Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση

Η Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση (ΑΡ.Α.Σ.) είναι οργάνωση της αριστεράς, έντονα επηρεασμένη από το Μάο Τσετούνγκ και το ρεύμα του Αλτουσέρ στη Γαλλία.

Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση
Ηγέτηςδιοικούσα επιτροπή
Ίδρυση1998
ΕφημερίδαΑριστερή Συσπείρωση
ΙδεολογίαΚομμουνισμός
Αντικαπιταλισμός
Μαρξισμός
Πολιτικό φάσμαΑκροαριστερά
Εθνική προσχώρησηΛαϊκή Ενότητα -ΜέΡΑ25
Χρώματακόκκινο
Ιστότοπος
www.aras.gr
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Στις εκλογές του 2007 συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α. και στις Ευρωεκλογές του 2009 στο μετωπικό σχηματισμό ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. μαζί με άλλες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Εκδίδει το περιοδικό "Αριστερή Συσπείρωση".[1] Δημιουργήθηκε το 1997 αλλά έχει τις ρίζες της στη ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος - Β΄ Πανελλαδική. Το 2015 αποχώρησε από την ΑΝΤ.ΑΡΣΥ.Α συμμετέχοντας στην Λαϊκή Ενότητα- Ανυπότακτη Αριστερά στην προσπάθεια ευρύτερης συσπείρωσης των αριστερών μαχητικών δυνάμεων.

Ιστορία Επεξεργασία

Το 1977-78 δημιουργείται ένα συνεχώς αυξανόμενο δυναμικό αγωνιστών, ανένταχτων μεν πολιτικοποιημένων δε. Με την διάσπαση της Β' πανελλαδικής από την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και μέσα στο κίνημα και τις καταλήψεις του '79 για την κατάργηση του ν.815 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση δημιουργούνται οι "Συσπειρώσεις" στις οποίες κυριαρχούν οι "πανελλαδικάριοι", οι ανένταχτοι "πρώην", ενώ η μόνη οργάνωση που μπαίνει στις συσπειρώσεις εκείνη την εποχή είναι η Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση (ΟΣΕ).

Με την άνοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία το 1981 η πλειοψηφία της άκρας αριστεράς (Κ.Κ.Ε.(μ-λ) και Ε.Κ.Κ.Ε.) όπως και η Β' Πανελλαδική και οι αυτόνομοι, πέρασε ιδεολογική και πολιτική κρίση. Σχήματα "συσπειρωσιακά" εξακολουθούν να υπάρχουν αλλά να απομαζικοποιούνται, ενώ δεν εκφράζονται κεντρικά ως παράταξη. Το 1982, με την κόντρα στον νόμο-πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, συσπειρώνεται ξανά ότι είχε απομείνει, παίρνει πανελλαδική έκφραση, ονομάζεται ΑΣΦ-Σ (Αριστερές Συσπειρώσεις Φοιτητών-Σπουδαστών) και πλέον εκεί κυριαρχούν οι λεγόμενοι αριστεριστές (ανένταχτοι και ενταγμένοι με κύριες οργανώσεις τις ΟΣΕ και Α/συνέχεια (που συγκροτήθηκε από πρώην μέλη του ΚΚΕ(μ-λ) μετά τη διάσπασή του) και κάποιες άλλες που στην πορεία διαλύθηκαν).

Το 1987-89 δημιουργείται νέα κρίση και οι ΑΣΦ-Σ διασπώνται στα τρία και παύουν να έχουν πανελλαδική έκφραση. Υπάρχουν πλέον οι συσπειρώσεις που ελέγχει η ΟΣΕ και εκφράζονται πανελλαδικά σαν ΕΣΟΦ-Σ, υπάρχουν οι συσπειρώσεις που κυριαρχεί η Α/συνέχεια και καταγράφονται πανελλαδικά σαν Αριστερά Σχήματα και υπάρχουν οι συσπειρώσεις που ελέγχουν διάφοροι ανεξάρτητοι συνδικαλιστές που καταγράφονται πανελλαδικά σαν Α.ΣΥΣ. (Αριστερές Συσπειρώσεις).

Το 1990-1991 οι Α.ΣΥΣ. μαζί με την ΚΝΕ-ΝΑΡ (σημερινή Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση) θα σχηματίσουν τα Ε.Α.Α.Κ. Οι Α.ΣΥΣ., που εν τω μεταξύ είχαν μετατραπεί από αμιγής φοιτητική οργάνωση σε πολιτική με παρεμβάσεις και σε εργασιακούς χώρους, διασπάστηκαν το 1997 και δημιουργήθηκε η ΑΡ.Α.Σ. Το 2003 το μέρος των Α.ΣΥΣ. που είχε κρατήσει το όνομα κατά τη διάσπαση του 1997 ενώθηκε με την Αριστερή Κίνηση και δημιούργησαν την Αριστερή Ανασύνθεση.

Στις 29 Αυγούστου 2015, η Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση αποχώρησε από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ προκειμένου να συνεργαστεί με τη Λαϊκή Ενότητα ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015.[2]

Στις εκλογές της 21ης Μάη 2023, η Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση μαζί με τη Λαϊκή Ενότητα θα συνεργαστεί με το ΜέΡΑ25 συμμετέχοντας στα ψηφοδέλτια του ΜέΡΑ25 - Συμμαχία για τη Ρήξη.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2017. 
  2. «Δήλωση παραίτησης των μελών της ΑΡΑΝ και της ΑΡΑΣ από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Εφημερίδα των Συντακτών. 1 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία