Ακυληία
Συντεταγμένες: 45°46′N 13°22′E / 45.767°N 13.367°E
Η Ακυληία ή Ακουιληία (Aquileia) είναι αρχαία ρωμαϊκή πόλη στην Ιταλία, που βρίσκεται στον μυχό της Αδριατικής θάλασσας, στην άκρη των λιμνοθαλασσών, περίπου 10 χιλιόμετρα από τη θάλασσα. Σήμερα, η πόλη είναι μικρή (περίπου 3.500 κατοίκων), αλλά κατά την αρχαιότητα ήταν μεγάλη και εξέχουσα ως μία από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου με πληθυσμό 100.000 κατοίκων το 2ο αιώνα μ.Χ.[1], και είναι ένας από τους κυριότερους αρχαιολογικούς χώρους της βόρειας Ιταλίας.
| Ακυληία | |
|---|---|
 | |
| Διοικητικές πληροφορίες | |
| Χώρα |  Ιταλία |
| Περιφέρεια | Φριούλι-Βενέτσια Τζούλια |
| Επαρχία | Ούντινε |
| Περιοχή | |
| Υψόμετρο | 5 μ. |
| Έκταση | 37,44 χλμ² |
| Πληθυσμός | 3.369 (31/12/2014) |
| Πυκνότητα | 89,98 κατ./χλμ² |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Ζώνη ώρας | UTC+1 |
| Τοποθεσία | |
  Ακυληία | |
| Eπίσημη ιστοσελίδα | |
Ιστορία Επεξεργασία
Ρωμαική αποικία Επεξεργασία
Η Ακυληία ήταν αποικία που ιδρύθηκε από την Ρωμαϊκή δημοκρατία (180 π.Χ.), νότια από τις Ιουλιανές Άλπεις και περίπου 13 χιλιόμετρα βόρεια από τις λιμνοθάλασσες που αναπτύχθηκε η Δημοκρατία της Βενετίας. Η ίδρυση της αποικίας στην Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία είχε καθαρά στρατηγικό ρόλο. Ο στόχος ήταν να προστατευτούν οι μόνιμοι σύμμαχοι των Ρωμαίων Αρχαίοι Ενετοί από τον Αννίβα όταν ξέσπασαν ο Β΄ Καρχηδονιακός Πόλεμος και οι Ιλλυρικοί πόλεμοι. Η αποικία λειτουργούσε σαν φυλάκιο με στόχο να απαγορεύσει την είσοδο στην Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία πολεμικών λαών που ήταν εχθρικοί στους Ρωμαίους και τους Ενετούς. Οι λαοί αυτοί ήταν οι Κέλτες Καρνίοι που ζούσαν στην Καρινθία και την νότια Σλοβενία και οι Ιστροί που ζούσαν στην Ίστρια. Την ίδια περίοδο ζούσαν σε απόσταση 6 χιλιομέτρων από την πόλη οι Κέλτες νομάδες Ταυρίσκοι που είχαν επιχειρήσει να εγκατασταθούν στην περιοχή (183 π.Χ.). Η περιοχή ωστόσο στις βόρειες ακτές τις Αδριατικής είχε τεράστια εμπορική σημασία από τον 13ο αιώνα π.Χ.
