του Λουθήρου και απαγόρευσε την ανάγνωση της Μεταρρυθμιστικής μετάφρασης της Βίβλου του 1522. Ζήτησε από τον Γεώργιο των Βέττιν δούκα της Σαξονίας την εκδίωξη του Λουθηρανού υπουργού του Σεμπάστιαν Φρέσελ από τη Λειψία· το 1525, λόγω διαμαρτυριών των Προτεσταντών, αναγκάστηκε να διαφύγει από τη Λειψία. Απεβίωσε το επόμενο έτος στο Μέρσεμπουργκ.

Πηγές Επεξεργασία

 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Adolph II, Prince of Anhalt-Köthen της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).