Αλκυονέας της Μακεδονίας
Ο Αλκυονέας (3ος αιώνας π.Χ.) ήταν πρίγκιπας και διάδοχος του θρόνου του Βασιλείου της Μακεδονίας κατά την ελληνιστική περίοδο. Πατέρας του ήταν ο βασιλιάς Αντίγονος Β΄ Γονατάς και μητέρα του η Αθηναία ερωμένη του τελευταίου, η Δημώ.[1] Παρόλο που ο Αλκυονέας γεννήθηκε πριν το γάμο του πατέρα του με την πριγκίπισσα των Σελευκιδών, τη Φίλα,[2] ο γιος της Δημήτριος, δεν ονομάστηκε διάδοχος παρά μετά το θάνατο του Αλκυονέα στη μάχη, ο οποίος κατά τα φαινόμενα προοριζόταν για βασιλιάς παρά το γεγονός πως δεν ήταν τέκνο επίσημης βασίλισσας.[2][3]
| Αλκυονέας της Μακεδονίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μακεδονία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αντίγονος Β΄ Γονατάς και Δημώ |
Αυτό που είναι γνωστό είναι πως ο πατέρας του μερίμνησε ιδιαίτερα για τη μόρφωση του γιου του, καλώντας το στωικό φιλόσοφο Ζήνωνα να αναλάβει τη διαπαιδαγώγισή του. Ο τελευταίος ένιωσε πως ήταν πολύ ηλικιωμένος για να αναλάβει την αποστολή, αποστέλλοντας στη θέση του το μαθητή και φίλο του Περσαίο από το Κίτιο.[3][4] Ενδεικτικό γεγονός της εκτίμησης του Αντιγόνου προς το διάδοχό του ήταν πως οργάνωσε μεγαλοπρεπείς γιορτές στην Αθήνα για τον εορτασμό των γενεθλίων του.[2][3]
Ο Αλκυονέας συνόδευσε τον πατέρα του στην εκστρατεία που πραγματοποίησε στη νότια Ελλάδα ενάντια στο βασιλιά Πύρρο της Ηπείρου. Ο Πλούταρχος αφηγείται ένα περιστατικό που σχετίζεται με τη νίκη των Μακεδόνων στο Άργος. Όταν ο Πύρρος αποκεφαλίστηκε από ένα στρατιώτη του Αντίγονου, το Ζώπυρο, ο Αλκυονέας πήρε το κεφάλι και το άφησε στα πόδια του πατέρα του. Βλέποντας το θέαμα ο Αντίγονος εξοργίστηκε και χτύπησε το γιο του αποκαλώντας τον ιερόσυλο και βάρβαρο. Κατόπιν ξέσπασε σε λυγμούς θυμούμενος τα γυρίσματα της τύχης που είχαν πλήξει τον παππού και τον πατέρα του. Λίγο αργότερα ο Αλκυονέας εντόπισε το γιο του Πύρρου, τον Έλενο, σε αξιοθρήνητη κατάσταση, ντυμμένο με κουρέλια. Αντί να τον βλάψει του φέρθηκε με ευγένεια και τον οδήγησε στον πατέρα του. Ο Αντίγονος, πρόθυμος να ολοκληρώσει το μάθημά του, επαίνεσε το γιο του για αυτό που έκανε, του υπέδειξε όμως πως ώφειλε ακόμη να τον παρουσιάσει με καλύτερα ρούχα, καθώς αυτά ντρόπιαζαν τους νικητές της μάχης.[5]
Ο Αλκυονέας έχασε τη ζωή του τα επόμενα χρόνια κατά τη διάρκεια μιας μάχης την οποία αγνοούμε.[2] Πιθανώς το γεγονός να έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του Χρεμονίδειου Πολέμου (267 π.Χ. - 261 π.Χ.) Σαν αποτέλεσμα, διάδοχος του βασιλείου ορίστηκε ο ετεροθαλής αδερφός του και γιος του πατέρα του από τη Φίλα, Δημήτριος Β΄ Αιτωλικός.[3]
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Αθηναίος, «Δειπνοσοφισταί», 13.40
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 W.W. Tarn, «Antigonos Gonatas», Oxford, 1913
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Sylvie Le Bohec-Bouhet, «L’héritier du diadème chez les Antigonides», Université de Rouen, [1] Αρχειοθετήθηκε 2010-04-02 στο Wayback Machine.
- ↑ Διογένης Λαέρτιος, «Βίοι Φιλοσόφων», Ζήνων Αρχειοθετήθηκε 2014-10-30 στο Wayback Machine.
- ↑ Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι: Πύρρος», §33 και §34