Απληστία
Απληστία, φιλαργυρία, ονομάζεται η ανεξέλεγκτη επιθυμία για απόκτηση υλικών αγαθών (συνήθως αναφέρεται στο χρήμα αλλά έχει κι άλλες διαστάσεις, όπως κοινωνική θέση και εξουσία). Η απληστία έχει αναγνωριστεί ως ανεπιθύμητη σε όλη τη γνωστή ανθρώπινη ιστορία, επειδή δημιουργεί συγκρούσεις. Χαρακτηριστικά της απληστίας αποτελούν η προώθηση της προσωπικής ανάπτυξης και η υπονόμευση των πιθανών ανταγωνιστών και εχθρών.
Η σύγχρονη οικονομική σκέψη διακρίνει συχνά την απληστία από το προσωπικό συμφέρον. [1][2] Στα μέσα του 19ου αιώνα - επηρεασμένοι από τις ιδέες του Χέγκελ - οικονομικοί και πολιτικοί στοχαστές άρχισαν να ορίζουν την απληστία ως εγγενή στη δομή της κοινωνίας, αρνητική και ανασταλτική στην ανάπτυξη των κοινωνιών.[3][4]
Αρχαίες απόψεις για την απληστία αφθονούν σχεδόν σε κάθε πολιτισμό. Πλάτων και Αριστοτέλης πραγματεύονται την πλεονεξία. [5] Η πανελλήνια αποδοκιμασία της απληστίας φαίνεται από τη μυθική τιμωρία που επιβάλλεται στον Τάνταλο, ο οποίος στερείται τροφής και νερού. Η απληστία κατακρίνεται από όλες τις Αβρααμικές θρησκείες.'[6][7][8]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Charles de Montesquieu, The Spirit of the Laws (Cambridge: Cambridge University Press, 1989), p. 338
- ↑ Adam Smith, The Wealth of Nations (New York: Modern Library, 1965), p.651
- ↑ Thorstein Veblen, The Theory of the Leisure Class (1934 ed.), p. 36
- ↑ Karl Marx, The Communist Manifesto, London, 1848
- ↑ «The Evolution of Greed - from Aristotle to Gordon Gekko| Countercurrents».
- ↑ «Surah Al-Isra - 26-36».
- ↑ Κατά Λουκάν 12:15
- ↑ Κατά Ιωάννην 2:16