Τα Ανάκτορα Αμάλιενμποργκ είναι η χειμερινή κατοικία της Βασιλικής Οικογένειας της Δανίας και βρίσκονται στην Κοπεγχάγη. Τα ανάκτορα αποτελούνται από τέσσερα όμοια κτήρια (Slotsplads) αρχιτεκτονικού ρυθμού Ροκοκό, γύρω από μία οκτάγωνη πλατεία. Στο κέντρο της βρίσκεται ο μνημειώδης έφιππος ανδριάντας του βασιλιά Φρειδερίκου Ε΄, ιδρυτή του Αμαλίενμποργκ.

Ανάκτορα Αμάλιενμποργκ
Amalienborg Slot
Το συγκρότημα κτηρίων των ανακτόρων
Χάρτης
Γενικές πληροφορίες
ΑρχιτεκτονικήΡοκοκό
Γεωγραφικές συντεταγμένες55°41′3″N 12°35′36″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Κοπεγχάγης
ΤοποθεσίαΚοπεγχάγη
ΧώραΔανία
Έναρξη κατασκευής1760
Ολοκλήρωση1760
ΧρήσηΧειμερινή κατοικία Βασιλικής Οικογένειας Δανίας
ΈνοικοιΒασιλική Οικογένεια της Δανίας
ΔιαχειριστήςΒασιλική Οικογένεια της Δανίας
Σχεδιασμός και κατασκευή
ΑρχιτέκτοναςΝικολάι Έιτβεντ
ΧρηματοδότηςAdam Gottlob Moltke
Προστασίαmonument on Kulturstyrelsen register και ενδεικτικός κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 1993)
Commons page Πολυμέσα

Αρχικά τα ανάκτορα Αμάλιενμποργκ χτίστηκαν για τέσσερις οικογένειες ευγενών, όμως, όταν το Παλάτι Κρίστιανσμποργκ κάηκε τον Φεβρουάριο του 1794, η Βασιλική Οικογένεια της Δανίας αγόρασε τα τέσσερα κτήρια και μετακόμισε εκεί. Στο πέρασμα των ετών διάφοροι μονάρχες με τις οικογένειές τους έζησαν στα τέσσερα διαφορετικά ανάκτορα.

Ιστορία Επεξεργασία

Τα πρώτα ανάκτορα στην περιοχή Επεξεργασία

Η περιοχή Frederiksstaden οικοδομήθηκε στη θέση δύο άλλων παλαιών ανακτόρων. Το πρώτο από αυτά ονομαζόταν Σοφί Αμάλιενμποργκ και είχε κτιστεί από τη Σοφία Αμαλία του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ, σύζυγο του Φρειδερίκου Γ΄, σε ένα μέρος της έκτασης που ο πεθερός της Χριστιανός Δ΄ είχε αποκτήσει έξω από τα τείχη της παλαιάς πόλης της Κοπεγχάγης, τώρα γνωστής ως Indre By (=Εσωτερική Περιοχή) στις αρχές του 17ου αι., όταν αυτός ήταν βασιλιάς. Άλλα μέρη της έκτασης χρησιμοποιήθηκαν για το κάστρο Ρόζενμποργκ, το Nyboder (= Νέο Κτήριο) και το νέο Ανατολικό οχυρωμένο τείχος γύρω από την πόλη.

Αυτή η έκταση περιελάμβανε έναν κήπο, αντί του "Κήπου της βασιλίσσης", που βρισκόταν πέρα από τη δυτική πύλη της πόλης Vesterport, μία περιοχή που τώρα είναι γνωστή ως Vesterbro και ο οποίος είχε καταστραφεί κατά την πολιορκία από τους Σουηδούς το 1659. Οι εργασίες στον κήπο άρχισαν το 1664 και το κάστρο κτίστηκε το διάστημα 1663-73. Ο βασιλιάς απεβίωσε το 1670 και η χήρα βασίλισσα έζησε εκεί ως το τέλος της, τον Φεβρουάριο του 1685.

Τέσσερα έτη μετά, στις 15 Απριλίου 1689, ο γιος της Χριστιανός Ε΄ εόρτασε τα 44α γενέθλιά του στο ανάκτορο με την παρουσίαση μίας Γερμανικής όπερας (ίσως την πρώτη παρουσίαση όπερας στη Δανία) σε ένα ειδικά κτισμένο, προσωρινό θέατρο. Επειδή η παράσταση είχε μεγάλη επιτυχία, επαναλήφθηκε τέσσερις ημέρες μετά. Όμως κατά την έναρξη της 2ης πράξης, μία διακόσμηση της σκηνής έπιασε φωτιά, που έκανε το θέατρο και το ανάκτορο να καούν ως το έδαφος· περίπου 180 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Ο βασιλιάς σχεδίασε να ξανακτίσει το ανάκτορο, του οποίου η εκκλησία, τα βασιλικά διαμερίσματα και τα κτήρια του κήπου είχαν μείνει άθικτα. Ο Όλε Ρέμερ ήταν ο επικεφαλής των προπαρασκευαστικών εργασιών για την επανοικοδόμηση του Αμαλίενμποργκ στις αρχές της δεκαετίας του 1690. Το 1694 ο βασιλιάς διαπραγματεύτηκε μία συμφωνία με τον Σουηδό αρχιτέκτονα Νικόντεμους Τέσσιν τον Νεότερο, που πέρασε ένα χρονικό διάστημα στην Κοπεγχάγη το θέρος εκείνο μελετώντας το οικοδόμημα. Τα σχέδιά του και η μακέτα του ολοκληρώθηκαν το 1697. Ωστόσο ο βασιλιάς βρήκε τα σχέδια πολύ φιλόδοξα και αντί αυτών άρχισε να κρημνίζει τα υπάρχοντα κτήρια το ίδιο έτος και με τα δομικά υλικά τους έκτισε μία νέα Εκκλησία της Φρουράς.

