Βικιπαίδεια

Αλεξάντερ Γκιράρντ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|19|04|2024}}
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. Αυτό μπορεί να σημαίνει την δημιουργία εσωτερικών συνδέσμων, επικεφαλίδων, παραγράφων κλπ.
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τις σελίδες Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.

Ο Αλεξάντερ Γκιράρντ (Alexander Girard, 24 Μαΐου 1907 - 31 Δεκεμβρίου 1993) ήταν Αμερικανός αρχιτέκτονας, σχεδιαστής εσωτερικών χώρων και επίπλων. Ήταν ο πρώτος σύγχρονος σχεδιαστής που καθόρισε τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα ως κάτι περισσότερο από απλώς λειτουργικά και υπογράμμισε περαιτέρω τη μορφή, μέσω της εφαρμογής του χρώματος και του σχεδίου.

Αλεξάντερ Γκιράρντ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Μαΐου 1907[1][2][3]
Νέα Υόρκη[4]
Θάνατος31  Δεκεμβρίου 1993[2][5]
Σάντα Φε[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[7][8]
ΣπουδέςBedford Modern School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασχεδιαστής κλωστοϋφαντουργίας
αρχιτέκτονας[3]
βιομηχανικός σχεδιαστής
σχεδιαστής[9]
σχεδιαστής επίπλων[10]
συλλέκτης τέχνης[10]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςεπίτιμος Βασιλικός Σχεδιαστής για τη Βιομηχανία (1965)[11]
American Craft Council Award of Distinction (1985)[12]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ο Γκιράρντ γεννήθηκε στηΝέα Υόρκη το 1907 από Αμερικανή μητέρα και Ιταλό πατέρα, αλλά μεγάλωσε στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Εκπαιδεύτηκε ως αρχιτέκτονας στο βασιλικό ίδρυμα βρετανικών αρχιτεκτόνων στο Λονδίνο (Royal Institute of British Architects) και στη βασιλική σχολή της αρχιτεκτονικής στη Ρώμη (Royal School of Architecture). Το 1932, ο Γκιράρντ επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και άνοιξε το πρώτο του γραφείο σχεδίου στην πόλη της Νέας Υόρκης και αργότερα στο Μίσιγκαν και το Μεξικό, καθώς επίσης και μια εταιρία σχεδίου στο Ντιτρόιτ το 1937, η οποία εξυπηρέτησε πελάτες όπως την εταιρία Ford Motor Company (για το εσωτερικό αυτοκινήτων) και Detrola Corporation για το εσωτερικό γραφείων και για το σχεδιασμό προϊόντων.

Ο Γκιράρντ συνέβαλε σε αυτήν την περίοδο του design με τη δημιουργία κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που μαζί με την αρχή του σχεδιασμού καινοτόμων επίπλων θα καθόριζαν το τοπίο της σύγχρονης ζωής.

Αυτά τα κομμάτια συνδύασαν το μέταλλο και τα πολύχρωμα πλαστικά για να δημιουργήσουν μια νέα αισθητική που χρησιμοποιήθηκε και για τη διακόσμηση εκθεσιακών χώρων. π.χ.έκθεση Vibrant Modern

Γύρισε στις χώρες όπως το Μεξικό και την Ινδία, όπου η βιοτεχνία και η τέχνη της λαϊκής παράδοσης αναπτυσσόταν ακόμα και οι διαδικασίες, τα μοτίβα και τα χρώματά τους δεν είχαν απειληθεί από το βιομηχανικό πολιτισμό.

Ο Γκιράρντ και η σύζυγός του Susan άρχισαν μια από τις μεγαλύτερες συλλογές της λαϊκής τέχνης - περισσότερα από 100.000 κομμάτια. Σήμερα, η συλλογή του Γκιράρντ μπορεί να βρεθεί στο Museum of International Folk Art στη Santa Fe. δωμάτιο με έργα του στο μουσείο αυτό

Βασικό Έργο Επεξεργασία

Το 1948, σχεδίασε και έχτισε το σπίτι του, το οποίο προσέλκυσε πολλή προσοχή για το ζωηρό σύγχρονο εσωτερικό του. Για τη διακόσμησή του δημιούργησε περιορισμένα αντίγραφα κουκλών που είναι σύμβολο του πραγματικού του πάθους. Κούκλες

Το 1949 ασχολήθηκε με την έκθεση "For Modern Living" στο ίδρυμα τεχνών του Ντιτρόιτ, που επιδεικνύει μια σειρά αντικειμένων από λουριά σκυλιών και γυαλιά ηλίου μέχρι γυαλικά, ασημικά και έπιπλα.

Επίσης, ο Girard σχεδίασε τις εκθέσεις "Good Design" του 1953 και του 1954 στο μουσείο της μοντέρνας τέχνης της Νέας Υόρκης.

Το 1959 ο Girard σχεδίασε το αξιοπρόσεκτο εσωτερικό για το εστιατόριο Lα Fonda del Sol στο Time Life Building της πόλης της Νέας Υόρκης. Η εργασία, που αποτελείται από ένα προεξέχον μοτίβο ήλιων, κέρδισε ένα ασημένιο μετάλλιο το 1962 από την αρχιτεκτονική ένωση της Νέας Υόρκης. μοτίβο

Το 1965 ξανασχεδίασε κάθε αισθητική πτυχή των αερογραμμών Braniff, ένα πρόγραμμα που αποτελείται από 17.543 τροποποιήσεις, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στο εσωτερικό των αεροπλάνων, λογότυπα, χαρτικά, συσκευασίες καρυκευμάτων, πιάτα, καλύμματα και άλλα. αεροδρόμιο Αρχειοθετήθηκε 2021-09-27 στο Wayback Machine. τραπέζι για Braniff Airways International Αρχειοθετήθηκε 2007-09-30 στο Wayback Machine.

