Αριστείδης Δημητράτος

Έλληνας πολιτικός

Ο Αριστείδης Δημητράτος (1902- Μάρτιος 1986) ήταν Έλληνας κοινωνιολόγος, Υπουργός Εργασίας, βουλευτής και ηγετικό στέλεχος της συντηρητικής παράταξης στην προπολεμική ΓΣΕΕ.

Αριστείδης Δημητράτος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1902
Θάνατος1986
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
συνδικαλιστής
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνική Ριζοσπαστική Ένωσις
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων
Υπουργός Γεωργίας της Ελλάδας
Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Ελλάδας

Τα πρώτα χρόνια δράσης Επεξεργασία

Ο Δημητράτος γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά. Ήταν αδερφός του Σοσιαλιστή ηγέτη Νίκου Δημητράτου (πρώτου γραμματέα της ΚΕ του ΣΕΚΕ) και ξάδερφος του Παναγή Δημητράτου. Κατά τα γυμνασιακά του χρόνια εντάχθηκε στη Σοσιαλιστική Νεολαία Ελλάδας, που αργότερα θα συγχωνευτεί με το ΣΕΚΕ. Μετά την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών δραστηριοποιήθηκε στο Συνδικαλιστικό Κίνημα . Στις αρχές της δεκαετίας του '20 ανέλαβε σημαντικές καθοδηγητικές θέσεις στην ΟΚΝΕ, ενώ πρωταγωνίστησε και στους αγώνες των καπνεργατών της Καβάλας. Το 1925 εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Ταυτόχρονα, αποχώρησε από το ΚΚΕ, στράφηκε στον αντικομμουνισμό και εντάχθηκε στη συντηρητική παράταξη, στην οποία και παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του. Το 1926, μάλιστα, ως εκπρόσωπος της συντηρητικής παράταξης στο 3ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ κατήγγειλε τη Διοίκηση της Συνομοσπονδίας για "υποταγή στον Κομμουνισμό". Το 1928 εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας της ΓΣΕΕ και το 1929 μέλος του Ανωτάτου Οικονομικού Συμβουλίου.

Υπουργός Εργασίας Επεξεργασία

Το 1936 με την επιβολή της μεταξικής δικτατορίας, ο Δημητράτος θα διοριστεί για πρώτη φορά Υπουργός Εργασίας. Παράλληλα το 1937 θα διοριστεί και στη θέση του Γενικού Γραμματέα της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, όπως είχε μετονομάσει ο Μεταξάς τη ΓΣΕΕ. Επί της υπουργείας του ουσιαστικά τέθηκε σε λειτουργία το ΙΚΑ[1] και καθιερώθηκε το εργασιακό οκτάωρο στην Ελλάδα. Ο Δημητράτος παρέμεινε στη θέση του Υπουργού και στην κυβέρνηση Κορυζή ενώ στην αυτοεξόριστη κυβέρνηση Τσουδερού ανέλαβε και το Υπουργείο Γεωργίας μέχρι το 1942. Στις εκλογές του 1946 εκλέχθηκε βουλευτής με την Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων. Στις εκλογές του 1950 και του 1951 δεν κατόρθωσε να εκλεγεί. Εκλέχθηκε ξανά το 1956 με το ψηφοδέλτιο της ΕΡΕ, ενώ την περίοδο 1958-1961 ανέλαβε εκ νέου Υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση του Καραμανλή. Το 1961 εκλέχθηκε για τελευταία φορά βουλευτής. Πέθανε τον Μάρτιο του 1986.[2] και κηδεύτηκε στις 20 Μαρτίου από τον ιερό ναό του Πρώτου Νεκροταφείου.[3] Είχε μια κόρη.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. [http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=184464 Αντώνης Λιάκος, Το Βήμα: 28/10/2007
  2. Βύρων Πολύδωρας, Η Μείζων Αθήνα, Καστανιώτης 2002, σελ. 689.
  3. Ακρόπολις, Κοινωνικά, 19-3-1986, σελ. 2.

Πηγές Επεξεργασία

  • Πάπυρος Larousse Britannica: Λήμμα για τον Αριστείδη Δημητράτο
  • Δημήτρης Λιβιεράτος:Τα Συνέδρια της ΓΣΕΕ, Εκδόσεις Προσκήνιο
  • Δημήτρης Λιβιεράτος:90 χρόνια ΓΣΕΕ, Έκδοση του Αρχείου Ιστορίας Συνδικάτων (ΑΡ.ΙΣΤΟ.Σ.)