Αικατερίνη Ελισάβετ του Μπράουνσβαϊγκ
Η Αικατερίνη-Ελισάβετ, γερμ. Catherine Elisabeth von Brunswick-Lüneburg von Welfen (π. 1367 - μετά το 1423) από τον Οίκο των Γουέλφων ήταν κόρη του δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Σλέσβιχ και κόμισσα του Χόλσταϊν. Έγινε επίτροπος σε ορισμένα από τα φέουδα του γιου της Ερρίκου Δ΄ κατά την ανηλικιότητά του από το 1404 έως το 1415.
| Αικατερίνη Ελισάβετ του Μπράουνσβαϊγκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Catherine Elisabeth of Brunswick-Lüneburg (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 1385 ή 1358 |
| Θάνατος | 3 Απριλίου 1423 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γεράρδος ΣΤ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ (από 1391)[1] |
| Τέκνα | Ερρίκος Δ΄, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ Χάιλβιχ του Χόλσταϊν Γεράρδος Ζ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ Αδόλφος Η΄, κόμης του Χόλσταϊν Ίνγκεμποργκ του Χόλσταϊν[2] |
| Γονείς | Μάγκνους Β΄ του Βολφενμπύτελ και Αικατερίνη του Άνχαλτ-Μπέρνμπουργκ |
| Αδέλφια | Αγνή του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ Σοφία του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ Ερρίκος Α΄ του Βολφενμπύτελ Φρειδερίκος Α΄ του Βολφενμπύτελ Βερνάρδος Α΄ του Λύνεμπουργκ Otto von Braunschweig Elizabeth of Braunschweig-Wolfenbüttel |
| Οικογένεια | Οίκος των Γουέλφων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Οικογένεια Επεξεργασία
Ήταν η πρώτη κόρη του Μάγκνους Β΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ και της Αικατερίνης των Ασκάνια, κόρης του Βερνάρδου Γ΄ πρίγκιπα του Άνχαλτ-Μπέρνμπουργκ. Ο Βερνάρδος Γ΄ ήταν δισεγγονός του Άβελ της Δανίας. Θα γινόταν επίσης η γιαγιά του Χριστιανού Α΄ της Δανίας.
Η Αικατερίνη-Ελισάβετ στην πραγματικότητα πιθανότατα ονομαζόταν μόνο Αικατερίνη. Αναφέρεται συχνά ως Ελισάβετ σε παλαιότερη λογοτεχνία, αλλά αυτό πιθανότατα οφείλεται σε παρανόηση με τη μικρότερη αδελφή της, η οποία λεγόταν Ελισάβετ. Τον 14ο αιώνα ήταν ακόμη σπάνιο να έχουμε δύο πρώτα ονόματα όπως "Αικατερίνη-Ελισάβετ". Λόγω αυτής της σύγχυσης ωστόσο, μερικές φορές αναφέρεται και με τα δύο ονόματα.
Οικογένεια Επεξεργασία
Αρραβωνιάστηκε το 1390 και παντρεύτηκε το 1395 με τον Γεράρδο ΣΤ΄ κόμη του Χόλσταϊν-Ρέντνσμπουργκ. Είχε τρεις γιους και δύο κόρες:
- Ίνγκεμποργκ 1396–1465, ηγουμένη στο αβαείο Βάντστενα (1447-1452, 1457–1465).
- Ερρίκος Δ΄ 1397-1427, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ.
- Χέλβιχ 1398–1436, παντρεύτηκε πρώτα τον Βαλτάσαρ κύριο του Μεκλεμβούργου-Βέρλε και μετά τον Ντήτριχ κόμη του Όλντενμπουργκ.
- Χριστιανός Α΄ 1426-1481, βασιλιάς της Δανίας, Νορβηγίας, Σουηδίας.
- Aδόλφος Η΄ 1401-1459, κόμης του Χόλσταϊν.
- Γεράρδος Ζ΄ 1404–1433, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ.