Σε συνδυασμό με αυτό το πρόγραμμα ανέπτυξε μια μικρή γραμμή επίπλων που σε συνδυασμό με ποικίλες ταπετσαρίες[1][2] πωλήθηκαν για έναν σύντομο χρονικό διάστημα μέσω του Herman Miller. Η συνεργασία του Girard με το Herman Miller αποτελεί το κύριο κομμάτι της επαγγελματικής ζωής του.

Στρατολογήθηκε στην επιχείρηση για να γίνει διευθυντής του υφαντικού τμήματός της από τον Charles Eames, με τον οποίο παρήγαγε την ταινία "Day of the Dead" στο Μεξικό το 1956. Δημιούργησε διάφορα υφαντικά σχέδια για αυτούς, κάθε ένα από τα οποία ήταν φτιαγμένο με έναν μοναδικό, προσωπικό προσανατολισμό. Αισθητικά το ύφος του ήταν συγκλονιστικό και συναρπαστικό για την εποχή. Μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του με το Herman Miller ήταν το κατάστημα κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που άνοιξε το 1961 στην πόλη της Νέας Υόρκης. Το κατάστημα πουλούσε αντικείμενα που έφερε από τα ταξίδια του σε όλο τον κόσμο, καθώς επίσης και προϊόντα φτιαγμένα με τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα του όπως μαξιλάρια[3][4] και τραπεζομάντιλα, και μικρά έπιπλα από άλλους σχεδιαστές του Herman Miller. Από το 1952 ως το 1973, ο Girard διεύθυνε το υφαντικό τμήμα της επιχείρησης του Herman Miller και έφερε το χρώμα και τη ζωή στις δημιουργίες επίπλων του George Nelson και των Charles & Ray Eames. καναπές του Νέλσον coconut του Νέλσον καρέκλα των Ιμς

Επίσης την περίοδο αυτή ο Girard αποτέλεσε το αντικείμενο μιας σημαντικής ρετροσπεκτίβας στο εθνικό μουσείο σχεδίου, που επιβεβαιώνει τη θέση του στο πάνθεον των μεγάλων mid-century σχεδιαστών.

Από όλους τους μεγάλους σχεδιαστές στο Herman Miller ο Girard ήταν ο λιγότερο γνωστός στη δεκαετία του '50 και τη δεκαετία του '60, αλλά υπήρξε ο καλύτερος υφαντικός σχεδιαστής του σύγχρονου χρόνου. Δεδομένου ότι ο Herman Miller έκανε ένα ουσιαστικό εμπόριο στις επιχειρήσεις, θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι ο Girard βοήθησε να λαμπρύνει ο αμερικανικός εργασιακός χώρος.

Το τελικό σχέδιο του Girard για το Herman Miller ήταν μια σειρά αποκαλούμενη Περιβαλλοντικές Επιτροπές Εμπλουτισμού (Environmental Enrichment Panels), που περιελάμβανε διακοσμητικά πολύχρωμα υφάσματα που βοήθησαν την καταπολέμηση της μελαγχολίας στο γραφείο. [5]

Ο Γκιράρντ έχει σχεδιάσει και πολλά παιχνίδια από τα οποία το πιο γνωστό είναι οι ξύλινοι κύβοι με τα γράμματα της αλφαβήτας. παιχνίδι

"Δεν είμαστε απλώς μηχανές που κοιμούνται, τρώνε και πίνουν. Βλέπουμε, αισθανόμαστε και θυμόμαστε ενέργειες που έχουν μεγαλύτερη σπουδαιότητα και μεγαλύτερη ανάγκη για εκτίμηση από τις καθαρά πρακτικές λειτουργίες στη ζωή μας." Αυτή ήταν η φιλοσοφία του Γκιράρντ την οποία σε όλη του την καριέρα προσπαθούσε να πραγματοποιήσει και έτσι να ανοίξει το δρόμο για περισσότερη ομορφιά, διασκέδαση και αισθησιασμό στη ζωή μας.

Κάποιες από τις διακρίσεις και τις βραβεύσεις του:

  • Fabric Competition, Museum of Modern Art, New York, 1946
  • St. Louis Memorial Competition, 1948
  • Trail Blazer Award, Home Fashion League of New York, for the Herman Miller Textile Collection, 1952
  • Silver Medal, Architectural League of New York, for La Fonda del Sol restaurant, 1962
  • Elsie de Wolfe Award, American Institute of Interior Designers, New York Chapter, 1966
  • Governor's Award, New Mexico, for contribution to the arts, 1981
  • Designers West/Ray Bradbury Creativity Award, first recipient, 1987
  • Gold Medal, Barcelona Exhibition, 1929

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6jv1swz. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 171604924.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 arch-pavouk.cz/index.php/architekti/1323-girard-alexander. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2023.
  4. ↑ 4,0 4,1 «Artists + Artworks». (Αγγλικά) San Francisco Museum of Modern Art online collection. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2021.
  5. ↑ artsandculture.google.com/entity/wd/m0262vps.
  6. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 7333. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  7. ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 13  Μαΐου 2020.
  8. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20191036917. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  9. ↑ 1438. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  10. ↑ 10,0 10,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo20191036917. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2022.
  11. ↑ www.thersa.org/about/royal-designers-for-industry/past-royal-designers-for-industry. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9  Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2021.
  12. ↑ www.craftcouncil.org/programs/acc-awards/award-distinction.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλεξάντερ_Γκιράρντ&oldid=10288903"