Αλίσα Φρέιντλιχ
Η Αλίσα Μπρούνοβνα Φρέιντλιχ (ρωσικά: Алиса Бруновна Фрейндлих, 8 Δεκεμβρίου 1934) είναι Ρωσίδα ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου.
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στο Λένινγκραντ και είναι κόρη του Μπρούνο Φρέιντλιχ, γνωστού Σοβιετικού ηθοποιού.[4] Η καταγωγή της εκτός από ρωσική είναι και γερμανική. Ο παππούς ήταν Γερμανός, αλλά η οικογένεια του ζούσε στη Ρωσία για πάνω από έναν αιώνα.[5] Σε μικρή ηλικία ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής και χορού, έως και το 1942, που ξεκίνησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, κι αφού επιβίωσε στην Πολιορκία του Λένινγκραντ, η οποία κράτησε 900 ημέρες, συνέχισε τα μαθήματα της μετά τον πόλεμο.
Κατά τη δεκαετία του 1950, σπούδασε στο Κρατικό Ινστιτούτο Θεάτρου, Κινηματογράφου και Μουσικής του Λένινγκραντ, λαμβάνοντας το πτυχίο της το 1957. Μεταξύ το 1957 και το 1961, υπήρξε μέλος του θεάτρου Komissarjevskaya, εκεί στο Λένινγκραντ. Αργότερα πήγε στο θέατρο Lensovet, έως και το 1982, όπου αποχώρησε, αφού πήρε διαζύγιο με τον σύζυγό της, ο οποίος ήταν διευθυντής του θεάτρου. Κατόπιν, την κάλεσε ο Γκεόργκι Τοβστονόγκοφ να ενταχθεί στο Gorky Bolshoi Drama Theater, όπου βρίσκεται έως και σήμερα από το 1983.[6] Παρόλα αυτά, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1950 είχε αρχίσει να αναπτύσσει καριέρα και στον κινηματογράφο. Η πρώτη της ταινίας ήταν το Neokonchennaya povest. Το 1981, έλαβε και το μετάλλιο από την ΕΣΣΔ, το Καλλιτέχνης του Λαού της Σοβιετικής Ένωσης.
Συμμετείχε σε μερικές από τις πιο γνωστές και σπουδαίες ταινίες της Σοβιετικής Ένωσης όπως το Agoniya (1975), το Sluzhebnyj roman (1977) και το Stalker (1979), του Αντρέι Ταρκόφσκι.[7] Το 1979, συμμετείχε και στην επιτυχημένη σειρά D'Artanyan i tri mushketera, της οποίας το δεύτερο και το τρίτο μέρος κυκλοφόρησε πλέον στη Ρωσία, το 1992 και το 1993. Κατά την ημέρα των 70ων γενεθλίων της, ο ίδιος ο Βλαντίμιρ Πούτιν την επισκέφτηκε στο σπίτι της, και την τίμησε με κρατικό βραβείο. Το 2005, έλαβε και το βραβείο Nika.[8][9] Ενώ από το 2019 συμμετέχει σε εννέα παραγωγές του Bolshoi Drama, στην Αγία Πετρούπολη.[10]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001. 34526.
- ↑ Алиса Фрейндлих: «Наверное, я неправильная бабушка»
- ↑ «My mother is Russian, father is German. Our roots in Saint Petersburg are very old. My ancestors were brought there by Catherine II» (στα Ρωσικά). ab-freindlih.narod.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2007.
- ↑ Алиса Фрейндлих: "Спектакль - это живой организм". tvkultura.ru (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Алиса Фрейндлих. Из породы одержимых». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2020.
- ↑ Соратники
- ↑ Алиса Фрейндлих: Моя женственность выпирает из любого костюма Αρχειοθετήθηκε 2012-07-16 at Archive.is
- ↑ Фрейндлих Алиса Бруновна. Большой драматический театр имени Г. А. Товстоногова (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Αλίσα Φρέιντλιχ στην IMDb
- Unofficial Fan Club of Alisa Freindlich (in ρωσική)
- Alisa Freindlich at Peoples.ru (in ρωσική)
- Eldar Ryazanov about Alisa Freindlich and making of Office Romance (in ρωσική)