Βιογραφία Επεξεργασία
Το 1404 η Αικατερίνη-Ελισάβετ χήρευσε, ενώ ο γιος της, διάδοχος του συζύγου της, ήταν ακόμη ανήλικος. Με τον τρόπο αυτό εκείνη έγινε επίτροπος, αλλά αναγκάστηκε να παραχωρήσει στον πρώην κουνιάδο της, τον Ερρίκο επίσκοπο του Όσναμπρυκ, την επιτροπεία του δουκάτου του Σλέσβιχ, καθώς και την επιμέλεια του γιου της Ερρίκου Δ΄ στη βασίλισσα Μαργαρίτα Α΄ της Δανίας και στον μικρανιψιό της βασιλιά Έρικ. Ο γιος της Ερρίκος Δ΄ μεταφέρθηκε στη Δανία και η κόρη της Ίνγκεμποργκ στάλθηκε από τη βασίλισσα Μαργαρίτα στο αβαείο της Βάντστενα στη Σουηδία. Τα επόμενα χρόνια η βασίλισσα Μαργαρίτα Α΄ απέκτησε μεγάλα τμήματα του Σλέσβιχ ως ασφάλεια (φέουδο Τέντορ, Φρισία, επισκοπικές εκτάσεις στο Σβάντστεντ και Στούμπε) και με αγορά (Τρέγιμποργκ, Σκίνκεμποργκ και Γρέντερσμπυ). Ο βασιλιάς Έρικ ανέλαβε το φέουδο Χάντερσλεβ ως εγγύηση από την κάτοχό του Ελένη Άχλεφελντ και η βασίλισσα το Φλένσμποργκ.
Ωστόσο το 1408, όταν το Γκόττορπ επρόκειτο να αναληφθεί από το Δανικό στέμμα, η Αικατερίνη-Ελισάβετ κάλεσε πίσω τον γιο της Ερρίκο Δ΄ από τη Δανία και έστειλε μία δήλωση εχθρότητας στον βασιλιά Έρικ στις 14 Ιουνίου 1410. Αυτό οδήγησε σε μία σειρά από διαμάχες, αστάθεια και ενεχυρίαση πολλών φεούδων. Τα δικά της εδάφη Aλς, Έρε και Σούντεβεντ καταλήφθηκαν από τον βασιλιά Έρικ. Αρκετοί ξένοι πρίγκιπες, μεταξύ των οποίων ο αδελφός της Ερρίκος Α΄ ο Ήπιος, δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ, προσπάθησαν να παρέμβουν και να μεσολαβήσουν, αλλά χωρίς διαρκή ειρήνη. Το 1415 ο γιος της Ερρίκος Δ΄ κηρύχθηκε νομικά ενήλικος, έτσι η επιτροπεία της Αικατερίνης-Ελισάβετ έληξε και δεν αναφέρεται πλέον στα έγγραφα. Το 1417 ήταν παρούσα στο Ρέντσμποργκ στο πλευρό τού γιου της, όταν ο βασιλιάς Έρικ πήρε το Σλέσβιχ και ο Ερρίκος Δ΄ αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από το Αμβούργο. Το 1423 οι γιοι της υπέβαλαν παράπονο, ότι η μητέρα τους δέχτηκε επίθεση από τους βασιλικούς στρατιώτες, παρά την υπόσχεση ότι θα έμενε έξω από τη σύγκρουση: η άμαξά της είχε δεχθεί επίθεση και οι άνδρες -που τη συνόδευαν- είχαν ληστευθεί και συλληφθεί. Αυτή είναι η τελευταία φορά που αναφέρεται.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ p473.htm#i4722. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- Βιογραφικός Dansk Lexikon / IV. Δένω. Clemens - Eynden (στα Δανικά)
- Stammtafeln zur geschichte der Europäischen Staaten ( Europäische Stammtafeln ) συγκρότημα I (die deutschen Staaten) av WK Prinz von Isenburg (Marburg, 1960), tafel 87 (die Grafen von Holstein und Herzogs von Schleswig aus Schauencheron geschlecherchescherchoncherches Μπράουνσβιχ-Γκέτινγκεν)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Catherine Elisabeth of Brunswick-Lüneburg στο Wikimedia Commons