Αλέκος Ράντος

Έλληνας ποδοσφαιριστής

Ο Αλέξανδρος (Αλέκος) Ράντος (Κατερίνη, 29 Οκτωβρίου 1966) είναι Έλληνας πρώην ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν στη θέση του τερματοφύλακα, κυρίως γνωστός από τη θητεία του στον Ολυμπιακό την περίοδο των λεγόμενων «πέτρινων χρόνων» της ομάδας.[εκκρεμεί παραπομπή] Συγκαταλεγόταν στους ποιοτικότερους τερματοφύλακες της γενιάς του, με σήμα κατατεθέν τις εντυπωσιακές εκτινάξεις, αλλά ήταν από τους πιο άτυχους παίκτες την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, με την καριέρα του να σημαδεύεται από δεκάδες σοβαρούς τραυματισμούς και χειρουργεία. Παρ' όλα αυτά, στο τέλος της διαδρομής του με την ομάδα του Πειραιά ευτύχησε να κατακτήσει δύο πρωταθλήματα (1997 και 1998, τα πρώτα της εποχής Κόκκαλη) αν και είχε πλέον χάσει τη θέση του βασικού.[εκκρεμεί παραπομπή] Σήμερα είναι προπονητής τερματοφυλάκων του Ολυμπιακού, θέση που κατέχει από το 2005, με εξαίρεση ένα μικρό διάλειμμα τριών μηνών το 2012.[1]

Αλέκος Ράντος
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΑλέξανδρος Ράντος
Ημερ. γέννησης29 Οκτωβρίου 1966
Τόπος γέννησηςΚατερίνη, Ελλάδα
ΘέσηΤερματοφύλακας
Ομάδες νέων
1982-1983Πιερικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1983-1988Πιερικός
1988–1998Ολυμπιακός Πειραιώς71(0)
1998–1999Πανελευσινιακός
1999-2001ΠΑΣ Γιάννινα
2001-2002Απόλλων Καλαμαριάς
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1987Ελλάδα Κ21
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Καριέρα Επεξεργασία

Ο Αλέκος Ράντος ξεκίνησε από τις ακαδημίες του Πιερικού Κατερίνης, ομάδα της γενέτειράς του, στην οποία υπέγραψε και το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Στον Πιερικό παρέμεινε για αρκετά χρόνια πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις, οι οποίες κίνησαν το ενδιαφέρον των μεγάλων συλλόγων της Ελλάδας. Τελικά, το καλοκαίρι του 1988 μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, στον οποίο και παρέμεινε για μια δεκαετία, μέχρι το καλοκαίρι του 1998. Στα δέκα χρόνια που πέρασε στην ομάδα του Πειραιά, είχε να παλέψει με αξιόλογους τερματοφύλακες για τη θέση του βασικού, όπως ο Ηλίας Ταληκριάδης, ο Φότο Στρακόσια και, αργότερα, ο νεαρός Δημήτρης Ελευθερόπουλος.

Κύριο χαρακτηριστικό του Ράντου ως τερματοφύλακα ήταν οι θεαματικές εκτινάξεις. Επίσης, είχε καλές τοποθετήσεις κάτω από τα δοκάρια και άγνοια κινδύνου, καθώς δεν δίσταζε να βουτήξει ανάμεσα σε πόδια αμυνόμενων και επιτιθέμενων προκειμένου να αποκρούσει τη μπάλα.[εκκρεμεί παραπομπή] Ωστόσο, οι δεκάδες τραυματισμοί που είχε δεν του επέτρεψαν ποτέ να φτάσει στο επίπεδο που μπορούσε. Συνήθως ξεκινούσε τη σεζόν ως βασικός, αλλά κάποιος τραυματισμός τον έβγαζε εκτός μάχης.[εκκρεμεί παραπομπή]

Συγκεκριμένα, με τον Ολυμπιακό ο Ράντος πραγματοποίησε 71 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, 19 στο κύπελλο Ελλάδας καθώς και 6 εμφανίσεις σε παιχνίδια Ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Επίσης, με την ομάδα του Πειραιά κατάφερε και κέρδισε δύο φορές το πρωτάθλημα Ελλάδας, το 1997 και το 1998[2]. καθώς επίσης και δύο κύπελλα Ελλάδας (1990, 1992).

Μετά τη θητεία του στον Ολυμπιακό, ο Αλέκος Ράντος αγωνίστηκε για ένα χρόνο στον Πανελευσινιακό, ​ και στη συνέχεια στον ΠΑΣ Γιάννινα αλλά και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, με αξιόλογη παρουσία.

Μετά το τέλος της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής, ο Ράντος συνέχισε την ενασχόλησή του με το άθλημα από το πόστο του προπονητή τερματοφυλάκων. Αρχικά, εργάστηκε σε αυτή τη θέση στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, ενώ από το 2005 μέχρι σήμερα είναι ο προπονητής τερματοφυλάκων του Ολυμπιακού, με εξαίρεση μία σύντομη τρίμηνη απομάκρυνσή του από την ομάδα κατά τη διάρκεια του 2012.[3]

Τίτλοι Επεξεργασία

  • 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1997, 1998
  • 2 Κύπελλα Ελλάδας: 1990, 1992

Πηγές Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Sport24.gr Ξανά στον Ολυμπιακό ο Ράντος
  2. «Προφίλ του Αλέκου Ράντου». Eurosport. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2012. 
  3. Sport24.gr Ξανά στον Ολυμπιακό ο Ράντος