Οι αρχαιολογικές έρευνες αποκάλυψαν ότι υπήρχε στην Ακυληία Κελτικό Oppidum πολύ πριν την άφιξη των Ρωμαίων, ανακαλύφτηκαν πολλά Κέλτικα αντικείμενα που χρονολογούνται από το 500 π.Χ.[2] Η αποικία απέκτησε αμέσως Ρωμαικά δικαιώματα και κυβερνήθηκε από 3 Υπάτους : Πούμπλιος Κορνήλιος Σκιπίων Νασικάς, Κάιος Φλαμίνιος και Λούσιους Μάνλιος Ακιντίνος που είχαν άριστη γνώσης της περιοχής. Ο Νασικάς κατέκτησε τους Βόιους (191 π.Χ.), ο Φλαμίνιος επέβλεψε την κατασκευή του δρόμου από την Μπολόνια στο Αρέτσο και ο Ακιντίνος νίκησε τους Ταυρίσκους (183 π.Χ.).[3][4] Οι νικητές μετέφεραν 3.000 νέους αποίκους ενώ την εποχή που ιδρύθηκε είχε ήδη 20.000 κατοίκους. Οι νέοι άποικοι ήρθαν από το Πικηνόν, το Σάμνιον και την Ιταλική Καμπανία, αυτό δείχνει ότι είχε Λατινικό και όχι Ρωμαϊκό χαρακτήρα. Λίγο αργότερα νέοι άποικοι από το γειτονικό Βένετο συμπλήρωσαν τον πληθυσμό της πόλης.[5]
Ρωμαϊκή περίοδος Επεξεργασία
Σύμφωνα με την παράδοση η πόλη πήρε το όνομα της λόγω των άφθονων νερών που υπήρχαν στην περιοχή. Κατά τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες η πόλη γνώρισε ιδιαίτερη ακμή καθώς αποτελούσε σημαντικό κέντρο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας χάρη στην καίρια στρατηγική της θέση. Η υψηλή στρατηγική σημασία της πόλης οφείλεται στο γεγονός ότι χτίστηκε στον μυχό της Αδριατικής θάλασσας και στον άξονα της φημισμένης Αιμιλιανής Ρωμαϊκής Οδού, η οποία οδηγούσε στο Ιλλυρικό, με άμεση συνέπεια η πόλη να γίνει το σταυροδρόμι των ρωμαϊκών οδών προς τη Δαλματία, την Ιστρία, την Παννονία και τη Ραιτία. Χάρη στη θέση αυτή η πόλη απέκτησε έντονη εμπορική κίνηση και συγκέντρωσε πλούτο με περαιτέρω άμεση συνέπεια την ευρύτατη αύξηση του πληθυσμού της. Σύμφωνα με τις πηγές που παραδίδονται η Ακυληία υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες πόλεις του αρχαίου κόσμου με πληθυσμό 100.000 κατοίκων (κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ.).
Σύγχρονος αρχαιολογικός χώρος Επεξεργασία
Κατά την ιδιαίτερα διαδεδομένη συνήθεια τα αρχαία κτήρια της Ακυληίας χρησιμοποιήθηκαν ως πρώτες ύλες επί σειρά αιώνων, και ως εκ τούτου κανένα από τα κτήρια της ρωμαϊκής περιόδου δε διατηρείται στην επιφάνεια του εδάφους. Μετά από εκτεταμένες ανασκαφές ήρθαν στο φως ένας δρόμος και η βορειοδυτική γωνία των τειχών της πόλης. Παράλληλα, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης φιλοξενούνται περισσότερες από 2.000 επιγραφές, αγάλματα και άλλα αντικείμενα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος μεταξύ των οποίων και γυάλινα αντικείμενα τοπικής προέλευσης και συλλογή νομισμάτων.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ακυληίας θεωρείται ότι είναι η μεγαλύτερη αρχαία ρωμαϊκή πόλη που έχει ανασκαφεί έως σήμερα και έχει συμπεριληφθεί στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Aquileia The Oxford Classical Dictionary
- ↑ G. Bandelli, "Aquileia dalla fondazione al II secolo d.C" in Aquileia dalla fondazione al alto medioevo, M. Buora, ed. (Udine: Arte Grafiche Friulane, 1982), 20
- ↑ Τίτος Λίβιος, XL, 34, 2-4
- ↑ E. Mangani, F. Rebecchi, and M.J. Srazzulla, Emilia Venezie (Bari: Laterza & Figli, 1981), 210
- ↑ G. Bandelli, "Aquileia dalla fondazione al II secolo d.C" in Aquileia dalla fondazione al alto medioevo, M. Buora, ed. (Udine: Arte Grafiche Friulane, 1982), 20
Πηγές Επεξεργασία
- E. Mangani, F. Rebecchi, and M.J. Srazzulla, Emilia Venezie (Bari: Laterza & Figli, 1981), 210
- G. Bandelli, "Aquileia dalla fondazione al II secolo d.C" in Aquileia dalla fondazione al alto medioevo, M. Buora, ed. (Udine: Arte Grafiche Friulane, 1982), 20
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Εικονική περιήγηση του αρχαιολογικού χώρου της Ακυληίας (αγγλικά-σλοβενικά)
- Ιστότοπος Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Ακυληίας (αγγλικά-ιταλικά) Αρχειοθετήθηκε 2014-12-03 στο Wayback Machine.