Αλβέρτος Α΄ του Μάισσεν
Ο Αλβέρτος Α΄ ο υπερήφανος, γερμ. Albrecht I der stolze (1158 - 24 Ιουνίου 1195) από τον Οίκο των Βέττιν ήταν μάργραβος του Μάισσεν (1190-95).
| Αλβέρτος Α΄ του Μάισσεν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1158[1] |
| Θάνατος | 24 Ιουνίου 1195 Krummenhennersdorf |
| Τόπος ταφής | Altzella Abbey |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σοφία της Βοημίας (από 1186)[2] |
| Τέκνα | Χριστίνα του Μάισσεν[1] |
| Γονείς | Όθων Β΄ του Μάισσεν και Χέντβιχ του Βρανδεμβούργου |
| Αδέλφια | Αδελαΐδα του Μάισσεν Θεοδώριχος Α΄ του Μάισσεν |
| Οικογένεια | Οίκος των Βέττιν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Όθωνα Β΄ του πλούσιου, μαργράβου του Μάισσεν και της Χέντβιχ των Ασκάνια, κόρης του Αλβέρτου της Άρκτου, μαργράβου του Βρανδεμβούργου.
Ο πατέρας του δεν ήθελε να τον διαδεχθεί ο Αλβέρτος Α΄, αλλά ανοικτά έδειχνε την προτίμησή του στον δευτερότοκο Θεοδώριχο Α΄. Ο Αλβέρτος Α΄ δεν το δέχθηκε και άρχισε πόλεμο εναντίον του πατέρα του και του αδελφού του. Μάλιστα το 1188 φυλάκισε τον πατέρα του. Τότε ο Φρειδερίκος Α΄ των Χοενστάουφεν της Γερμανίας ελευθέρωσε τον Όθωνα Β΄.
Το 1190 απεβίωσε ο πατέρας του και ο Αλβέρτος Α΄ μπόρεσε να τον διαδεχθεί. Ακολούθησε τον Ερρίκο ΣΤ΄ της Γερμανίας (γιο του Φρειδερίκου Α΄) στην εκστρατεία του στη Σικελία. Τότε ο αδελφός του προσπάθησε να πάρει το μαργραβάτο με την υποστήριξη του πεθερού του Χέρμαν Α΄ των Λουντοβινκιδών λαντγκράβου της Θουριγγίας[3][4]. Ο Αλβέρτος Α΄ εγκατέλειψε την εκστρατεία του βασιλιά και επέστρεψε στο Μάισσεν, όπου αντιμετώπισε τον αδελφό του στη μάχη κοντά στο Ρέμπλινγκεν. Όμως μόλις που κατάφερε, μεταμφιεζόμενος σε μοναχό να διαφύγει στο Λάιπτσιχ (Λειψία). Μάταια προσπάθησε να κερδίσει την υποστήριξη του Ερρίκου ΣΤ΄, που είχε θυμώσει.
Ο αδελφοκτόνος πόλεμος τελείωσε, όταν απεβίωσε ο Αλβέρτος Α΄ το 1195 σε ηλικία 37 ετών, πιθανώς δηλητηριασμένος. Τάφηκε στην Κιστερκιανή μονή της Αλτσέλα, που είχε ιδρύσει ο πατέρας του το 1162. Το Μάισσεν με τα πλούσια μεταλλεία του καταλήφθηκε από τον Ερρίκο ΣΤ΄ ως ένα ανεκτίμητο βασιλικό φέουδο. Το 1197 απεβίωσε ο βασιλιάς και το επόμενο έτος ο Θεοδώριχος Α΄ μπόρεσε να γίνει πάλι κύριος της κληρονομίας του[4].
Οικογένεια Επεξεργασία
Νυμφεύτηκε το 1186 τη Σοφία των Πρεμυσλιδών, κόρη του Φρειδερίκου δούκα της Βοημίας· δεν απέκτησαν τέκνα.
Αναφορές σε Πηγές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ p11395.htm#i113945. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Herbert Helbig (1953), Albrecht I. der Stolze, 1, Berlin: Duncker & Humblot, σελ. 168, (πλήρες κείμενο στο διαδίκτυο)
- ↑ 4,0 4,1 Heinrich Theodor Flathe: Albrecht I. der Stolze. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 1, Duncker & Humblot, Leipzig, 1875, p. 276 (Γερμανικά)