Το δεύτερο Αμαλίενμποργκ κτίστηκε από τον Φρειδερίκο Δ΄ στην αρχή της βασιλείας του. Αυτό αποτελείτο από μία θερινή κατοικία, ένα κεντρικό περίπτερο με δενδρόκηπο και στοές στις δύο πλευρές του περιπτέρου. Στη μία πλευρά του κτηρίου υπήρχε κήπος γαλλικού τύπου και στην άλλη πλευρά υπήρχε στρατώνας. Το περίπτερο είχε μία τραπεζαρία στο ισόγειο. Στον επάνω όροφο υπήρχε ένα σαλόνι με θέα προς το λιμάνι, τον κήπο και τον στρατώνα.

Η ανάπτυξη του Frederiksstaden από τον Φρειδερίκο Ε΄ Επεξεργασία

Το Αμαλίενμποργκ είναι το επίκεντρο του Frederiksstaden, περιοχής που κτίστηκε από τον Φρειδερίκο Ε΄ σε ανάμνηση των 300 ετών από την άνοδο του Οίκου του Όλντενμπουργκ στον θρόνο της Δανίας (1448) και τη στέψη του (1449). Αυτό θεωρείται έμπνευση του Γιόχαν-Χάρτβιχ-Ερνστ Μπέρνστορφ, πρέσβη της Δανίας στο Παρίσι. Επικεφαλής του έργου ήταν ο λόρδος Άνταμ-Γκότομπ Μόλτκε, Ανώτερος Επιμελητής και ένας από τους πιο ισχυρούς και με επιρροή άνδρες της χώρας, μαζί με τον Νικολάι Άιγκτβεντ ως βασιλικό αρχιτέκτονα και επόπτη.

Το σχέδιο περιελάμβανε τέσσερα ίδια μέγαρα, κτισμένα για να στεγάσουν τέσσερις διακεκριμένες οικογένειες ευγενών από τον κύκλο του βασιλιά, τα οποία τοποθετήθηκαν γύρω από μία οκτάγωνη πλατεία. Τα μέγαρα αυτά (που τώρα καλούνται ανάκτορα) αποτελούν το σύγχρονο ανάκτορο του Αμαλίενμποργκ, αν και τροποποιήθηκαν πολύ με τα χρόνια.

Ως βασιλική κατοικία Επεξεργασία

Όταν η Βασιλική Οικογένεια βρέθηκε χωρίς κατοικία έπειτα από την πυρκαγιά του 1794, τα ανάκτορα ήταν άδεια για μακρές περιόδους του έτους, με την εξαίρεση του ανακτόρου Μπρόκντορφ που στέγαζε τη Ναυτική Ακαδημία. Οι ευγενείς που τα κατείχαν ήταν πρόθυμοι να αποχωριστούν τα μέγαρά τους, αντί προώθησης της θέσης τους και χρημάτων, έτσι τα ανάκτορα Μόλτκε και Σακ αποκτήθηκαν τις επόμενες ημέρες. Από τότε έζησαν διαδοχικά μέλη της Βασιλικής Οικογένειας στο Αμαλίενμποργκ, που το είχαν ως βασιλική κατοικία και βασιλείς έδωσαν τα ονόματά τους στα τέσσερα ανάκτορα: ανάκτορο του Χρισιτανού Ζ΄, του Χρισιτανού Η΄, του Φρειδερίκου Η΄ και του Χριστιανού Θ΄.

Μία κιονοστοιχία, που σχεδιάστηκε από τον βασιλικό αρχιτέκτονα Κάσπαρ-Φρέντερικ Χάρσντορφ, προστέθηκε το 1794-95 για να συνδέσει το πρόσφατα αποκτημένο ανάκτορο Μόλτκε με αυτό του διαδόχου, το ανάκτορο Σακ.

Πηγές Επεξεργασία

  • The Danish Monarchy & Amalienborg Archived 2012-02-06 at the Wayback Machine - In and Around Copenhagen and Denmark - Copenhagenet.dk. Retrieved 16 February 2012.